Tom, Rozdzial
1 I,3 | Raczek. - Wyjdź jejmość za mąż, to nie będziesz sierotą.~-
2 I,4 | panna Łęcka nie wyszła za mąż ?~- Nie.~- A nie wychodzi ?...~-
3 I,5 | prezentować się w domu, a mąż z powagą asystować jej w
4 I,5 | lekkiej wzgardy dla mężczyzn.~Mąż w szlafroku, który ziewa
5 I,5 | Głupia jesteś!..." - ten mąż, który robi hałasy w domu
6 I,5 | już zdecydowana wyjść za mąż, pod tym wszakże warunkiem,
7 I,5 | ułatwiała jej wyjście za mąż dla stanowiska. Oto panna
8 I,5 | poświęceniu, a znowu stary mąż jest mniej wymagający od
9 I,6 | radził, ażeby wyszła za mąż. Panna Izabela odczuwa ten
10 I,6 | inny, gdy będziesz szła za mąż. Ale chodzi mi, ażebyś koniecznie
11 I,9 | rozgłosu i w celu wyjścia za mąż - pomyślał Wokulski. - No
12 I,9 | najboleśniejsze rany.~- A maż on, biedaczysko, jaki nagrobek? -
13 I,10| pańskim Nowym Roku wychodzi za mąż...~- Nie mam dukatów - odparłem.~-
14 I,11| majątku, może jednak wyjść za mąż. Była dobrą i ładną, lecz
15 I,11| Była dobrą i ładną, lecz za mąż nie wyszła. Później mówiono
16 I,11| trzydziestym roku życia wyszła za mąż za podstarzałego guwernera,
17 I,12| nie życzy sobie, aby jej mąż przyjmował udział w wyścigach.
18 I,15| Niechże sobie potem idzie za mąż, choćby za marszałka i barona..."~
19 I,15| podobało się jej wyjść za mąż?... Nie, nawet gdyby podobało
20 I,17| zaśmiał się adwokat. - Mąż kładzie areszt na pieniądzach
21 I,19| wieku już powinna wyjść za mąż, a nade wszystko nie powtarzać
22 I,19| gdybym wyszła za... za mąż... Wielbicielom tego, co
23 I,19| pannie Izabeli Starski jako mąż, Rossi jako pierwszy platoniczny
24 II,1 | eteryczna, a już trzeci mąż dostaje przy niej suchot.) ~
25 II,1 | pracuj nad nim - zachęcał ją mąż - bo szkoda dziewczyny,
26 II,1 | Potem dodała, że jej mąż jest podły, że Wokulski
27 II,1 | wszyscy umilkli jak jeden mąż, a wielu pochowało się za
28 II,2 | mniej obdarte krzesło. - Mój mąż służy niby to bogatym panom,
29 II,2 | eks-obywatel. - Straciła córeczkę, mąż ją porzucił... Same awantury!... ~-
30 II,2 | jestem pewna, że mój zbłąkany mąż lada dzień opamięta się
31 II,2 | Wszakże to kobieta, której mąż oskarżony o zabójstwo uciekł
32 II,2 | zawołała baronowa. - Mój mąż (jestem pewna, że to on)
33 II,2 | skończyło się w dniu, kiedy twój mąż uciekł przed sądem, który
34 II,4 | pięknej kobiecie, której mąż gdzieś zginął. ~"Do śmierci
35 II,6 | Ani myśli iść drugi raz za mąż, choć lubi pasjami, ażeby
36 II,6 | żeni się lub wychodzi za mąż dla pieniędzy, nie ma również
37 II,6 | babka, tu obecna, wyszła za mąż wbrew skłonności i dziś
38 II,6 | jest tak: panna idzie za mąż dla pieniędzy, a Starski
39 II,6 | małżeństwa. Na szczęście, mój mąż znalazł się tak uprzejmie,
40 II,6 | pannach, które mają wyjść za mąż. Mój Boże, ilu ja podobnych
41 II,7 | myślała powtórnie wychodzić za mąż, a tym mniej odbierać innym
42 II,7 | Doświadczone panie utrzymują, że im mąż starszy, tym wierniejszy,
43 II,7 | kobietę, która wychodzi za mąż dla pieniędzy, choć to głupi
44 II,7 | nieszczęśliwa bogato za mąż. A że jednocześnie serce
45 II,7 | namawia ją, ażeby szła za mąż, i oboje sądzą, że pieszczota
46 II,8 | wnet sprzykrzy się stary mąż i pusty kochanek i że prędzej
47 II,10| wtedy staje mi w pamięci mój mąż nieboszczyk jak żywy...~-
48 II,10| spodziewa się, że wkrótce mąż do niej wróci, i chce poodświeżać
49 II,10| podczas gorących modłów, mąż mój powinien by nawrócić
50 II,10| przejechałaby się drugi raz za mąż, naturalnie za Wokulskiego.
51 II,11| pani Stawka wyjdzie za mąż za Wokulskiego i będzie
52 II,11| Aj, do licha! a ten mąż za granicą?... No, co tam
53 II,11| za granicą?... No, co tam mąż, niechby się pilnował...
54 II,11| naczelnikiem powiatu był śp. jej mąż, więc nie bardzo słyszałem,
55 II,12| baronowa von Ples, której mąż od pięciu lat był sparaliżowany.~"
56 II,12| powtórzyła pani Stawska.~- A mąż ?~- Gdzież on jest ?...
57 II,12| Denowa czy Radzińska albo mąż, który mnie opuścił... Już
58 II,13| Warszawę?~- Tak, panie... Może mąż powróci... - dodała stłumionym
59 II,13| każdym razie jest to idealny mąż: bogaty, nietuzinkowy, a
60 II,14| Maruszewicz, że mój zbłąkany mąż nareszcie się opamięta...
61 II,15| znudzi cię ten ubóstwiający mąż i zapragniesz weselszego
62 II,16| Tymczasem wrócił do niej mąż, baron, i naturalnie objął
63 II,16| nie ten nieszczęsny jej mąż, już bym się jej oświadczył.~-
64 II,17| że straciła i przywileje. Mąż pozbył się jej jako nieuczciwego
65 II,18| awanturach z lokatorami.~Czyby mąż tak babę ujeździł?...~Przeciw
66 II,19| pewniejszym krokiem wyjść za mąż?~- Daj jej pan spokój...
|