Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |         nie umilknął na wieki.~Za moich czasów pryncypał był ojcem
 2  I,4 |     odbierałem towary, rozsyłałem moich ajentów, dopókim bodaj dźwigał
 3  I,4 |         wypij sam - za pomyślność moich zamiarów.~Ignacy nalał kieliszek
 4  I,6 |      namyśliłam się, nie sprzedam moich sreber obcemu. Mogą naprawdę
 5  I,6 |         romansów.~- Mówiç na mocy moich przeczuć, które ostrzegają...
 6  I,9 |         jestem legalnym dzieckiem moich rodziców."~- Proszę cię -
 7  I,10|          stojący za mną prawie na moich ramionach oparli karabiny
 8  I,10|        drogę czułem, że leżąca na moich nogach pierzyna jest gęściej
 9  I,10|       czuwał nad przeprowadzeniem moich gratów.~Szczęśliwa byłaby
10  I,10|         się czasy zmieniają... Za moich młodych lat kupcy także
11  I,10|        nie pójdę spać... Pójdę do moich przyjaciół... Gdzie oni
12  I,11|            Ze sposobu prowadzenia moich interesów nie zdaję sprawy
13  I,12|        Łęckiego, które podarłeś w moich oczach. Pamiętaj Pan: kobiety
14  I,13|         Tak, ale on za dużo wie o moich interesach... Szlangbaum
15  I,13|     wierzy, panie Maruszewicz, że moich opinii nie opieram na plotkach.~
16  I,14|      jedynego możliwego wykonawcę moich planów... Jemu jednemu powierzyłbym
17  I,14|            że kiedyś zapomnisz mi moich niedorzecznych złośliwości.
18  I,15|          rezultacie po wszystkich moich zabiegach - odtrąci mnie...
19  I,17|       proszę o sztukę perkalu dla moich sierot... Widzi pan, jak
20  I,17|         którzy albo nie rozumieją moich ofiar, albo śmieją się z
21  I,19|          w przelocie... W końcu w moich oczach wymieniano nawet
22  I,19|           wymyślał w sklepie przy moich kolegach i gościach... ~-
23 II,1 |            bardzo uważnie słuchał moich dziejów. No - i dobrze z
24 II,1 |           bynajmniej nie osłabiło moich podejrzeń. ~- Czy podobna -
25 II,1 |          licha, dowiedziała się o moich troskach pani Małgorzata?
26 II,3 |             Nie widział pan nawet moich portretów? ~- Nie. ~- Więc
27 II,3 |   tutejszych lombardach zastawiać moich klejnotów, więc... Pojmuje
28 II,3 |   spotykam, nie mają nawet połowy moich sił i mimo to zostawiają
29 II,4 | rozmawiałem o ich charakterze i o moich wynalazkach, że z góry odpowiem
30 II,4 |          pod imieniem własnym lub moich wspólników, którzy nawet
31 II,4 |         Cztery fortuny utopiłem w moich badaniach, zużyłem kilkunastu
32 II,4 |    odpowiedział Geist. - W czasie moich przymusowych wakacji, które
33 II,4 |           odparł - ale jeszcze za moich studenckich czasów był wielkim
34 II,4 |        się Geist. - Nawet jeden z moich przyjaciół akademików nazwał
35 II,4 |          bezpieczeństwa tajemnicy moich wynalazków. W przeciwnym
36 II,4 |          w domu ocierając kurze z moich retort!... ~Po odejściu
37 II,4 |          ile je znamy, nawet przy moich metalach pozostaną nietknięte.
38 II,4 | zrozumiesz, na czym polega istota moich odkryć, chociaż, pośpieszam
39 II,4 |     zobowiązanie nieuregulowawszy moich interesów..."~"Oto zmieniły
40 II,6 |     krocie barona, nie potrzebuje moich dwudziestu tysięcy. ~Czuć
41 II,6 |     zapyta: jaka była temperatura moich uczuć? ale jakie mam dochody
42 II,6 |       rękę - gdyż, poprawia błędy moich rodziców, którzy tak byli
43 II,7 |          chce ją zdyskredytować w moich oczach?... No, jeżeli kocha,
44 II,8 |          która by się szastała po moich laboratoriach w sukni z
45 II,9 |       wieczora chciałem pobiec do moich szlachetnych przyjaciółek
46 II,10|         śmiałem zakomunikować jej moich przeczuć. Zapytałem tylko:~-
47 II,10|           ile razy przyszedłem do moich zacnych przyjaciółek, pani
48 II,10|         już o ósmej pojechałem do moich pań i nie zastałem nikogo.
49 II,10|          cię w piekle maglować na moich maglach - odrzekł jej antagonista.~-
50 II,11|             Odczepiłem mu ręce od moich klap i odparłem:~- Wyjmę
51 II,11|    uniwersytecie uczą tego. Bo za moich czasów, na wsi, jeżeli ojciec
52 II,13|          wzruszając ramionami.- W moich oczach Wokulski zrobił fortunę,
53 II,13|      wyrzekać się dla Wokulskiego moich sympatii i upodobań. Małżeństwo
54 II,14|  spotwarzał niewinną, a spomiędzy moich wierzycieli ani jeden nie
55 II,14|            który jesteś przyczyną moich nieszczęść...~- O, nie rób
56 II,15|        modlitwy są mniej warte od moich bluźnierstw?..~Wokulski
57 II,17|            że na pierwszą wieść o moich przyszłych sukcesach finansowych
58 II,17|          tylko nie paraliżowałaby moich zamiarów, ale byłaby najwierniejszą
59 II,17|        fatalnie zbankrutowałem na moich poglądach; kto mi zaręczy,
60 II,17|         Naturalnie, baron słuchał moich wywodów jednym uchem, a
61 II,17|          wypije pan za spełnienie moich zamiarów... Proszę... proszę...
62 II,17|         pani zapyta mnie o liczbę moich kochanek.~- Nie ciekawam.~
63 II,17| sybarytyzm, a każda byłaby grobem moich planów. Dla mnie trzeba
64 II,17|         słówek, które dziś mają w moich oczach tę jedną wadę, że
65 II,17|       Wokulski.- Wiem tylko, że w moich oczach, pod pozorami obojętnej
66 II,17|      tylko satysfakcję, że triumf moich współzawodników, przynajmniej
67 II,17|         mi czas iść do Katza i do moich piechurów, co tam gdzieś
68 II,19|           po to, aby wyrzekać się moich przyjemności..."~- I pewnie