Tom,  Rozdzial

 501  I,11|                 Ochocki. - To moja żona, to moja kobieta... Bądź pan
 502  I,11|                  I wyobrażał sobie, jaki to przyjemny musi być chłód
 503  I,11|           wynalazki (ja żadnego!). A nad to wszystko jest naczyniem,
 504  I,11|                 wielka idea... Dziwaczna to rzecz: machina latająca,
 505  I,11|            czyliż będę się wahał?... Cóż to za piekło powiedzieć sobie,
 506  I,11|           wszystko - tak naiwnemu... Boć to jeszcze dzieciak, co on
 507  I,11|              sposób kierowania balonami. To, co dla Wokulskiego było
 508  I,11|           praktycznego zagadnienia.~"Cóż to za okrucieństwo losów! -
 509  I,11|            spędziłem na pustyni, uczucie to jest niebem i zbawieniem...
 510  I,11|           szacunku?..."~"Tak, ale miłość to uczucie osobiste; wszystkie
 511  I,11|                  Kiedy grzecznie pytają, to trzeba grzecznie odpowiadać -
 512  I,11|           podszedł bliżej.~- Zabij mnie, to sam zobaczysz - odparł Wokulski.~
 513  I,11|                  zniżonym głosem:~- Taki to, psiakrew, zejdzie, gdzie
 514  I,12|               mówił do siebie Wokulski - to zwyczajny marzyciel!...
 515  I,12|                    dobrze; nie wyjdzie - to przecież nie umrę."~Rozłożył
 516  I,12|          przydeptać nogą. Im zrobisz Pan to bezwzględniej, tym pewniej
 517  I,12|           trzymać ludzi czy okoliczności to leżało w naturze Wokulskiego;
 518  I,12|              mówił?~- On niby, żeby tak, to nic nie mówił. Tylko pytał
 519  I,12|             wspólnicy?,.. Ach, dużo mnie to obchodzi!... Mam 45 000
 520  I,12|                 30 000 rubli... Wreszcie to nie jest strata, to jej
 521  I,12|             Wreszcie to nie jest strata, to jej posag..."~Północ. Wokulski
 522  I,12|             rześki i wesoły, że zwróciło to uwagę służącego, który zaczął
 523  I,12|                  się po pokoju.~- Czegóż to chcesz? - zapytał Wokulski.~-
 524  I,12|               dobrze. Będę jego kumem.~- To może by mnie pan teraż podarował
 525  I,12|               gniewa się pan, bo przecie to dla pańszkiego honoru, nie
 526  I,12|                 pisać... wyborny!... Jak to znać geszefciarza i parweniusza...
 527  I,12|              Alei Jerozolimskiej; pomimo to upłynęło kilka minut, nim
 528  I,12|                wiele żółtych domów; jest to chyba najżółciejsze miasto
 529  I,12|               szepnął - zdaje mi się, że to właśnie jest ów dom...~Istotnie,
 530  I,12|                 ów dom...~Istotnie, była to kamienica Łęckich,~Zaczął
 531  I,12|              zbudowane w innym stylu. Za to w architekturze bramy panował
 532  I,12|             bardzo lichą podłogę, ale za to bardzo ładne krajobrazy
 533  I,12|               się być mocno brudnymi; za to obok znajdowała się nisza,
 534  I,12|                  przyjemnym głosem.~Była to wysoka szatynka z szarymi
 535  I,12|              Marysiu!...~"Słowo daję, że to pani Krzeszowska" - szepnął
 536  I,12|           zawołał pięknym basem :~- Ach, to pani dobrodziejka!... Bardzo
 537  I,12|         nieszczęśliwa!... Przysięgnę, że to on, nikczemnik, nasadził
 538  I,12|             rachować na mnie...~Wszystko to mówił akcentując ważniejsze
 539  I,12|           Wokulski usiadłszy na fotelu.- To rzecz tych panów, ile zbiorą
 540  I,12|         spojrzenie, pragnąc odgadnąć: co to za prośba? Od natury jej
 541  I,12|               tylko kramarstwem. O jakąż to chodzi kamienicę, jeżeli
 542  I,12|            zaczął adwokat. - Pan wie, co to jest nasza arystokracja
 543  I,12|      arystokracja i jej dodatki?... Jest to parę tysięcy ludzi, którzy
 544  I,12|                 nimi klasy średnie, niby to zdrowe, i - sami giną bez
 545  I,12|                jaki pożytek, bo jużci są to organizacje subtelniejsze
 546  I,12|               tylko nie ufasz mi. Wielka to cnota nieufność, leczyć
 547  I,12|                domu?~- Stanę, lecz ponad to, co da pani Krzeszowska,
 548  I,12|                  go za rękę.~- Dlaczegóż to?~- Dlatego, panie, że kto
 549  I,12|                  okulary na oczy.~- Ach, to pan dobrodziej?... - odparł
 550  I,12|               ściskając go za rękę. - Co to, czy już i pan potrzebuje
 551  I,12|                 się prześladowanie. Może to i dobrze. Jak nas będą kopać
 552  I,12|                taką:~Pierwsze i drugie - to zwierz kopytkowy,~Pierwsze
 553  I,12|                tego zabroni.~Pan wie, co to?... Pierwsze i drugie -
 554  I,12|                      Pierwsze i drugie - to jest: koza; pierwsze i trzecie -
 555  I,12|               koza; pierwsze i trzecie - to jest koki, a wszystkie -
 556  I,12|                 jest koki, a wszystkie - to są: Kozaki. A pan wie, co
 557  I,12|              większe Orgelbranda..." Nie to... "Panu Motylkowi. Frak
 558  I,12|          Motylkowi. Frak kładzie się Nie to... A, jest!... "Panu S.
 559  I,12|                Dizraeli albo o Bismarck, to byłaby polityka, ale o Kozaki
 560  I,12|            byłaby polityka, ale o Kozaki to przecie nie jest polityka,
 561  I,12|            prześladowcy mego Henryka; ja to wszystko wiem, choć nie
 562  I,12|                  do pana Szymanowskiego, to on mnie powiedział: "Panie
 563  I,12|           szarady, co ja mam z procenty, to ja będę pisał." A pan Szymanowski
