Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |         handel cierpiał na tym...~- Wcale nie! Bo kiedy po Warszawie
 2  I,4 |            mówił czytając. - No, to wcale niedużo...~- Któż to? -
 3  I,4 |              to chyba za drogo...~- Wcale nie - wtrącił Ignacy. -
 4  I,4 |             podobno wymagająca...~- Wcale nie przerzucała, dlaczego
 5  I,5 |           ekwipaże dla aktorek - to wcale nieciekawe stworzenie :
 6  I,8 |    mimowolne pójście do teatru, gdy wcale nie miał chęci - wszystko
 7  I,9 |           grubą jak beczka cukru, i wcale ładną córką, z którą chciano
 8  I,10|         własnością ogółu, że nie ma wcale Boga ani duszy, którą wymyślili
 9  I,11|              mała hiszpanka, panie. Wcale, panie... wcale... Rysy
10  I,11|              panie. Wcale, panie... wcale... Rysy trochę, panie...
11  I,11|         wyglądał elegancko, nie był wcale elegantem; nawet nie zdawał
12  I,12|            przerwał adwokat. - Mury wcale dobre, rzeczy drewniane
13  I,12|             nikt dziś nie kupuje... Wcale dobry interes...~- Dla mnie
14  I,13|          błaznowi nad głową albo... wcale nie strzelę... Tak będzie
15  I,13|           może pana to obraża?...~- Wcale nie!~- Otóż, że człowiek
16  I,14|            wrażenia.~Pierwszy raz - wcale go nie widziała, czuła tylko
17  I,14|       zarumieniła się i postanowiła wcale nie rozmawiać z Wokulskim,
18  I,14|      twierdził, że Wokulski jest - "wcale... wcale..." Hrabia Sanocki
19  I,14|           Wokulski jest - "wcale... wcale..." Hrabia Sanocki zakładał
20  I,14|   przypomniawszy sobie, że Wokulski wcale nie zapraszał się do nich,
21  I,15|    sprężynach, ruchy pełne gracji i wcale nie przesadzone wymagania,
22  I,16|             pani sfery towarzyskiej wcale nie potrzebowaliby prosić
23  I,17|         można widzieć się?... ~- O, wcale nie można... - Doktorzy
24  I,17|             po trzy ruble pożycza i wcale nie śpieszy się z oddawaniem.
25  I,17|           wszystko mi jedno i nawet wcale bym się nie gniewał, gdyby
26 II,1 |         koronkami), a na czwartą ja wcale nie zostałem zaproszony,
27 II,1 |     ogromnymi kielichami wina (i to wcale dobrego), a mnie wziął w
28 II,2 |    polityczna jest tak niepewna, że wcale by mnie nie zdziwiło, gdyby
29 II,2 |             tu jestem gospodarzem i wcale sobie nie przypominam, ażebym
30 II,2 |         sprzeda swój nabytek, który wcale nie był mu potrzebny. ~Ir
31 II,4 |        Wokulski opuścił magnetyzera wcale niezadowolony. Jeszcze nie
32 II,4 |          trzysta franków, ażeby już wcale mi się nie pokazywać...' -
33 II,6 |      powiesz o jego narzeczonej? ~- Wcale jej nie znam, chociaż dziwi
34 II,6 |      ustaloną reputację, że mężatki wcale mu się nie opierają, a panny
35 II,6 |              czasem... wierzy pan i wcale nie dałby pan słowa, że
36 II,6 |             jest jasne, że ta panna wcale go nie kocha. Może nawet
37 II,6 |         zbyt silnych wyrazów, które wcale nie odpowiadają spacerowej
38 II,7 |       żartując ze Starskiego, który wcale nie zdawał się tym martwić.
39 II,8 |             o tej krwi... ~Węgiełek wcale nie zmieszał się tą propozycją;
40 II,8 |         tydzień przed świętym Janem wcale się stąd nie ruszył, tylko
41 II,9 |        aniele?... Zresztą ja o niej wcale nie myślę; osobliwie od
42 II,9 |     Maruszewicz.~Ponieważ jednak ja wcale nie dałem mu słowa, że otrzyma
43 II,9 |            z zaniedbanej zrobiliśmy wcale okazałą kamienicę. Wszystko
44 II,10|           Przede wszystkim baronowa wcale nie korzysta ze swego obszernego
45 II,10|           wodociągiem, trzy pokoiki wcale zgrabne, a nade wszystko
46 II,11|           tylko dobrych, tego sobie wcale nie wyobrażaj... Ludzie
47 II,11|             że to będzie nieźle!... Wcale miła kobieta i dawnom już
48 II,11|                  spytała staruszka, wcale nie zdradzając zachwytu.~-
49 II,11|       szepnąłem. - To zły znak...~- Wcale nie - rzekł Wirski. - Baronowa
50 II,12|            mi: obawiam się, że Bela wcale nie rozumie Wokulskiego.
51 II,12|     zachodziła do sklepu. Parę razy wcale nie znalazła tam Wokulskiego,
52 II,12|             a jego zachowaniem się; wcale nie wyglądał na diabelnego,
53 II,12|            Łęckiej i że on, Rzecki, wcale tego nie pochwala.~W pani
54 II,12|          Ale to gorsze, że Wokulski wcale o niej nie myśli. Tu jest
55 II,13|         procentujący, rzuci spółkę, wcale nie gorszą od sklepu, a
56 II,13|          Koszyków nauczyłem się też wcale pięknych i rysować. A nawet
57 II,13|        samym tonem panna Izabela.~- Wcale go nie prosiłam - odpowiedziała
58 II,13|         nawet do poziomek, które są wcale smaczne. (Kiedy to ja jadłem
59 II,13|            nie jestem zazdrosny, że wcale nie przeszkadzam pannie
60 II,15| odpowiedziała panna Izabela. - Może wcale nie pojedzie... to taki
61 II,15|             trucizny w zapałce... I wcale pan nie posiada szampańskich
62 II,16|          grochem przez świstułę, co wcale nie jest przyjemne. Gdy
63 II,16|       Mraczewski twierdzi, że Suzin wcale nie telegrafował do Wokulskiego,
64 II,17|             nimi zrobić.~Z początku wcale o nich nie myślał, potem,
65 II,17|            ale z tą brodą jest panu wcale nieźle... Nie powinien pan
66 II,17|        oboje mamy równe prawa, a ja wcale się nie obrażę, jeżeli pani
67 II,17|           bardzo źle wychowany...~- Wcale nie jestem wychowany...~-
68 II,17|            pocieszycielek, ponieważ wcale nie cierpię, a już najmniej
69 II,19|     zbytkowne sprzęty były rzeczami wcale niepotrzebnymi, ale dlatego,
70 II,19|       odwiedzający go doktór Szuman wcale nie dodawał mu otuchy i