Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |       występkiem jak kradzież. Za mojej pamięci przewinęło się przez
 2  I,4 |      Minclów albo anielską dobroć mojej żony? Czy był kto z dalszych
 3  I,6 |         kiedy zechcesz, a w razie mojej śmierci nawet bez zwracania
 4  I,8 |           ten biedny Mraczewski z mojej winy otrzymał dymisję. Ależ,
 5  I,8 |         jaką okazał pan w sprawie mojej i mojej żony... Ja wiem,
 6  I,8 |      okazał pan w sprawie mojej i mojej żony... Ja wiem, że pan
 7  I,8 |           człowiek, Mraczewski, z mojej winy stracił u pana miejsce.
 8  I,9 |          myślał - widzę, że sfera mojej filantropii bardzo się uszczupli.
 9  I,10|       sądzie). Stanął we drzwiach mojej izdebki we front i rzekł
10  I,10|          w łóżku nakryty pierzyną mojej ciotki i pił gorące ziółka
11  I,10|      rzetelnie zapłacę, bo to dla mojej córki...~- Nie mam, bracie,
12  I,11|      słówka nie wspomniałem o tym mojej ciotce, która ile razy bodaj
13  I,12|          ten poprowadzi ją według mojej instrukcji. Ale gdyby została
14  I,13|           żeś mu spłatał figla, a mojej córce zrobiłeś miłą niespodziankę...~
15  I,14|       uwolnię się od troskliwości mojej familii i znowu stanę, jak
16  I,14|            abym mógł ofiarować go mojej niezapomnianej małżonce.
17  I,15|     zawsze upomina się o ofiary z mojej strony... Lecz właśnie to,
18  I,15|      szczęścia i dziwię się tylko mojej głupocie, że kiedyś inaczej
19  I,16|           przysięgnij być wiernym mojej miłości, a wtedy ja wyprę
20  I,16|           pan mówi?... Dawać panu mojej szarfy nie potrzebuję; pan
21  I,17|   początku. ~"Aha! - mówił - list mojej magdalenki i jej opiekunek,
22  I,17|       myślał - po prostu nie chce mojej wizyty? Ha! w takim razie
23  I,18|             Wszystkie idą słuchać mojej obrony... Efektowna sprawa!... ~-
24  I,19|           To zależy - od hojności mojej babki... ~- A ładnie...
25  I,19|            Byłby to tylko odwet z mojej strony. ~- Ach, więc walka?... -
26 II,1 |          są podli, i nareszcie na mojej własnej kanapie dostała
27 II,2 |         za niego, a dwie za duszę mojej nieszczęśliwej dzieweczki... ~
28 II,2 |       kolanami, wycałowałam ślady mojej dzieciny, a oni mnie chcą
29 II,2 |         nie skończę kaftanika dla mojej lalki... ~- Heluniu! - odezwała
30 II,2 |        jej nazwę. Dość, że było w mojej twarzy i całej postaci coś
31 II,3 |    człowieka. ~"Dwa ostatnie lata mojej egzystencji - mówił Wokulski -
32 II,3 | arystokratką... Czyliż ten ogół w mojej osobie nie krzywdzi samego
33 II,4 |         poufnych rozmów-o czym? O mojej hańbie czy głupocie?...
34 II,5 |           wiezie taki prezent? ~- Mojej narzeczonej - odparł baron
35 II,5 |      pudełka. ~- Co za nieuwaga z mojej strony! - zawołał. - Właśnie
36 II,5 |       Janocka, stryjeczna siostra mojej pani; bardzo miłe dziecko,
37 II,6 |           mówił baron - antypatia mojej narzeczonej. Tak działa
38 II,6 |       obliguję go, ażeby w czasie mojej nieobecności zastępował
39 II,6 |           dziękuję, żeś posłuchał mojej prośby. Gdy zaś Wokulski
40 II,6 |        Ale to, co miała dostać po mojej śmierci; przejdzie na innych.
41 II,6 |         już jutro będę zgubiony w mojej sferze. Nikt mnie nie zapyta:
42 II,6 |          Cóż, przypatrzył się pan mojej narzeczonej?... Jaka ona
43 II,6 |     metalowym głosem: - Na karcie mojej historii zapisał się piękny
44 II,7 |         Byłoby to bardzo niskie z mojej strony... To nie kobieta,
45 II,8 |          swego towarzysza, a ja z mojej towarzyszki... ~- Czy tak,
46 II,8 |         od Wąsowskiej, kończąc na mojej pokojówce, nie jest to sekret,
47 II,9 |          spostrzec zadowolenie na mojej twarzy (mnie to kupno kamienicy
48 II,9 |       sobie zadumę. Dałbym połowę mojej rocznej pensji, ażeby dowiedzieć
49 II,9 |        uśmiechem.~Nie trzeba było mojej przenikliwości, ażeby zgadnąć,
50 II,11|          pewny, panie Szlangbaum, mojej życzliwości, cokolwiek bądź
51 II,12|           o nim. Jakże to podle z mojej strony!"~Chciał powiedzieć
52 II,12|          dla mnie, a baronowa dla mojej żony. W duszy jestem demokratą,
53 II,13|         robię wszystko, co jest w mojej mocy, ażeby dostał Belę,
54 II,14|         pani wszystko, co dotyczy mojej osoby. Na nieszczęście,
55 II,14|          pan - rzekł. - W imieniu mojej żony uroczyście przepraszam
56 II,14|              pan naigrawasz się z mojej rozpaczy!~- Uważa pan, panie
57 II,15|      mogłabyś lękać się wymówek z mojej strony...~Nie zmieniając
58 II,16|          odpowiada baron. - Żonie mojej nie dokuczają, więc byle
59 II,17| Feuchterslebena:~"Radowałem się w mojej boleści; bo zdawało mi się,
60 II,17|        rzekł - że po kilku latach mojej gospodarki świat wyglądałby
61 II,17|           najcenniejsze przymioty mojej rasy... Ale to wielka rasa:
62 II,17|          uciśnionych jest cząstka mojej pracy!...~- Szuman, zdaje
63 II,17|        człowieczy, i to jeszcze w mojej osobie... Cha! Cha! Cha!...
64 II,17|          Nie widziałeś, Węgiełek, mojej żony?..." Mnie coś wtedy
65 II,17|       zaginął najdrobniejszy ślad mojej znajomości z panną Łęcką...
66 II,17|      kobiety...~- A nade wszystko mojej własnej naiwności. Prawie
67 II,17|         natury ludzkiej właśnie z mojej piersi chciała zrobić parawan