 564  I,12|             pisał." A pan Szymanowski na to: "My, panie Szlangbaum,
 565  I,12|                 pańskie szarady płacić." To powiedział sam pan Szymanowski,
 566  I,12|           dzisiaj piszą w "Kurierku", że to niepolitycznie i niegramatycznie!...
 567  I,12|                  Szlangbaum?- spytał.~Co to ja!... - odparł stary Żyd. -
 568  I,12|                 pisał, Michaś - zgadnie, to niech mi dziadzio przyszłe
 569  I,12|        przeczytał. Bo ten pierwszy, dół, to znaczy: spód, a przeczenie
 570  I,12|               znaczy: spód, a przeczenie to jest nie - a wszystkie razem
 571  I,12|                  nie - a wszystkie razem to są spodnie. Ja się spłakałem,
 572  I,12|                nauczył się oszczędności, to ja tobie na te kortowe odzienie
 573  I,12|               się będziesz dobrze uczył, to ja tobie po wakacje sprawie
 574  I,12|                gimnazje chodzić zaczyna.~To znaczy: mundur ; pan od
 575  I,12|             Żydów, jak się młodzi zejdą, to oni nie zajmują się, jak
 576  I,12|             szeroko otworzył oczy.~- Jak to?... Pan chce zapłacić drożej
 577  I,12|                cenę. Ale jak pan kupuje, to pan ma interes zniżyć wartość...~-
 578  I,12|                   że pan nie potrzebował to powiedzieć. Pański sekret
 579  I,12|                powiedzieć. Pański sekret to mój sekret. Pan ujął się
 580  I,12|                  butach z ostrogami. Był to pan Miller ; komenderował
 581  I,12|              leżała świeża słoma. Pomimo to bystre oko dyrektora dojrzało
 582  I,12|                   krzyknął bowiem:~- Cóż to za porządek. panie Ksawery,
 583  I,12|                  mi zrób porządek, bo ci to wszystko każę położyć na
 584  I,12|                   tak stajnię zostawisz, to ci każę zbierać zębami...~
 585  I,12|                  klacz na korytarz. Było to piękne zwierzę na cienkich
 586  I,12|                cukru... Piękna klacz!...~To mówiąc wydobył z kieszeni
 587  I,12|                 tytuniem. Wokulski podał to klaczy, która bez namysłu
 588  I,12|                  z zastępcą dyrektora.~- To jest niedelikatność, mój
 589  I,12|                   Jeżeli ta klacz wygra, to panna Izabela pokocha mnie..."~
 590  I,12|                coś jakby przesąd. Uważał to za dobrą wróżbę, gdy klacz
 591  I,12|                Jeżeli zastanę ją wesołą, to mnie panna Izabela pokocha."~
 592  I,12|                  dla samego siebie.~"Cóż to - myślał - czy moje życie
 593  I,12|                 z procentem..."~.,Dobrze to - myślał - ale w takim razie
 594  I,12|               wygra na wyścigach, będzie to znakiem, że mnie panna Izabela
 595  I,12|                tysiącami rubli... Tek.~- To już zależy od panów.~- Bardzo
 596  I,12|                 wszystkim szlachcicem, i to w angielskiej edycji, jakim
 597  I,12|              procent od ich kapitałów... To jeszcze nie zasługa."~"Tam
 598  I,13|                   a gdy się uda, robicie to samo?.. Otóż nie poprawię
 599  I,13|             ponieważ w duchu mówię sobie to samo. Zresztą - staję na
 600  I,13|                tłumu, dzwonek i brawo... To odbył się pierwszy wyścig.
 601  I,13|                 mówiła dalej:~- Naprawdę to przyjechałyśmy tylko na
 602  I,13|               wrócił do pań. Uderzyło go to, że przy nich nikt nie stał.
 603  I,13|                    Yung na przodzie...~- To właśnie głupstwo...~- Już
 604  I,13|                Właściciel anonim...~- Co to anonim... Wokulski... Brawo
 605  I,13|                ażebym na jej ręce złożył to dla ochrony pań?...~Panna
 606  I,13|                potrącił Wokulskiego. Był to baron Krzeszowski. Blady
 607  I,13|                  baronie - rzekł.~- Ach, to pan - odparł baron przypatrując
 608  I,13|                  Bardzo przepraszam...~- To mi nie wystarcza...~- Czyżby
 609  I,13|                 czterech lat czasu.~Była to rozprawa o kolorze i formie
 610  I,13|              kanapę, doktór zaczął:~- Co to za profany z tych korektorów...
 611  I,13|                tylko sekundantem.~- A... to co innego - odparł doktór
 612  I,13|            wysuwając dolną wargę.- O cóż to?~- Potrącił mnie na wyścigach.~-
 613  I,13|             Wokulski.~- Jeszcze nie. Czy to - dodał po chwili - ma być
 614  I,13|                Ignacy:~- I cóż doktór na to wszystko?~- To co już raz
 615  I,13|                 doktór na to wszystko?~- To co już raz powiedziałem -
 616  I,13|                się do piątego aktu. Jest to albo koniec dzielnego człowieka,
 617  I,13|                    tek... Cóż panowie na to?~- Nie mamy upoważnienia
 618  I,13|                  się:~- Uważasz, Stachu, to są ludzie wysoce honorowi.
 619  I,13|       przesiedział do trzeciej, o której to godzinie odezwał się jeden
 620  I,13|                 ma ciekawość na Powązki, to gospodarz nasyła nam rejentów,
 621  I,13|                on mnie trafi, wyjdzie na to, jak gdyby mnie zwalił batem
 622  I,13|                 baronem Krzeszowskim!... To mnie urządzi... Co oni mi
 623  I,13|              barona.~- A!... - zawołał - to jasne... Kula w pistolet,
 624  I,13|         pańskiego fachu... Ale może pana to obraża?...~- Wcale nie!~-
 625  I,13|               Wokulskiego i mruknął:~- A to bydlęta!... I że ja na takich
