Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |           subiektem i miał już ze dwadzieścia parę lat.~- W handlu win
 2  I,4 |           lutym mieliśmy targu za dwadzieścia pięć tysięcy rubli!... Staś
 3  I,9 |    zamykać, Wokulski wziął z kasy dwadzieścia pięć półimperiałów i poszedł
 4  I,10|          bestyjek, wszystkiego ze dwadzieścia, a jednak zrobiło się tak
 5  I,10|       organach.~- Jest więcej niż dwadzieścia - rzekłem do Katza.~- Osły!... -
 6  I,10|        było mego pokoju, w którym dwadzieścia pięć lat przemieszkałem.
 7  I,10|         ona mówi (kładąc na kasie dwadzieścia albo i pięćdziesiąt rubli). -
 8  I,11|           pomyślał - za godzin... dwadzieścia cztery... Nie, nie tyle...
 9  I,11|        rozmaite sesje, wydawał po dwadzieścia pięć i po sto rubli na akcje
10  I,11|        łazienkowskiego pałacu. We dwadzieścia minut był w Alejach Ujazdowskich
11  I,13| proponować... przeciwnicy stają o dwadzieścia pięć kroków, idą naprzód
12  I,15|       jedna, a przeciw któremu ze dwadzieścia tysięcy szans... Jasne czy
13  I,16|      dobrodzieju, piętnaście albo dwadzieścia procent rocznie, ale nie
14  I,16|        sto procentów, a mnie daje dwadzieścia..." ~Głośno jednak rzekł: ~-
15  I,16|      panie Stanisławie. Przyjmuję dwadzieścia procent, bylebyś mi mógł
16  I,16|        wszystkie zyski wyższe nad dwadzieścia procent, proszę cię, ażebyś
17  I,17|       zarabia na histeryczkach po dwadzieścia pięć procent, taki człowiek
18  I,18|        wydałem dwa złote i groszy dwadzieścia... Aj! co to za rozbójniki
19  I,18|       wziąć w tym stosunku ze sto dwadzieścia pięć... ~- Hum!... hum!... -
20  I,18|         że mój dom poszedł za sto dwadzieścia tysięcy... Mówię to panu
21  I,18|           Jeżeli Łęcki weźmie sto dwadzieścia tysięcy za swój dom, to
22  I,18|         tak zarobi pan dobrodziej dwadzieścia pięć... ~- I wystoję się
23  I,18|                 Niech będzie. Ale dwadzieścia pięć rubli gotówką na stół... ~-
24  I,18|    dostanie do ręki pięć rubli, a dwadzieścia pójdzie na dług tego nieszczęśliwego
25  I,18|           jego dom poszedł za sto dwadzieścia tysięcy rubli..." Potem
26  I,18|       wyżej nad sumę początkową i dwadzieścia rubelków na koszta... Baronowa
27  I,18|         zbyt wysokiej ceny... Sto dwadzieścia tysięcy za dom, za który
28  I,18|         jezdem... Desz pan hrabia dwadzieścia rubli na koszta i jeden
29  I,18|     każdego tysiąca wyżej nad sto dwadzieścia tysięcy rubli... ~Zakrystian
30  I,18|      wyższej nad siedemdziesiąt i dwadzieścia rubelków na koszta...- mówi
31  I,18|       zamkniętymi oczami wart sto dwadzieścia tysięcy rubli... ~- Co pan
32  I,18|     lepiej pil-no-wa-no... za sto dwadzieścia tysięcy... ~- Tak - potwierdza
33  I,18|      zakrystian - dom wart ze sto dwadzieścia tysięcy... ~- O!... słyszy
34  I,18|           Tak... dom był wart sto dwadzieścia tysięcy!... - odzywa się
35  I,18|             Można było dostać sto dwadzieścia tysięcy..."~I stary Szlangbaum
36  I,19|            że kamienica warta sto dwadzieścia... Ale cóż - zapragnął kupić
