Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |          nauce do końca, niespełna w rok rzucił szkołę...~- Cóż robił?~-
 2  I,1 |          akurat została wdową, i - w rok potem ożenił się z babą
 3  I,3 |       Ludwika Napoleona z więzienia. Rok ten był dla mnie ważny,
 4  I,3 |             Tylko głos jej z roku na rok przyciszał się, dopóki wreszcie
 5  I,4 |        któremu wystarczało tysiąc na rok ?...~- To prawda.~Rzecki
 6  I,5 |       miesiąca na miesiąc, z roku na rok, wyższa nad ludzi, a nawet
 7  I,7 |           kochać?... Głupstwo! Przez rok cierpiałem na jakąś chorobę
 8  I,7 |          zdumienia.~"Widocznie przez rok ulegałem częściowemu obłąkaniu" -
 9  I,8 |         panie, kiedy jeszcze na Nowy Rok koń mi padł.~- Cóż robisz?~-
10  I,8 |         Dawniej - dziesięć lat temu, rok temu, wczoraj jeszcze, przechodząc
11  I,9 |             tysiąc rubli wydatków na rok, ale cóż zrobię? Muszę być
12  I,9 |            Ot, gdybym ją był spotkał rok temu.~I jestże tu ład na
13  I,9 |            mam wstęp na salony, a za rok?... Niektórym z tych, co
14  I,9 |           nie będzie robił - za cały rok. A z czym da się porównać
15  I,10|              coś nie zdużam na nogi.~Rok 1846 i 1847 upłynęły w wielkim
16  I,10|          uciechą!~W Zamościu bawiłem rok z czymś. A żem dobrze drwa
17  I,10|           się stopniowo, gdybyśmy co rok przybierali po jednym subiekcie -
18  I,10|              trzysta rubli więcej na rok... Żabcia ze starym wszystko
19  I,11|         mówił zgarbiony hrabia. - Na rok przyszły zaś... zobaczymy...~-
20  I,11|              mam czterdziesty szósty rok...~- A zatem ja do kompletnego
21  I,11|              której pracuję przeszło rok, zdobyłem majątek, pomagam
22  I,11|            marzyciel... Zaczekajmy z rok..."~Rok! Wokulski wstrząsnął
23  I,11|                 Zaczekajmy z rok..."~Rok! Wokulski wstrząsnął się.
24  I,13|              gorączkuje. Na przyszły rok będzie spokojniejszy.~Znowu
25  I,13|             galerie robią przez cały rok?" - myślał. I przywidziało
26  I,13|              do nich przylgnie, a za rok, za pół roku pan staniesz
27  I,14|           przeddzień sprzedaży domu; rok temu bliskość podobnego
28  I,15|              się z nią ożenisz, a za rok możesz mieć jedną dwudziestotysięczną..."~"
29  I,15|          dwudziestotysięczną..."~"Za rok?... - powtórzył Wokulski
30  I,15|             trzy tysiące rubelków na rok, kilka prezencików i będzie
31  I,17|             Rossi mówi, że wolałby o rok wcześniej umrzeć na scenie
32  I,17|         wzruszonego teatru aniżeli o rok później w nielicznym otoczeniu.
33  I,18|              Ten sam Wokulski, który rok temu poleciał do Bułgarii,
34  I,19|             to ja będę musiał czekać rok... ~Panna Izabela zerwała
35  I,19|             kapitał wziąłem tylko na rok... ~- Jak to?... Dlaczego?... -
36  I,19|           wiem, co będzie od dziś za rok. Nie co roku zdarzają się
37 II,1 |           wczoraj. ~Pamiętam (był to rok 1857, może 58 ), zaszedłem
38 II,2 |           mówię - w oczy. Magenta... Rok 1859 ... Eh! Boże miłosierny... ~-
39 II,2 |              raptem trzysta rubli na rok! A że wasza kamienica kosztuje
40 II,2 |           rzekłem na odchodnym - nim rok upłynie, przyniosę wiadomość
41 II,4 |           jest mnożny jak świnia: co rok daje kilkoro. Za dwa albo
42 II,4 |             może za miesiąc, może za rok. Sądzę jednak - dodała surowo -
43 II,5 |        Wokulskiego, z którym na Nowy Rok ureguluje wszelkie rachunki.
44 II,6 |          choć przez parę miesięcy na rok, choć przez kilka lat w
45 II,6 |   sześćdziesiąt, no - sto tysięcy na rok i powiedz mi pan: czy to
46 II,8 |             panna Izabela: ~- Prawie rok temu byliśmy w tym miejscu
47 II,8 |           myślałam: co też będzie za rok?... ~- Dziwna rzecz!... -
48 II,8 |                Ja także mniej więcej rok temu mieszkałem z obozem
49 II,8 |         Bułgarii... Myślałem: czy za rok żyć będę i... ~- I o czym
50 II,8 |                Nudziłżebyś się?~- Za rok takich nudów oddałbym życie.~
51 II,8 |            dziadusia szła przez cały rok. I był strumień w tym miejscu. ~
52 II,8 |           czy ja mam prawo narzekać? Rok temu ledwie śmiałem marzyć
53 II,8 |          Słowem - nie jest źle, a za rok..."~W tej chwili koń jego
54 II,9 |       STAREGO SUBIEKTA ~ ~"Mamy tedy rok 1879.~Gdybym był przesądny,
55 II,9 |         pokrzyżowała plany Stachowi.~Rok 1879 dopiero się zaczął,
56 II,9 |            górę, a nawet na przyszły rok wybudują ze dwieście nowych
57 II,9 |            Gdybym go nie napisał, za rok albo dwa nie wierzyłbym
58 II,10|       komorne o trzydzieści rubli na rok. Gdym mu zaś w ciągu pół
59 II,10|           nakryć chustką od nosa!...~Rok 1879 zaczął się zwycięstwem
60 II,11|              trzy, a cztery krowy na rok... fiu!... fiu!... to już
61 II,13|         niedawna skromny subiekt, za rok będzie trząsł naszym handlem.
62 II,13|              olbrzymich rozmiarach.~"Rok temu miałam toż samo widzenie -
63 II,17|              I jestem pewny, że lada rok wybuchnie nowe prześladowanie,
64 II,17|        czerpać z twojej kieszeni?... Rok tylko żyłeś z nimi, niby
65 II,17|         indziej... I może jeszcze za rok lub dwa wymawiać, że dla
66 II,17| zawiązaliście ze mną spółkę tylko na rok i sami żądaliście takiego
67 II,17|               złożył sprawozdanie za rok ubiegły. Okazało się, że
68 II,17|           miłosierdzia, że zgubiwszy rok temu przemysł krajowy przez
69 II,17|           pieniędzy wcześniej jak za rok. Spłaci mnie dopiero nową
70 II,17|          pagórek, na którym przeszło rok temu po raz pierwszy rozmawiał
71 II,19|          mąkę. Kamień, cośmy, na nim rok temu wycięli wiersze, rozbity