 626  I,13|                na stole jakieś książki i to, że jego pan coś pisze na
 627  I,13|                  w obcym języku.~"Jużci, to nie po niemieczku - mruczał
 628  I,13|               się. Maruszewicz dostrzegł to. Był pewny, że w mieszkaniu
 629  I,13|                 domyśla się drogi pan?.. To ten poczciwy Szlangbaum...~
 630  I,13|        młodzieńcowi i myślał:~"Ach, więc to on jest tym porządnym katolikiem,
 631  I,13|                mnie wyobraża?.Nic, tylko to.Ale, słowo honoru, on musiał
 632  I,13|                jak Boga kocham!..."~Mimo to na drugi dzień przyjechał
 633  I,13|                 ukłonem.~- W tej chwili, to znaczy?...~- Najpóźniej
 634  I,13|              miejsca w przestrzeni) Mimo to zaczął, niekiedy zacinając
 635  I,13|                  mu się badawczo.~- Więc to baron potrzebuje pieniędzy?~-
 636  I,13|                trzysta... czterysta... I to na kwit z podpisem barona.~-
 637  I,13|                mi się - myślał - że jest to hultaj dużej ręki, a przy
 638  I,13|              zwrócić Krzeszowski... Nie, to Maruszewicz poszedłby do
 639  I,13|                 poszedłby do kozy... No, to go nie minie..."~Po chwili
 640  I,13|                  popiołu?... O Boże jaki to nędzny świat... Ma rację
 641  I,13|                 panie Stanisławie!... Co to... co to - wyrabiasz pan
 642  I,13|              Stanisławie!... Co to... co to - wyrabiasz pan dobrodziej?...
 643  I,13|             Stanisławie - tak nie można ~To mówiąc pocierał sobie kark
 644  I,13|                 składać kapitały? Czy po to, ażeby kupcom dawać możność
 645  I,13|                  Wolno robić, ale robiąc to - powtarzasz pan tylko stare
 646  I,13|                  ani ci hrabiowie nie po to zbliżyli się do pana, ażebyś
 647  I,13|                  On mówi: "Wokulski jest to skończony dżentelmen, strzela
 648  I,13|               strzela jak Nemrod, ale... to żaden kierownik interesu
 649  I,13|            którzy coś po nas dziedziczą, to jedno. A po wtóre - kto
 650  I,13|                łaskę, a jeżeli za tanio, to - wyzyskał nas...~Ostatnich
 651  I,13|             nawet wyrokują: ale że robią to poza moimi plecami, więc
 652  I,13|            wszyscy - że zbankrutujesz, i to w niedługim czasie.~- Jak
 653  I,14|                jednym zdaniu. Książę był to patriota, jego adwokat -
 654  I,14|                  Słowem: człowiek - była to jakaś zaleta albo wada,
 655  I,14|                 było z czymś porównywać, to chyba z jakąś okolicą, przez
 656  I,14|              zdumienie i pytała się: czy to jest gra podnieconej imaginacji,
 657  I,14|            wykupił weksle jej ojca (może to nie Wokulski?...), następnie
 658  I,14|                  Pańskiego.~Ten ktoś był to zuchwały dorobkiewicz, który
 659  I,14|            teatrach i na koncertach. Był to cyniczny brutal, który dorobił
 660  I,14|             podejrzanych spekulacjach po to, ażeby kupić sobie reputację
 661  I,14|                  po prostu śmieszne. Był to przebiegły i bezczelny kupczyk,
 662  I,14|              wspierać nie wolno, i gdyby to nawet zrobił, nie tylko
 663  I,14|               półimperiałów. Ach, jakież to było kupieckie!... I jak
 664  I,14|                piękności i elegancji, za to młodzi, szczególnie utytułowani
 665  I,14|                  nie ma majątku!.,.~"Cóż to za ludzie, Boże miłosierny!..." -
 666  I,14|          zasłaniała okna firankami.~"Cóż to za ludzie!... Cóż to za
 667  I,14|                 Cóż to za ludzie!... Cóż to za ludzie!..." - powtarzała,
 668  I,14|                  obłęd!) aniżeli nią. Za to asystowali jej, zresztą
 669  I,14|                  na woźnicę omnibusów... To podobno jakiś wielki człowiek,
 670  I,14|      nieszczęścia. Ale kochankiem... No, to byłoby po prostu śmieszne...
 671  I,14|                  było w Łazienkach.~"Jak to, on nie czekał? - mówiła
 672  I,14|                jest grzecznością królów, to już co najmniej powinna
 673  I,14|                Tomasz. - Ona zawsze mówi to, co mogłoby mnie zmartwić
 674  I,14|            Sanocki zakładał się, że jest to pierwszy rozumny człowiek
 675  I,14|                którym można o tym mówić. To numer...~"Jedyny rozumny...
 676  I,14|                odgadła Wokulskiego. Jest to ambitny spekulant, który
 677  I,14|                  nawet w obłudzie... Cóż to za nędznik!..."~Oburzona
 678  I,14|                     Ach, cóż bym dała za to, ażeby baron nie dostał
 679  I,14|                   Zabiłaby barona, gdyby to uchodziło dobrze wychowanym
 680  I,14|                 tym, co nam nagadał...~- To prawda - odezwał się pan
 681  I,14|             kazała jechać do domu.~Wtedy to panna Izabela dopuściła
 682  I,14|  bezinteresowności) złożył na ochronę, i to na moje ręce (baron widział
 683  I,14|                 moje ręce (baron widział to). A nade wszystko, jakby
 684  I,14|                bardzo zakłopotany.~- Cóż to, ojcze? - spytała go panna
 685  I,14|                ostre warunki.~- I kiedyż to?... - spytała ciszej.~-
 686  I,14|                  dziś ujmuje się za mną, to co? Pojedynek jest istotnie
 687  I,14|             nigdy!...) Ale choćby nawet, to jednak - za jej obrazę ujęła
 688  I,14|               uderzony kulą w głowę. Był to Wokulski. Panna Izabela
