Tom,  Rozdzial

2501 II,19|                Ale że w każdym calu była to wściekła bestia, więc mu
2502 II,19|                  niej przepracował. Jest to także odpowiedź dana tej
2503 II,19|                 do tych gruzów...~- Ależ to byłoby dzieciństwo!... Czterdziestoletni
2504 II,19|              masz racji, chociaż... ja w to nie wierzę - mruknął Szuman.~
2505 II,19|                 Romantycy muszą wyginąć, to darmo; dzisiejszy świat
2506 II,19|               Powszechna jawność sprawia to, że już nie wierzymy ani
2507 II,19|                  sam ustąpić...~Ale jaki to człowiek stylowy!... - zakończył. -
2508 II,19|            zląkłem? - szepnął. - Wszakże to jest ten... ten Izydor Gutmorgen...
2509 II,19|            zawołał w najwyższej pasji. - To wy mnie uważacie za złodzieja?...
2510 II,19|           uważacie za złodzieja?... I za to, że wam darmo pracuję?...~-
2511 II,19|             przewracając się na łóżku. - To wy mnie traktujecie jak
2512 II,19|                 Bułgarii...~"Zaraz... Co to ja poprzednio widziałem..." -
2513 II,19|                  oknie kozaka...~"Czy ja to wszystko istotnie widziałem,
2514 II,19|                    zapytał Szuman. - Cóż to, czy ma zamiar nawet Pana
2515 II,19|                    Daj jej pan spokój... to dziwna kobieta... - szepnął
2516 II,19|            wskazując na zwłoki.- Ostatni to romantyk!... Jak oni się