Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |          spokojnie pracować do końca życia. Ale też miał on krzyż Pański
 2  I,2 |             znał podobne szczegóły z życia swych współpracowników?
 3  I,2 |              jakiegoś fantastycznego życia, stary subiekt podparłszy
 4  I,5 |       rzeczywistym nabrać sił do snu życia.~Poza tym czarodziejskim
 5  I,8 |       odrzucił młyn wielkomiejskiego życia, i że powoli spływa sobie
 6  I,8 |              dojrzałych, a pociąg do życia wiecznego - zapowiedzią
 7  I,8 |             latanie nad powierzchnią życia, karmienie się słodyczami,
 8  I,9 |            czy nie przeklęłoby się i życia, i jego konwenansów... Ale
 9  I,10|           istny cud, żem nie stracił życia. Pod Kurowem staliśmy parę
10  I,10|         nadto opiekował się do końca życia.~Dziwna była to rodzina!~
11  I,10|            niewygodach żołnierskiego życia albo o bitwach. W takiej
12  I,10|            najpiękniejszy dzień jego życia.~Uważałem, że Stach najwięcej
13  I,11|       Meliton przeszła twardą szkołę życia, w której nauczyła się nawet
14  I,11|             Już po trzydziestym roku życia wyszła za mąż za podstarzałego
15  I,11|           okropne... Dobiegać środka życia i nie znaleźć nawet śladu
16  I,11|     przyrodnicze. Otóż w którym roku życia osłabnął pański zapał w
17  I,11|         obraź się pan. W którym roku życia zaczynają mężczyźnie obojętnieć
18  I,11|       sumienia czy też ogólny bilans życia.~"Gdybym był najwyższym
19  I,11|             W dwudziestym ósmym roku życia skończył dwa fakultety (
20  I,12|        zsiąść z konia i już do końca życia nie ćwiczyć się w ekwitacji.
21  I,13|             on będzie kulał do końca życia i będzie opowiadał: tę śmiertelną
22  I,14|           jest potępiona i że już za życia rozpoczęło się dla niej
23  I,18|      Wokulski, pomimo dziwnego trybu życia, nie zaniedbuje obowiązków
24 II,1 |         Żydem i zostanę nim do końca życia, wychowałem się jednak między
25 II,1 | śmiertelności między nimi, krótkiego życia i charłactwa. Ale jest również
26 II,1 |         jednostki gotowe do ofiary z życia!... ~- Czy mam oddawać życie
27 II,1 |           piwnicy jest symbolem jego życia, które upłynęło na wydzieraniu
28 II,1 |           niedołęga, że nie rozumiem życia, że przyjmuję na lokatorów
29 II,1 |           pory zupełnie zmienił tryb życia. Swój balon z wiatrakiem
30 II,1 |             które powtarzał do końca życia. ~Nareszcie pewnego dnia
31 II,1 |             dwieście funtów... ~- Za życia ważył ze trzysta... słyszałeś
32 II,1 |             człowiekiem nie znającym życia, potworem... Nareszcie powiedziała
33 II,1 |           upływie trzech lat takiego życia, któremu zresztą nie można
34 II,2 |           miałem dla kogo oszczędzać życia, więc przez amatorstwo jechałem
35 II,3 |           najsilniejsi mają prawo do życia. Chorowity zginie tu przed
36 II,3 |    wszystkich kierunkach - oto treść życia paryskiego. Tu przeciw zmęczeniu
37 II,3 |          zacznie się nowa epoka jego życia. Zarazem czuł, że rozpierzchnięte
38 II,3 |               choćby ofiarą własnego życia, podsunięto mu fantastyczne
39 II,4 |             radością świata, słońcem życia, wesołą melodią w pustyni
40 II,4 |             stanowią najwyższą treść życia. Co ta czereda, nie wyłączając
41 II,4 |            głupocie?... Po roku tego życia spodliliby mnie tak, że
42 II,5 |             opiekę nad kobietą złego życia, inny donosił, że pani Stawska
43 II,5 |         usuwanie się od politycznego życia zrobiło nam wiele szkody.
44 II,6 |               Zapełniam sobie pustkę życia. Z dziesięciu tych, którzy
45 II,6 |              kobieta, w pewnej epoce życia, marzy o idealnej miłości,
46 II,7 |              ostatnie szczęście jego życia jest w moim ręku. Czy można
47 II,7 |    wzajemności pana niewielka reszta życia, jaka została, zejdzie mu
48 II,7 |             proszony o spętanie mego życia na czyjąś korzyść, więc
49 II,8 |              operetki i nie poświęcę życia dla kobiety przewrotnej.
50 II,8 |            wprawdzie zabierze połowę życia, ale... przypadnie panu
51 II,9 |        prowadzi bardzo osobliwy tryb życia cechujący się niezwykłą
52 II,10|              rozświetla mi ciemności życia.)~- Mówiła panu mama - rzekła
53 II,10|            nim bowiem zostało jak za życia nieboszczki. Jest więc łóżeczko,
54 II,10|         pojedziemy dokonać złamanego życia...~Szepnąłem Wirskiemu,
55 II,10|        roztargnienie krzyknąć: "Póki życia, nie będę, panie profesorze!...",
56 II,11|          zresztą, czy nie zbilansuje życia w rynsztoku.~Przed południem
57 II,11|         będzie mieć spokoju do końca życia.~- I one obiecały zapomnieć?~-
58 II,12|             jej mnóstwo szczegółów z życia pana Wokulskiego. I że babcia
59 II,12|       opowiadać mnóstwo szczegółów z życia swojego Stacha.~- To nadzwyczajny
60 II,13|          zwierz nie dźwigałby kajdan życia. W poezji staroindyjskiej
61 II,13|            cały mój majątek i resztę życia utopić w nowej pracy. Może
62 II,14|      Krzeszowska nagle zmieniła tryb życia.~Do tej pory dzień schodził
63 II,14|            paru dniach takiego trybu życia zrobiła się jeszcze bledszą
64 II,14|         stanowiły jedyny kłopot jego życia.~- Pan? spytał Wokulski.
65 II,16|         Panie Ignacy!... po tygodniu życia z tą kobietą albo umarłbym,
66 II,17|              życie, nawet przez trzy życia... A jedyną pociechą, jaką
67 II,17|             co się podlizywał jej za życia, a teraz chce zwalić testament,
68 II,17| bezużytecznego majątku i bezcelowego życia. Więc lepiej tu zmarnować
69 II,19|            najwydatniejsze momenta z życia Wokulskiego. Kiedy chciał