 689  I,14|            powinszowaniem u Wokulskiego. To dzielny człowiek, istotny
 690  I,14|                Wokulskim. Jak sądzisz?~- To samo myślałam przed chwilą -
 691  I,14|             Tomasz.- Bystry człowiek! on to pojmuje, że więcej zrobi
 692  I,14|          społeczne. Adwokat... kupiec... to prawie na jedno wychodzi:
 693  I,14|                 by... kupiec (ach, jakie to niesmaczne!) nie mógł zostać
 694  I,14|                  wyperswaduje pojedynki. To niepotrzebne; to dobre dla
 695  I,14|              pojedynki. To niepotrzebne; to dobre dla ludzi młodych,
 696  I,14|              Wokulski, zdaje mi się - za to, co ośmieliłem się powiedzieć
 697  I,14|                 kochana kuzynko, że jest to ten sam ząb, którym cię
 698  I,14|      znakomitości domu Łęckich.~Wszystko to robił, ponieważ kochał ją
 699  I,14|                od kilku dni miałem cię o to samo prosić!... - odpowiedział
 700  I,15|         nadzwyczajnie głupią; nie jestże to śmieszne, ażeby stary i
 701  I,15|           dlaczegóż mnie jednemu miałoby to być zabronione? Jeżeli zaś
 702  I,15|          zasadniczy punkt ma rację bytu, to ma ją wszystko, co robię.
 703  I,15|                 Ach, ci kochani bliźni i to społeczeństwo, które nigdy
 704  I,15|             mojej strony... Lecz właśnie to, co oni dziś nazywają szaleństwem,
 705  I,15|              podobnież i mężczyźni; jest to tak dobra wada, jak: głuchota,
 706  I,15|                ogóle mogła kogoś kochać, to nasuwa się drugie pytanie:
 707  I,15|                  zaś zwycięży?... Ach, o to się już nie troszczę. Ale
 708  I,15|                  wygra ten mądry?... Cóż to za okropna rzecz posiadając
 709  I,15|                 jeszcze gorszemu?... Cóż to za upokorzenie śmiać się
 710  I,15|                  i drugą stronę chyba po to, ażeby utrzymywać ruch w
 711  I,15|                  wbitymi w rękawy, jakby to był nie czerwiec, ale styczeń.
 712  I,15|             chustce na głowie. ~Wszystko to roiło się między dwoma długimi
 713  I,15|                    Jakby w odpowiedzi na to spostrzegł po drugiej stronie
 714  I,15|            radosnym zdumieniem: ~"Czy mi to nie zapowiada, że on będzie
 715  I,15|             Żartował z siebie, lecz mimo to czuł, że jakoś więcej ma
 716  I,15|        kilkanaście tysięcy rubli można i to nawet znaleźć). Od stóp
 717  I,15|                lokaja... No i cóż bym na to poradził?..." Poszanowanie
 718  I,15|                na Saskiej Kępie, ale cóż to, , panie, za ordynaryjna
 719  I,15|                  rzeczy... no!... Pomimo to nigdy ani rąbka spódniczki,
 720  I,15|                nie ma śladu pretensji, a to źle!... Znam kilka baletniczek,
 721  I,15|            własny powóz i koń wyścigowy, to już frak muszę włożyć!"~
 722  I,16|                 o ile, rozumie się, było to możliwym dla panienki jej
 723  I,16|                barwy (z daleka wyglądało to jak zmięte płótno), miała
 724  I,16|                   bo czym jest nazwa?:.. To, co zwiemy różą, pod inną
 725  I,16|               twoją nazwę, a w zamian za to, co nawet nie jest cząstką
 726  I,16|                  Kochać go bez nadziei - to dosyć...Kochać i czasami
 727  I,16|                 i myślał: "Wokulski jest to człowiek ogromnie zręczny
 728  I,16|                    No, już stało się: za to dziś go mam... Z kamienicy
 729  I,16|           czterdzieści tysięcy... Dam mu to, on będzie mi płacił z osiem
 730  I,16|              wzrosnąć w czwórnasób... Bo to w operacjach handlowych
 731  I,16|           oszczędność i praca!... Pomimo to nasi wspólnicy zaczynają
 732  I,16|                 W tych dniach sprzedaję, to jest dopuszczam do sprzedaży
 733  I,16|          kieszeni. Nie dziw się, że mnie to w końcu znudziło... ~- Naturalnie -
 734  I,16|            jeżeli interesa pójdą lepiej, to i wyższy - odparł Wokulski
 735  I,16|           pieniędzy zbyt prędko. ~- I na to zgoda - rzekł pan Tomasz
 736  I,16|             administracja sklepu. ~- Czy to można w każdym razie spuścić
 737  I,16|             prowadzi interesa, niżbym ja to potrafił. ~- Szczęśliwy
 738  I,16|                  Wokulski. - Nie wpłynie to jednak na termin wyjazdu
 739  I,16|                  schylił głowę. "Znam ja to <<merci>>! - pomyślał -
 740  I,16|                   tak spokojny, że aż go to przerażało. Opuścił go szał
 741  I,16|                   Wokulskiemu wydało się to wprost niesmaczne. ~"Widzę,
 742  I,16|             córce - niejadanie ryb nożem to doprawdy przesąd... Wszak
 743  I,16|                   rzekł Wokulski. - Jest to tylko przeniesienie zwyczaju
 744  I,16|               krześle.~- Anglicy uważają to prawie za obrazę... - wydeklamowała
 745  I,16|         uśmiechając się do Wokulskiego - to przejdziemy do salonu, a
 746  I,16|                 dna i przykuć do siebie. To już nie była ta panna Izabela
 747  I,16|  wielkotygodniowej ani nawet z wyścigów; to była osoba rozumna i czująca,
 748  I,16|           uśmiechem panna Izabela - ależ to jest podstęp. Ja chcę spłacić
 749  I,16|                do zaciągania nowych. Czy to właściwe?... ~- Co w tym
 750  I,16|                      Ale im płaci się za to - odpowiedziała figlarnie
 751  I,16|                Izabela kręciła głową. ~- To, o co proszę - mówił dalej
