Tom, Rozdzial
1 I,4 | strąceniu rabatu - dodał - jako handlujący, zapłacisz siedem
2 I,5 | zgorszeniu wielu szanownych osób, jako właściciel domu w Warszawie,
3 I,8 | utrzymać binokle na nosie - ale jako stały gość pański, ośmielę
4 I,8 | którego Wokulski przedstawił jako nowego subiekta.~Pan Zięba
5 I,9 | którzy nieprawość czynią, jako zbiera się kąkol i pali
6 I,9 | rozważyłeś pan tę kwestię jako obywatel?... - rzekł książę
7 I,10| Domański, ażeby ojciec byle jako nie wystąpił na boskim sądzie).
8 I,10| Lisiecki zwraca się do mnie jako do "poinformowanego", straciłem
9 I,10| jedności. Klejn i Lisiecki, jako dawniejsi, trzymają tylko
10 I,10| dziś. Dziś zrozumiałem, że jako Żyd jestem tylko nienawistny
11 I,10| nienawistny dla chrześcijan, a jako meches byłbym wstrętny i
12 I,10| wziąć, bieduje po sklepach jako subiekt.~Nieraz we cztery
13 I,11| przynoszą mi bardzo mały procent jako pośrednikowi - mówił Wokulski.-
14 I,11| trochę lepszym od innych. Czy jako subiekt, który spędzał noce
15 I,11| spędzał noce nad książką, czy jako student, który przez nędzę
16 I,11| nędzę szedł do wiedzy, czy jako żołnierz pod deszczem kul,
17 I,11| żołnierz pod deszczem kul, czy jako wygnaniec, który w śniegiem
18 I,12| płacił 5 000 rubli rocznie jako dywidendę... Chyba im wystarczy?..~
19 I,12| łeb gapiącego się Żydka. Jako przyrodnik, podziwiał Wokulski
20 I,13| niepospolitym człowiekiem, jako myśliwiec na lwy i głęboki
21 I,14| już mnie samemu dokuczyła. Jako zaś materialny symbol zawartego
22 I,16| oczy mówiła: ~- Ojciec mój, jako pański wspólnik, będzie
23 I,16| Pan Łęcki - odparł - jako wspólnik, potrzebuje mieć
24 I,18| powinni mu się zaprezentować, jako starszemu wiekiem tudzież
25 I,19| Ledwie Wokulski zdążył jako tako ogarnąć się, wszedł
26 I,19| się pannie Izabeli Starski jako mąż, Rossi jako pierwszy
27 I,19| Starski jako mąż, Rossi jako pierwszy platoniczny kochanek,
28 I,19| platoniczny kochanek, Ochocki jako drugi, a Wokulski jako plenipotent
29 I,19| Ochocki jako drugi, a Wokulski jako plenipotent ich majątku.
30 I,19| jest pięć tysięcy rubli jako procent do połowy stycznia.
31 II,1 | Dopiero kiedy pokazano mi jako osobliwość rysunek jednego
32 II,1 | chodzić na akademickie wykłady jako wolny słuchacz. ~Dziwne
33 II,2 | wezmą dom, w którym my jedni jako tako utrzymujemy porządek! ~
34 II,2 | zawsze przedstawiała mi się jako osoba bardzo ekscentryczna.
35 II,3 | uwagi; wypowiedziałem je jako odczyt, który mam nadzieję,
36 II,3 | rodzin paryskich. Dziad, jako skromny rzemieślnik, pracował
37 II,3 | dzielnicy, przeniósł się jako wielki handlarz na bulwar
38 II,3 | Poissonniere, zaś prawnuk, już jako milioner, zamieszkał w sąsiedztwie
39 II,4 | pojedynki, drugiego, który jako brzuchomówca chciał odegrać
40 II,4 | Tylko wspólny interes jako tako zabezpiecza od najpodlejszej
41 II,4 | edycji, którą czytał jeszcze jako subiekt Hopfera. Na widok
42 II,4 | Wokulskiemu ~- Weź sobie to jako amulet przeciw powątpiewaniu
43 II,4 | to miłość przedstawiał mi jako świętą tajemnicę? Kto nauczył
44 II,5 | czy nie zobaczę go teraz jako myśliwca... Ale cóż to za
45 II,6 | obecna pani Wąsowska, jeszcze jako panna, miała słabość do
46 II,6 | Julian znowu wkracza do nas jako triumfator - rzekła wdówka. ~-
47 II,7 | Izabela przestała go traktować jako poważnego epuzera. Ale ponieważ
48 II,7 | Wokulski. - To tylko wiem jako mężczyzna, że nie potrafiłbym
49 II,7 | kiedy zachwalają miłość jako najwyższe szczęście..."~-
50 II,7 | również przytaczał pana jako dowód dziedziczności. "Wokulski -
51 II,9 | założyć, że zostanie cesarzem jako Napoleon IV, a na wiosnę
52 II,10| pani Helenie, że lalkę, jako towar wybrakowany i nie
53 II,10| Tylko Helunia trzyma się jako tako. Siedzi przy fortepianie
54 II,10| zmarłym dziecku została mi, jako najdroższa pamiątka; lalka,
55 II,11| przygotowany na wszelki wypadek jako rozsądny kupiec!...~- Czyby
56 II,11| duszę jego..." Maruszewicz, jako człowiek nerwowy, uciekł
57 II,11| separacji z mężem."~Patkiewicz, jako medyk, pomacawszy puls baronowej,
58 II,12| błyszczały jak brylanty albo jako gwiazdy, po niebie jego
59 II,12| Wokulskim odzywa się z przekąsem jako o dorobkiewiczu i demokracie,
60 II,12| zaczęła się nim interesować jako przedmiotem publicznej ciekawości.
61 II,13| uważała wielkiego artystę jako ofiarę zawiści. Powtarzała
62 II,13| prawo nie przyjmować mnie jako człowieka, który nie ocenił
63 II,15| chwili, kiedy ów wyższy byt jako ostatnią pamiątkę daje mu
64 II,17| ja mam brać w niej udział jako sprzymierzeniec tych albo
65 II,17| połączyć się ze Szlangbaumem, jako z człowiekiem bardzo zdolnym
66 II,17| przywileje. Mąż pozbył się jej jako nieuczciwego wspólnika.~-
67 II,17| mały dowód, że z panią, jako reprezentantką walki, mogę
68 II,17| odległą epoką, kiedy jeszcze jako subiekt i student budował
69 II,17| dziś przedstawia mi się pan jako całkiem inny człowiek, coś
70 II,18| Szlangbaum wyprawiał urodziny jako właściciel sklepu i naczelnik
71 II,19| robić majątek, ale - nie jako kupiec, tylko jako wielbiciel
72 II,19| nie jako kupiec, tylko jako wielbiciel panny, która
73 II,19| chciał uczyć się, jeszcze jako subiekt Hopfera, wszyscy
74 II,19| malowany, ażeby była pamiątka, jako wielmożny pan od nieszczęścia
|