37  I,19|          adwokatem, i - straciłem dwadzieścia albo trzydzieści tysięcy... ~
38  I,19|          że obiecujesz mi od nich dwadzieścia procent, więc mam sześć
39  I,19|           ale jeszcze zyskaliście dwadzieścia tysięcy rubli więcej, niż
40  I,19|          jeszcze, ażeby nadpłacić dwadzieścia tysięcy rubli nad moją sumę,
41  I,19|         licytantów dał za niego o dwadzieścia tysięcy rubli więcej, aniżeli
42  I,19|       Więc on śmiałby nam darować dwadzieścia tysięcy, a ojciec mówi o
43  I,19|         dziewięćdziesiąt, ale sto dwadzieścia tysięcy... ~- Ależ czekać
44  I,19|           sobie procent... ~- Sto dwadzieścia do stu osiemdziesięciu rubli
45 II,1 |           z Wokulskim. Znam go ze dwadzieścia lat i ciągle myślałem, że
46 II,1 |          zeszłym miesiącu wydałeś dwadzieścia złotych na książki, a mnie
47 II,1 |            Bo dziewczyna miała ze dwadzieścia norymberskich sklepów bliżej
48 II,1 |            Ma pan, o ile wiem, ze dwadzieścia osiem lat, prawie tyle co
49 II,2 |     fotelu. ~- Ile panie płacą? - Dwadzieścia pięć rubli miesięcznie... -
50 II,4 |     jednemu człowiekowi zabrałoby dwadzieścia lat pracy. Ale czterech
51 II,4 |     natychmiast, pobrawszy z góry dwadzieścia franków opłaty za naradę. ~-
52 II,4 | Palmieriego i zapłaciwszy należne dwadzieścia franków za konferencję,
53 II,4 |          franków gotówką z góry i dwadzieścia pięć centimów od każdego
54 II,6 |     swobodzie uczuć, kiedy się ma dwadzieścia tysięcy rubli rocznie. "
55 II,6 |       zapewniają mnie, że wydałam dwadzieścia siedem tysięcy... Szalałam,
56 II,10|       baronowej Krzeszowskiej sto dwadzieścia tysięcy?...~- Nieprawda -
57 II,11|        gdyż Wokulski zapisał panu dwadzieścia tysięcy rubli...~- Mnie?...
58 II,11|      pieniędzy? Sklep wart ze sto dwadzieścia tysięcy rubli, mam je rzucić
59 II,12|          to za wiek? - myślała. - Dwadzieścia pięć lat jeszcze nie stanowią <<
60 II,14|          Jan, żebym miał dać komu dwadzieścia rubli odstępnego...~Ale
61 II,14|            i tak dalej.~Akurat we dwadzieścia cztery godzin po wysłaniu
62 II,16|       gdzie pojechał... Mój Boże, dwadzieścia lat nie wyjrzałem za warszawskie
63 II,16|          podróży do Węgier. Przez dwadzieścia lat nie widzieć ani zboża,
64 II,16|          zmniejszał dochody o sto dwadzieścia rubli rocznie.~Nade wszystko
65 II,19|         października zapłacić sto dwadzieścia tysięcy rubli... No, a gdyby
66 II,19|           leżały w banku, zaś sto dwadzieścia tysięcy rs. u Szlangbauma.~
67 II,19|         tysięcy rubli Ochockiemu, dwadzieścia pięć tysięcy rs. Rzeckiemu,
68 II,19|       pięć tysięcy rs. Rzeckiemu, dwadzieścia tysięcy rs. Helence Stawskiej.
69 II,19|    Wokulski zapisał jej czy Helci dwadzieścia tysięcy rubli, bo polubił
70 II,19|           z Mraczewskim. Oni mają dwadzieścia tysięcy rubli, ja dwadzieścia
71 II,19|     dwadzieścia tysięcy rubli, ja dwadzieścia pięć tysięcy, więc za taką
72 II,19|         wiersze, rozbity na jakie dwadzieścia kawałków, a w tym miejscu,