 752  I,17|                    przyszło mu na myśl - to co?..."~I pilnie wpatrywał
 753  I,17|            przygarniają do siebie... Cóż to za rozkoszna żona może być
 754  I,17|                  dla pomyślności ogółu - to grunt... - A potem dodał
 755  I,17|                  objął go za nogi. ~- Co to jest?... - spytał zdziwiony
 756  I,17|                  nadużycia, głowę dam za to, ale i firma tracić nie
 757  I,17|           pięćset rubli, co mam u panów, to mój cały majątek. Chłopiec
 758  I,17|           otwierając oczy. ~- Mniejsza o to. Dziś dopiero widzę, że
 759  I,17|                  sprawa...Ale mniejsza o to, spróbuję... On przeprosił
 760  I,17|     kilkuminutowych zaś przerwach myślał to o jutrzejszej wizycie u
 761  I,17|          sposobie wydobycia go z długów, to o Obermanie, którego wybawił
 762  I,17|                  mu na myśl, że nie jest to zbyt świetnym prezentem
 763  I,17|          korespondencyj prywatnych. Była to safianowa okładka, gdzie
 764  I,17|                 zawiadomiono go, że taka to a taka Maria, niegdyś dziewczyna
 765  I,17|             gniewem służący - ale u pana to taka służba, że gorzej niż
 766  I,17|                  więcem wygnał. Na wódkę to łobuz ma, a na komorne go
 767  I,17|                  żeby kto zaś z miasta - to ni!... Z takiego interesu
 768  I,17|               domu, schludna, pracowita, to niech sobie chodzi, gdzie
 769  I,17|             rodzinie furmana Wysockiego. To bardzo dobrzy ludzie. Pokój
 770  I,17|          eks-przeciwnikowi. ~"Mniejsza o to - pocieszał się. - Nie mogłem
 771  I,17|               pytać o jego długi. Zrobię to za drugą lub trzecią wizytą;
 772  I,17|              dolną wargę spytał: ~- A co to?... Wokulski odgadł, że
 773  I,17|              określeń Konstantego. ~Mimo to Wokulski jeszcze dodał mu
 774  I,17|                na rejentów. ~- Właściwie to mnie rujnują komornicy... ~
 775  I,17|                  oskarżając przyznam, że to nie mój podpis. ~- A właśnie,
 776  I,17|                 podpis. ~- A właśnie, że to nie był Goldcygier - odezwał
 777  I,17|             człowiek nie jest smaczny... To nie dżentelmen... Zbrodni
 778  I,17|              odezwał się: ~- Tek!... Czy to jednak pewne? ~- Najpewniejsze.
 779  I,17|         prowadził mój Maruszewicz i wiem to od niego. ~- Tek. W każdym
 780  I,17|                pana grubością drzwi. - A to łotr fagas!... - dodał baron,
 781  I,17|                 spytał hrabia. ~- Ale bo to poczciwy chłopak... Z jakich
 782  I,17|          osiemset rubli procentu. ~- Cóż to, i ona już nie ma pieniędzy? -
 783  I,17|                 naciskiem. ~- Czemu nie? To nie moje pieniądze!.. Chce
 784  I,17|               porządne osoby i katoliki, to ja bym był bogatszy od Rotszylda. ~-
 785  I,17|            Szlangbaumowi pieniądze... ~- To niepotrzebne - wtrącił Żyd. ~-
 786  I,17|           adwokat. - W tym coś jest i ja to wyśledzę... Ktoś nam buty
 787  I,17|                  razy przepracuję się... To jest dosyć często... ~-
 788  I,17|            niedostrzegalny uśmiech. Była to jedna z tych chwil, kiedy
 789  I,17|              zaledwie dyszał, i tylko po to, ażeby chłodzić śpiące w
 790  I,17|                 na każdym... ~- Ach, jak to dobrze! Przekona się pan,
 791  I,17|             dobrze! Przekona się pan, co to za wielki artysta. Szczególniej
 792  I,17|                  uśmiechem - ale policzę to na karb Warszawy, nie Rossiego...
 793  I,17|               wyłączając największych są to szczególni ludzie: bez sławy
 794  I,17|                  cicha, albo poświęcenie to nie dla nich. Oni koniecznie
 795  I,17|              nielicznym otoczeniu. Jakie to dziwne!...~- Ma rację, jeżeli
 796  I,17|                 nawet tak było, nic mnie to nie obchodzi. Nad myślami
 797  I,17|             kombinacja: że Wokulski jest to parweniusz, który za prawo
 798  I,17|         porozganiał motyle i ptaki, a za to napędził więcej obłoków,
 799  I,17|                 przypomniawszy sobie, że to lekkie kołysanie kosztuje
 800  I,18|             Szlangbaumowi. ~Żyd, któremu to właśnie przyszło na myśl,
 801  I,18|               rzędu wyklął swego syna za to, że nazywa się Henrykiem,
 802  I,18|             groszy dwadzieścia... Aj! co to za rozbójniki te dorożkarze... ~
 803  I,18|                   odparł Oberman. ~- Jak to?... co to?...~- A tak, że
 804  I,18|                Oberman. ~- Jak to?... co to?...~- A tak, że o wpół do
 805  I,18|                 tam wyciągną?... No, ale to ze mną sprawa!... ~Czując,
 806  I,18|                po trzecim akcie podaj mu to album... ~I bez żadnych
 807  I,18|                   Zaczęto pytać się: kto to jest? a chociaż nie poznano
 808  I,18|                 latające jak osy: ~- Cóż to za oryginał?... ~- Ktoś
 809  I,18|              samo, ale mogę usiąść. A co to masz pan za paczkę?... ~
 810  I,18|                 je Rossiemu... ~- Zrobię to z przyjemnością! - zawołał
 811  I,18|          klakierami?" ~Ale wnet odpędził to nieusprawiedliwione podejrzenie.
 812  I,18|              wobec tysiąca osób!... Nie, to głupstwo. Słusznie nazywają
 813  I,18|              głowy, że - koniecznie, ale to koniecznie powinien zaprezentować
