Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |              zawiadywał galanterią i obok niezgrabnych ruchów odznaczał
 2  I,5 |          będąc słyszanym przez osoby obok stojące. Po wyjściu z teatru
 3  I,5 |          Gdzie ona się znalazła, tam obok niej wszystko bladło; inne
 4  I,6 |           pada na stolik stojący tuż obok szezlonga i na książkę do
 5  I,8 |            parkany, a niżej - Wisła.~Obok niego stał jakiś człowiek
 6  I,8 |        chodzi przed nim, za nim albo obok niego zawsze i wszędzie,
 7  I,8 |           Lisiecki wyznał, że on sam obok Zięby jest bardzo bladym
 8  I,9 |             dotknąć krzyża. Klęczący obok z niechęcią patrzyli na
 9  I,9 |            stronę?"~W tej chwili tuż obok konfesjonału stanęła, a
10  I,9 |          ściśnięcie serca.~Natomiast obok krzyża leżącego na ziemi
11  I,9 |       prezesowa wskazując mu krzesło obok. - Stanisław ci na imię,
12  I,10|        kompanie uszykowane kolumnami obok siebie. Pierwsze plutony
13  I,10|             za drugim poczęły stawać obok siebie. Gdy zaś dosięgliśmy
14  I,10|              kasków, z połyskującymi obok nich bagnetami. Nad tamtą
15  I,10|          poślizgnęła mi się we krwi.~Obok mnie leżał przewrócony na
16  I,10|             się na mnie, ale stojący obok oficer pałaszem odtrącił
17  I,10|           humor był, a Liptak pędząc obok mnie tak, aż błoto bryzgało,
18  I,11|      młodzieńca, którego już widział obok panny Izabeli podczas kwesty
19  I,11|        zrobię...~W sercu Wokulskiego obok nienawiści i podziwu błysnęła
20  I,12|            być mocno brudnymi; za to obok znajdowała się nisza, a
21  I,12|          można było wątpić.~Wracając obok maneżu Wokulski znowu usłyszał
22  I,13|              kareta zjechała z górki obok klasztoru kamedułów, doktór
23  I,14|            szorstkie obejście, które obok grzeczności innych kupców
24  I,14|          Między zielonymi drzewami i obok posągów grubianin ten wydał
25  I,15|             Był już niedaleko Wisły, obok drewnianych śpichrzów, a
26  I,15|          będę z nią siadał w teatrze obok loży państwa Łęckich. Zacna
27  I,16|           nóż i widelec na podstawce obok talerza. Panna Florentyna
28  I,18|           Izabelę, do której stojący obok niego Wokulski chce biec.
29  I,18|                 szepcze zakrystian. ~Obok pana Ignacego stoi dwóch
30  I,18|      zawracasz! - odzywa się stojący obok baronowej Krzeszowskiej
31  I,18|       Szlangbaum i zniszczony Żydek, obok którego staje zakrystian. ~-
32 II,2 |    zatrzymaliśmy się przede drzwiami obok schodów. Rządca ostrożnie
33 II,2 |          chwili mdło mi się zrobiło; obok szachów bowiem spostrzegłem
34 II,2 |              biały kolor jej włosów, obok twarzy mizernej, lecz niezbyt
35 II,3 |          gromadę ludzi, pijących coś obok chodnika. Tu siedzi ze sto
36 II,3 |       opuszczają. Na szczęście, jest obok kawiarnia. Rzuca się na
37 II,3 |             przecięciu się dwu ulic. Obok niej budka, gdzie zatrzymują
38 II,3 |           żalu, która leży w nim czy obok niego, tak mała, że jej
39 II,3 |             się ze śmiechem siedzący obok niego Francuz. ~Wokulski
40 II,3 |            po lewej stronie Sekwany, obok Hotelu Inwalidów i Szkoły
41 II,4 |              gdy wyminął ją i stanął obok swego fiakra, zatrzasnęła
42 II,4 |        którym od tak dawna mieszkają obok siebie dwa całkiem różne
43 II,4 |             Czym jestem w jej oczach obok tych wykwintnisiów, dla
44 II,5 |           ukazał się nadkonduktor, a obok niego bardzo szczupły pan,
45 II,6 |             Narzeczeni naprzód. Fela obok Ewelinki. ~- O nie! - zaprotestowała
46 II,6 |          Potem wdówka zajęła miejsce obok barona, Starski obok narzeczonej,
47 II,6 |         miejsce obok barona, Starski obok narzeczonej, a panna Felicja
48 II,6 |         narzeczonej, a panna Felicja obok Starskiego.~- Prosimy -
49 II,6 |              zająwszy miejsce wdówki obok Wokulskiego, odwróciła się
50 II,8 |           przykro, że Starski siedzi obok panny Izabeli. Ale tylko
51 II,9 |              oknie.~Te panie bowiem, obok zdobiących je cnót, mają
52 II,10| uplanowaliśmy się w pierwszej ławce, obok jegomości z rozerwanym paltotem
53 II,10|           ubrania wyglądała złość... Obok niej stał Maruszewicz wpatrzony
54 II,12|          którą formułował wzdychając obok panny Izabeli i mówiąc:~-
55 II,12|       mówienia. Weszli rzędem, jeden obok drugiego; trzymając kapelusze
56 II,12|              podczas wielkiego postu obok rautów odbywają się odczyty,
57 II,12|           spędzać, jeżeli się siedzi obok znajomych dam, i że najwykwintniejsze
58 II,13|          sali jadalnej. Przeszli tuż obok niego, Molinari potrącił
59 II,15|             Tomasz.~Ale w tej chwili obok nadkonduktora stanął Wokulski,
60 II,15|        słychać było pukanie aparatu. Obok dworca przechadzał się jakiś
61 II,15|      zmęczony, więc usiadł na ziemi, obok dzikiej gruszki, co w tym
62 II,15|              przetarł oczy, zobaczył obok siebie Wysockiego i wszystko
63 II,17|            Szuman...~Zaczął marzyć i obok wizerunku panny Izabeli
64 II,17|           coś wart..."~Wtem przeszła obok niego jakaś szatynka z fiołkowymi
65 II,17|           zawołał Szuman - już widzę obok ciebie długie ucho tego
66 II,17|    upokorzeniem i cierpieniem?~- Ale obok tego miałeś pan i inne chwile.~-
67 II,19|               że kochany Stasieczek, obok romantyzmu, miał jeszcze