Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |             Istna heca - rzekł. - I skąd mu to przyszło?~- No skąd!
 2  I,1 |           skąd mu to przyszło?~- No skąd! Zwyczajnie - stosunki z
 3  I,2 |          najwyższe zdumienie.~- Pan skąd wie?... - odparł. - No,
 4  I,2 |              nawet - służący Paweł. Skąd Rzecki znał podobne szczegóły
 5  I,5 |        górze kąpiącej się w słońcu, skąd zjeżdżał jej powóz do fabryki,
 6  I,5 |          gdzie byliśmy szczęśliwi i skąd szczęście uciekło. Już uciekło!...
 7  I,6 |            hrabinie Karolowej - i - skąd ojciec ma pieniądze? Jeżeli
 8  I,6 |           Do czego ten wspólnik?... Skąd jej ojcu przyszło do głowy
 9  I,6 |              wykupił weksle papy?~- Skąd wiesz, że to on? W tym nie
10  I,7 |         przerywanej wybuchami szału skąd naraz ta obojętność? Gdyby
11  I,7 |           co się dzieje w sklepie.~"Skąd ona wie - myślał dalej -
12  I,8 |           otaczających puste place, skąd gdzieniegdzie wyskakuje
13  I,8 |       rozmarzone oczy i nie wiadomo skąd przypomniał sobie niezmierny
14  I,8 |           ale jak mnie kto zaczepi: skąd mam tyle pieniędzy?...~-
15  I,8 |          stronę miasta.~" Ciekawym, skąd on się wziął? - myślał Wokulski. -
16  I,9 | pięćdziesiąt rubli. Nie wiem nawet, skąd się wziął, bo za wszystko
17  I,9 |        książę - mówił inny hrabia - skąd wziął się tu ten jakiś Wokulski?~-
18  I,10|             na wzniesionym miejscu, skąd widać było idącą za nami
19  I,11|          wymiany myśli, nie wiadomo skąd, wplątało się imię panny
20  I,11|       kapelusza.~Weszli na wzgórze, skąd widać studnię zwaną Okraglakiem.
21  I,11|           że rozmawia z wariatem.~- Skąd pan to wie?... - spytał
22  I,12|              dama zarumieniła się.~"Skąd ja ją znam?" - pomyślał
23  I,12|             strzelając z palców - a skąd oni wiedzą, że ja kupiłem
24  I,13|       zadowoleni, Baron dziwił się, skąd człowiek tego fachu tak
25  I,13|          państwa Łęckich...~- A pan skąd wiesz o tej licytacji?.. -
26  I,17|        płaszczykiem panny Izabeli. "Skąd mu ten biały cylinder?.. " -
27  I,18|            Ktoś z prowincji. ~- Ale skąd on wyrwał taki surdut?... ~-
28  I,18|           tysięcy rubli w murach?...Skąd się i tu znowu biorą ci
29  I,18|            tym bankrutem Łęckim?... Skąd mu strzeliło do łba latać
30  I,18|            Maruszewicz, nie wiadomo skąd przybyły na ten uroczysty
31  I,19|         nagle przyszło jej na myśl: skąd ojciec tak dziś rozczulił
32  I,19|             chyba pan rozumie... ~- Skąd dziesięć?... - spytał Żyd
33  I,19|            podniósł głowę ~- Jak to skąd? - odparła oburzona. - Procent
34  I,19|             trzydziestu... Ale... a skąd Szpigelman wie o naszym
35  I,19|            panny Izabeli. ~- Kiedy? skąd?... - zapytała zmieszana. ~-
36 II,1 |             zapytał Stacha. ~- A ty skąd wiesz?~- O, ja wszystko
37 II,1 |               Nagle (nie wiem nawet skąd) zrodziło się we mnie podejrzenie,
38 II,1 |       miałem pełne oczy piasku.~- I skąd właśnie na niego padło takie
39 II,1 |           wypowiem lokal Stachowi. ~Skąd, u licha, dowiedziała się
40 II,1 |           na którym (nie wiem nawet skąd) znalazło się mnóstwo przyjaciół
41 II,2 |            lecie. Nie rozumiem zaś, skąd wyrósł przesąd przeciw kampaniom
42 II,3 |      drzewami i absolutnie nie wie, skąd przyszedł. Ogarnia go strach
43 II,3 |            między końmi. A że wiem, skąd mam pieniądze i na co je
44 II,3 |          mają ci, o których wiem: - skąd biorą pieniądze i na co
45 II,3 |         drugi - ci, o których wiem, skąd biorą, ale nie wiem, na
46 II,3 |          baronowej:.. nie wiem, ani skąd bierze pieniądze, ani na
47 II,3 |           jak ja, i ona nie pytała, skąd się biorą pieniądze... Dziś
48 II,3 |           pieniądze... Dziś już wie skąd: z handlu tajemnicami ...
49 II,3 |           ludzi, którzy nie wiadomo skąd czerpią dochody..."~I przypomniał
50 II,3 |            wychodzących nie wiadomo skąd i biegnących nie wiadomo
51 II,4 |             ciasno na świecie. ~- A skąd pan wiesz, że ja nie jestem
52 II,4 |             nie jestem łotrem? ~- A skąd pan wiesz, że koń nie jest
53 II,4 |           jakąś niezmierną fabrykę, skąd wybiegają nowe słońca, nowe
54 II,6 |           pocałunków w głąb rękawa, skąd do Wokulskiego wysunęła
55 II,8 |          Wokulski znowu dziwił się, skąd mu się biorą takie żakowskie
56 II,10|        kiwnąwszy głową Wokulskiemu (skąd oni się znają?)" poszedł
57 II,11|         ażebyś nie miał powiedzieć, skąd ta wiadomość.~- Całe miasto
58 II,11|            Żydzi wypierają nas...~- Skąd?... Z tych pozycyj, których
59 II,11|           pani Kolerowej...~- A ona skąd?~- Pani Kolerowej powiedziała
60 II,12|         Izabelę. Wtedy, nie wiadomo skąd, zapalała się przed nim
61 II,12|         myślał:~"Co ja tu robię?..: Skąd ja modlę się do jednego
62 II,12|           dobrze zna, choć nie wiem skąd, i często rozmawiała ze
63 II,13|              odparł Szuman.~- A pan skąd je masz?~- Mam tego dosyć.
64 II,15|             dlaczego on zostaje?... Skąd się tu wziął telegram?.. " -
65 II,15|         szelesty, które nie wiadomo skąd przypomniały Wokulskiemu
66 II,17|       ostatnie wyrazy i dziwił się: skąd nagle przyszła mu taka otwartość?...
67 II,17|                pytał Rzecki.~- A ty skąd wiesz?~- Od Szumana.~- Ach,
68 II,17|         bawi się w socjalizm?~- Ale skąd! on mówi, że byle człowiek
69 II,17|             nie robił i nie wiadomo skąd brał pieniądze, o dziesięć
70 II,17|         młodego szlachcica.~- A pan skąd? - zapytał go Wokulski.~-
71 II,19|         Rzecki przygryzając wąsy.~- Skąd się wziął między obdarowanymi
72 II,19|           te się wszędzie trafiają. Skąd zresztą wezmę innych ludzi?~