 814  I,18|                     siedm... siedm... Co to jest siedm?... Ach, siedem
 815  I,18|               tak mocno jak nigdy i mimo to nie mógł trafić. ~- Czyliżbym
 816  I,18|                rząd krzeseł i właśnie na to krzesło, gdzie siedzi pan
 817  I,18|               uwierzył. Uwierzył nawet w to, że wczoraj był nieco podchmielony;
 818  I,18|               zatrzymania się w pokoju. ~To zdawało mu się, że Ir jest
 819  I,18|                mu się, że Ir jest chory, to, że rdzewieje nigdy nieużywana
 820  I,18|             nigdy nieużywana dubeltówka, to znowu, że jest jakiś błąd
 821  I,18|             księgi, umaczał pióro i niby to zaczął rachować. Był przekonany,
 822  I,18|               ukochana córka?... I po co to robisz?... Dlaczego płacisz,
 823  I,18|           siedmdziesięciu tysięcy?... Są to sekreta twojej czarnej duszy,
 824  I,18|            śledzi, zaczął szeptać: ~- Bo to, uważa pan, nasz stary podobno
 825  I,18|                 licytację... ~- Stach... to jest... pan Wokulski kupuje
 826  I,18|           założyłbym się, że od niej, bo to piekielna baba... ~Gość,
 827  I,18|         narobiłem tyle zamętu w sklepie, to niby - jakiego zamętu w
 828  I,18|                świetnie. Nawet co prawda to i sam Wokulski, pomimo dziwnego
 829  I,18|              Ignacy rumieniąc się, o ile to było możliwe w jego wieku. ~"
 830  I,18|                 do siebie, wzdychając. ~"To jest okropne, że Stach ma
 831  I,18|                 może nie kupuje?... Może to tylko pogłoski?..." ~Tak
 832  I,18| dziewięćdziesięciu tysięcy rubli. Jeżeli to się sprawdzi, będzie znakiem,
 833  I,18|                go o wczorajszy teatr i o to: dlaczego uciekł z pierwszego
 834  I,18|                    Nawet on... Ale ty mi to wynagrodzisz!... - dodał
 835  I,18|                 w ucho: ~- Panie Ignacy, to ja!... ~Rzecki ocknął się,
 836  I,18|             Kiedyżeś przyjechał?... ~- A to cała historia! - odpowiedział
 837  I,18|               pan przecie. Ta piękna, co to ma córeczkę... Co to się
 838  I,18|                  co to ma córeczkę... Co to się tak podobała panu... ~-
 839  I,18|                   Ach, pamiętam!... Więc to on?... Dlaczegóż nie wrócił,
 840  I,18|               tysięcy rubli. ~- Stach... to jest nasz pryncypał zarobiłby
 841  I,18|                  na wystawę do Paryża, i to lada tydzień... ~- Tak. ~-
 842  I,18|               rubli... Mój Boże! jak się to ludzie zmieniają. ~Schylił
 843  I,18|            jakiejś fatalnej pochyłości. "To darmo - szeptał mu głos
 844  I,18|             ukryty na samym dnie duszy - to darmo!... Stach wklepał
 845  I,18|               rubli na miesiąc, ażeby za to wykarmić się jak nędzarz...
 846  I,18|                miły, nic nie rozumiem! I to niby jest pozytywista, człowiek
 847  I,18|          dziewięćdziesiąt tysięcy rubli, to znaczy, że go naprawdę Stach
 848  I,18|               nie kupuje kamienicy, może to wszystko plotki?.. ~"Zasnął
 849  I,18|             szóstą; przypomina sobie, że to dziś właśnie licytują kamienicę
 850  I,18|                nienawiści. ~"Dalibóg, że to baronowa Krzeszowska... -
 851  I,18|            baronowa jedzie do sądu; może to wszystko plotki?... "Warto
 852  I,18|                  pan, panie Rzecki, jaki to porządny kupiec wałęsa się
 853  I,18|             dwadzieścia tysięcy... Mówię to panu przed licytacją, uważasz?...
 854  I,18|         dwadzieścia tysięcy za swój dom, to znaczy, że Stach nie zapłaci
 855  I,18|               języków starożytnych. Jest to jednak adwokat; o czym świadczy
 856  I,18|            sławnego procesu o zabójstwo. To lepsze aniżeli teatr; aktorzy
 857  I,18|                 grają jeżeli nie lepiej, to z pewnością celniej od dramatycznych. ~
 858  I,18|                 zgarbiony Żyd - żeby nie to, że pana dobrodzieja nikt
 859  I,18|                nikt nie zna w Warszawie, to ja bym panu za ten interes
 860  I,18|                  no, ale takie pieniądze to też nie chodzą piechotą...
 861  I,18|             czarnym stroju kobietę. Jest to baronowa Krzeszowska, kornie
 862  I,18|             Jestem pewny, iż modli się o to, ażeby dom Łęckiego poszedł
 863  I,18|               jakby mówił: "Nie wolałbyś to, stary łobuzie, pilnować
 864  I,18|               słyszy rozpaczliwy krzyk. ~To jakiś Żydek wychylił się
 865  I,18|                współwyznawców, którzy na to hasło rzucili się do drzwi
 866  I,18|            panowie tak się tłoczą... Cóż to, panowie są bydło czy co?.. ~"
 867  I,18|                  interes licytacji. Jest to pokój tak rozległy, że można
 868  I,18|                  powagę na obliczach; są to komornicy: Na stole przed
 869  I,18|              Ignacy domyśla się, że jest to woń chałatów. ~Wyjąwszy
 870  I,18|                podbije pani ceny domu... to ja jezdem od tego... Desz
 871  I,18|                szę, że mnie widzą... Pan to rozumysz, panie Cynader?.. ~-
 872  I,18|                    ale swoją drogą Łęcki to niepewny interes.~- Niepewny?...
 873  I,18|              Niepewny?... A pan Wokulski to co?... ~- Pan Wokulski,
 874  I,18|                      Pan Wokulski, no... to jest wielki interes - odpowiada
 875  I,18|              poczniem się przysłuchiwać, to mówię tobie; ubijemy interes... ~-
