Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |        radca, niechętnie machając ręką.-Tylko że przy posłudze
 2  I,2 |    spojrzeniami. Wreszcie machnął ręką i poszedł dalej, może myśląc,
 3  I,4 |           szmer w sieniach. Jakaś ręka poszukuje klamki, nareszcie
 4  I,5 |        ludzie, a te ogrody, gdzie ręka ludzka powznosiła pagórki,
 5  I,6 |      przebiega od wzoru do haftu, ręka spada z góry na dół, wznosi
 6  I,6 |      panna Izabela, nerwowo bijąc ręką w szezlong.~- Upokorzeniem
 7  I,6 |      siada na szezlongu, zasłania ręką oczy przed światłem i mówi:~-
 8  I,9 |         talerzem zasłaniając oczy ręką.~"Ach, po com ja tu przyszedł,
 9  I,10|       naprzód, a ja upadłem. Lewa ręka poślizgnęła mi się we krwi.~
10  I,10|        jeszcze stał i trzymał się ręką za brodę, z politowaniem
11  I,10|           już z ulicy-, wskazując ręką na sinego z gniewu Jana.~-
12  I,11|       adwokat, przyjaciel i prawa ręka księcia; lubił mówić kwieciście,
13  I,11|        kwieciście, wybijając takt ręką i przysłuchując się własnym
14  I,12|    rozmyślał... Nagle uderzył się ręką w czoło.~- Szanowny pan -
15  I,12|           się na fotelu i trzęsąc ręką w stronę Wokulskiego mówił:~-
16  I,12|       Maruszewicz trzęsąc głową i ręką w taki sposób, że o tajemnicy
17  I,13|          czapki, a wyjąwszy drugą ręką cygaro z ust plunął przez
18  I,13|      nagrodę.~Szuman -uderzył się ręką w tył głowy i nagle rozsunąwszy
19  I,13|         marszcząc brwi i machając ręką.~- Prośże go, ośle, do sali -
20  I,13|         dokończony frazes, a lewa ręka z laseczką i prawa z kapeluszem
21  I,13|             mówił adwokat trzęsąc ręką - zrób no pan tylko jeszcze
22  I,13|     złościł się mecenas uderzając ręką w kolano. -- A pan wiesz,
23  I,17|         Rzecki przysłaniając oczy ręką spojrzał na Wokulskiego;
24  I,17|              Aha!..." Uderzył się ręką w czoło i porzuciwszy ćwiczenia
25  I,17|       jakby go kreśliła dziecinna ręka. W pierwszym zawiadomiono
26  I,17|      zajrzę - odparł Żyd machając ręką. ~- Wybornie! - zawołał
27  I,18|          szanowany mecenas, prawa ręka księcia, prawny doradca
28  I,18|           Wokulski pocierał sobie ręką wierzch głowy. A wówczas,
29  I,18|  spodniach niecierpliwie potrząsa ręką. ~- Ach, pani dobrodziejko -
30  I,18|        wyrok. ~Okazały pan uderza ręką w stół marmurowy i chce
31  I,18|        stary Szlangbaum uderzając ręką w stół. - Dziewięćdziesiąt
32  I,19|     słupów nie można było dotknąć ręką, a z nadmiaru światła panu
33 II,1 |            odparł doktór machając ręką. - Miłość jest rzeczą zwyczajną
34 II,1 |        zydlu. - Ach!... - machnął ręką. - Stary ma pomieszane klepki,
35 II,1 |   Popatrzyłem na niego... Machnął ręką. ~- Wiem - powiedział -
36 II,1 |              A on, biedak, machał ręką i szedł do jejmości nie
37 II,2 |          stróż? - pytam dotykając ręką kapelusza. ~- A czego to?... -
38 II,2 |           Pułkownik tylko dotykał ręką ust na prawo, i na lewo
39 II,2 |        siadają - rzekł manewrując ręką w taki sposób, że nie wiedziałem,
40 II,2 |           odparł student machając ręką. -Ona wygląda przez szpary
41 II,2 |   czterema... ~Staruszka machnęła ręką, jakby odganiając muchę.~-
42 II,3 |       siadając. ~Dorożkarz dotyka ręką kapelusza i woła: ~- Naprzód,
43 II,4 |   sympatyczną. ~Geist przeciągnął ręką po głowie. ~- Przyszedłem
44 II,4 |        zajęcie - dodał machnąwszy ręką. ~- Mylisz się, profesorze -
45 II,6 |     powoli z wyciągniętą do niego ręką, z której zdawał się opadać
46 II,6 |          wysunęła się prześliczna ręka. Wokulski uścisnął ją i
47 II,6 | narzeczona, blada z trwogi, jedną ręką chwyciła za pręt kozła,
48 II,6 |          z delikatną cerą i białą ręką, które wydały mężczyznę
49 II,8 |      Jestem taki zły!... ~Machnął ręką, potem obie włożył do kieszeni
50 II,8 |         spytał Wokulski. Machnęła ręką. ~- Ech! zmartwienie...
51 II,9 |         trzymała jakaś tajemnicza ręka, odziana w granatowy rękaw
52 II,9 |        spokój!- odparł machnąwszy ręką.~Na ulicy zawołał dorożkę
53 II,10|        Stawska. Nagle przycisnęła ręką piersi, jakby jej tchu zabrakło,
54 II,10|         sędziemu; przy czym prawą ręką wykonywał okrągłe ruchy,
55 II,10|      wieszamy na nim, co jest pod ręką (może czasem zdarzyć się
56 II,11|             rzekł doktór machając ręką. - Zamiast gardzić hołotą,
57 II,11|        krzywdy... A tu...~Machnął ręką.~Jednym łykiem wypiłem znowu
58 II,11|         pani Misiewiczowa trzęsąc ręką. Znamy tu jedną magazynierkę,
59 II,12|       Izabela pogardliwie rzuciła ręką.~- Ach, już chyba nigdy
60 II,13|          no i miała służbę, niech ręka boska broni! Coraz chce
61 II,13|      chmur wysunęła się olbrzymia ręka trzymająca kartę, na którą
62 II,15|           dziesięć tysięcy ciepłą ręką, Radzę mu, ażeby ożenił
63 II,15| zmieniając pozycji objął ją prawą ręką, a lewą ściskał jej rączkę,
64 II,15|           panna Izabela wabiąc go ręką i spojrzeniem...~Ogarnęła
65 II,16|     interesa! - mruknął i machnął ręką.~Teraz po całych dniach
66 II,17|        śmiechem.~Wokulski machnął ręką.~- Mnie się zdaje - rzekł -
67 II,17|        prowadzisz.~Rzecki machnął ręką.~- Twoimi pomysłami i pieniędzmi! -
68 II,17|         list zaadresowany kobiecą ręką.~Otworzył go i przeczytał:~"
69 II,17| gwałtownie na fotelu i uderzywszy ręką w stół, zawołała:~- Dobrze!...
70 II,17|              zawołała potrząsając ręką.~W tej chwili stała się
71 II,19|             mówił Szuman machając ręką. - Czystej krwi polski romantyk,