 876  I,18|                fizjognomią łajdaka. - Co to za dom?... Rudera... trupiarnia!... ~
 877  I,18|                       pyta zakrystian. - To szubrawczyna!... Niech pan
 878  I,18|                    odpowiada zapytany. - To znany szubrawiec... niedawno
 879  I,18|             godzi?.. ~- Nie godzi się... to jest nieuczciwie!... - powtarza
 880  I,18|                widział pan Ignacy. ~- Co to pan za interesa robi, panie
 881  I,18|                  dom kupił Szlangbaum, i to za dziewięćdziesiąt tysięcy,
 882  I,18|               Klejn. No, ależ Szlangbaum to przecie nie Wokulski...
 883  I,19|                  stary głupstwa wyrabia, to przecie skandal!... ~Zdawało
 884  I,19|                Ignacy. - Gdzież Stach... to jest, pan Wokulski? - dodał
 885  I,19|                  myślę. ~- Słyszałem, że to jakiś wielki interes...
 886  I,19|                jeszcze, kiedy pojadę. ~- To źle, Stachu. Pięćdziesiąt
 887  I,19|               Pięćdziesiąt tysięcy rubli to majątek; szkoda go stracić...
 888  I,19|             podarunek. Nieporównane jest to dyskretne rozmieszczenie
 889  I,19|               niej cały majątek w błoto, to co?.. ~Żyły nabrzmiały mu
 890  I,19|            chwili pojedynku z baronem.~- To co?.. - powtórzył Wokulski. ~-
 891  I,19|                   powtórzył Wokulski. ~- To nic - odpowiedział spokojnie
 892  I,19|           wypełnia... Własne szczęście - to dziś mój obowiązek... inaczej...
 893  I,19|                    A owacje dla Rossiego to nie ciężar? - spytał pan
 894  I,19|                guzami o drzwi pokoju. ~- To nic - mówił pan Tomasz z
 895  I,19|               najwięcej boli, powiem ci, to okoliczność, że za tym nędznym
 896  I,19|                  księcia (bo mój adwokat to łajdak), ażeby odebrał należną
 897  I,19|                    Paradny!... Cóż ty na to, panie Stanisławie?..~-
 898  I,19|                  go może tylko Wokulski. To znowu, że jest ciężko chory
 899  I,19|              pielęgnować by go potrafił. To znowu, że umrze zostawiając
 900  I,19|                 tyle szybko, o ile można to było pogodzić z zasadami
 901  I,19|               mamy?... - szepnęła. - Jak to nic?... Mamy trzydzieści
 902  I,19|              uderzyła mi do głowy... ale to już przeszło... Podły Żyd...
 903  I,19|               Wokulski - powiadam ci, że to coś nadludzkiego. ~Zaczął
 904  I,19|               już dawniej oceniłam. Jest to człowiek energiczny i przywiązany
 905  I,19|            procent, wyobraź sobie. - Jak to trzydzieści trzy? - przerwała
 906  I,19|              Izabela. - Dziesięć tysięcy to dziesięć procent... ~- Ale
 907  I,19|                  Dziesięć od trzydziestu to znaczy trzydzieści trzy
 908  I,19|                    Rozumiem, że dziesięć to znaczy dziesięć; ale. jeżeli
 909  I,19|             nazywa się trzydzieści trzy, to niech i tak będzie. ~- Widzisz,
 910  I,19|          rozumiesz. Zaraz wyjaśniłbym ci to, ale - takim znużony, że
 911  I,19|                  jest tylko Ochocki, a i to dziwak!) Jeżeli znajdzie
 912  I,19|                 jednak przyznać, że jest to bardzo dobry człowiek -
 913  I,19|              kiedy pan jak ma pieniądze, to jest chory, a jak jest zdrów,
 914  I,19|                 chory, a jak jest zdrów, to nie ma pieniędzy?... - odpowiedział
 915  I,19|             weszła do przedpokoju. ~- Co to jest?... - zapytała panny
 916  I,19|            palcach wyszedł do kuchni. ~- To ja jestem, panno hrabianko...
 917  I,19|                 przybysz kłaniając się - to jest bardzo mały interes.
 918  I,19|           zuchwale podniósł głowę ~- Jak to skąd? - odparła oburzona. -
 919  I,19|                  jak jutro przyjdą inni, to oni znowu będą lepsi od
 920  I,19|                  resztę odda na procent, to ja będę musiał czekać rok... ~
 921  I,19|           wszyscy spłaceni... Wszyscy, i to co do grosza!... ~Żyd ukłonił
 922  I,19|                 parę tysięcy rubli... ~- To są te pieniądze, o których
 923  I,19|                  poczciwego Wokulskiego, to mi to załatwi... ~Panna
 924  I,19|            poczciwego Wokulskiego, to mi to załatwi... ~Panna Izabela
 925  I,19|                 Najwyżej trzy tysiące, i to na niepewnej hipotece... ~-
 926  I,19|            hipotece, ale przecież handel to nie hipoteka... Handel może
 927  I,19|               Izabela. ~- Szkoda, żeś mu to powiedziała... wielka szkoda!...
 928  I,19|               lepiej nie mówić... ~- Czy to co złego? - szepnęła. ~-
 929  I,19|                  sekreta... ~- Dlaczegóż to, ojcze?... - Dziecko jeszcze
 930  I,19|          idealistka, więc... mogłoby cię to zrazić do nich... Ale masz
 931  I,19|               szepnęła panna Izabela. ~- To nic nie znaczy, Belu!...
 932  I,19|               pieniądze i duży kredyt, a to główna rzecz - uspakajał
 933  I,19|                tysięcy tym Żydom... ~- O to się nie lękaj. Poproszę
 934  I,19|               trwogą patrzył na mnie!... To najszlachetniejszy człowiek,
 935  I,19|               śmierć... ~I powiedziawszy to pan Tomasz zaczął mrugać
 936  I,19|                 Izabela. ~- Nie, nie!... To upał, irytacja, a nade wszystko...
 937  I,19|           pożyczył na jutrzejszy obiad...To samo baron i książę... Jeszcze
 938  I,19|                  tobą ożenił bez posagu, to jednak nie będzie potrzebował
 939  I,19|                  Ojciec zamyślił się. ~- To już jutro, jutro... do jutra
 940  I,19|                 wam tyle szczęścia I Cóż to, podobno Tomasz wziął za
 941  I,19|                 się, odda mu majątek. ~- To w sąsiedztwie cioci? - Właśnie
 942  I,19|                  jutro odwiedził. ~- Jak to dobrze!... - zawołała uradowana.
 943  I,19|             tobie myśli. Dla ciebie jest to wyborna partia, którą tym
 944  I,19|                zadłużony. W każdym razie to, co mu zostanie z majątku
 945  I,19|                tę resztkę lata. I musisz to zrobić, choćby ze względu
 946  I,19|                  a gdyby się sprzykrzył, to... już będzie mężem i na
 947  I,19|                   I zadłużony... Ale cóż to szkodzi. Kto dzisiaj nie
 948  I,19|    powinszowałabym wam obojgu. Ale co na to powie baron, marszałek,
 949  I,19|                   Uwielbia mię po cichu, to prawda! ależ tak samo będzie
 950  I,19|              Zresztą przekonałam się, że to, co wydawało mi się sidłami
 951  I,19|              ażeby psuć mi humor? ~- Tyś to powiedziała, że c i ludzie
 952  I,19|               jeżeli ma nasze pieniądze, to naturalnie musi spłacać
 953  I,19|                    W każdym razie byłoby to okropne. Ty nie wiesz, jakim
 954  I,19|          wtrąciła panna Florentyna. - O, to zuchwały Żyd... ~Zapieczętowała
 955  I,19|            nadzieję... Nie podoba mi się to!... ~I w jej duszy nieco
 956  I,19|             charakter? - dodała. - Czyje to pismo, Floro?... ~- Czy
 957  I,19|                 cię, Floro, odeszlij jej to i dopisz na wierzchu: "nieczytane..."
 958  I,19|                  skończyła życie. Należy to jednak robić ostrożnie,
 959  I,19|                      Właśnie uważam, ale to z gorąca. A powinnaś dziś -
 960  I,19|               ciebie... I wiesz, może by to było nieźle?...Nazwisko
 961  I,19|                  rodzaj bohatera, jeżeli to prawda, że opłynął kulę
 962  I,19|            więcej, aniżeli wart. ~Mówiąc to zdławionym głosem, patrzyła
 963  I,19|                     czekaj ... wiesz, że to może być prawda... ~- Jak
 964  I,19|                może być prawda... ~- Jak to! - zerwała się z krzesła
 965  I,19|               tak prostej rzeczy. Niezły to może człowiek, ale zawsze
 966  I,19|                 się mocne dzwonienie. ~- To pewnie on. Wyjdę, papo,
 967  I,19|                ojca rozumiała jednak, że to nieprawda, co on mówi, że
 968  I,19|                 pozycji. Lecz przyznając to, czuła nienawiść: "Podły!
 969  I,19|                  poczęli mu wymyślać: ~- To jest rozbój! ... to oszustwo!...
 970  I,19|                      To jest rozbój! ... to oszustwo!... Pieniądze państwo
 971  I,19|                Ale jak przyjdzie... ~- A to co znaczy? - odezwał się
 972  I,19|              głos. ~Żydzi umilkli. ~- Co to jest?... Co pan tu robisz,
 973  I,19|                 ureguluję rachunki. Duża to suma?... - zapytał Wokulski. ~-
 974  I,19|                ci, panie Stanisławie (bo to cała awantura!), ktoś w
 975  I,19|                  późniejsze weksle. Więc to wyniesie dwa do trzech tysięcy?... ~-
 976  I,19|                 ci jestem wdzięczny. Cóż to jednak za fatalność, że
 977  I,19|                     zawołał pan Tomasz - to siostra przysyła mi tych
 978  I,19|                sukni spytała: ~- Wszakże to pan kupił naszą kamienicę? -
 979  I,19|                oczy. Wokulski spostrzegł to i znowu zmieszał się. ~-
 980  I,19|                się. ~- Więc dlaczego pan to zrobił? - spytała cicho. -
 981  I,19|                zabawi w kraju dłużej? ~- To zależy - odparł również
 982  I,19|         Plenipotent mego ojca. Od czegóż to zależy?... ~- Myślę, że
 983  I,19|              uśmiechem młody człowiek. - To zależy - od hojności mojej
 984  I,19|                   W Chinach zrobił kuzyn to odkrycie? - W Chinach, w
 985  I,19|                  się jednak nie uśmiecha to, że kuzyn ma zamiar sprawdzać
 986  I,19|                  spostrzeżenia. ~- Byłby to tylko odwet z mojej strony. ~-
 987  I,19|            wierzycielem kuzynki. ~- Więc to ja mam spłacać dawne długi?.. -
 988  I,19|               spoglądając jej w oczy. ~- To będzie zależało od metody
 989  I,19|               zmieniony... Prawda, jakie to gorące mieszkanie?.. ~-
 990  I,19|                  pióro rzekł: ~- Dobrze, to jedno... A teraz co się
 991  I,19|        potrzebował jeszcze jakiej kwoty, to mam się do kogo udać u ciebie? ~-
 992  I,19|           wziąłem tylko na rok... ~- Jak to?... Dlaczego?... - dziwił
 993  I,19|                  też mówią w mieście: że to ty, panie Wokulski, kupiłeś
 994  I,19|               nie gniewam, bo wiem... co to jest upał... ~Wokulski pożegnał
 995  I,19|                 nie wręczy?... Dlaczegóż to?... - Dziś w nocy jadę do
 996  I,19|           pobiegła do pokoju ojca. ~- Co to znaczy, papo? Wokulski pożegnał
 997 II,1 |               się o interesa. Przecie za to macie pensje i dywidendy. ~
 998 II,1 |             macie pensje i dywidendy. ~I to jest kupiec?... To jest
 999 II,1 |         dywidendy. ~I to jest kupiec?... To jest błazeństwo, mówię,
1000 II,1 |                      Ciekawym, na jakich to interesach zyskuje się po