Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |         chyba przyjdzie, ażeby z nami śpiewać godzinki.~- Znajdzie
 2  I,3 |      młodych! Lepsi z nich przed nami poszli w ziemię, a najmłodsi -
 3  I,8 |         zapytał po chwili - że z nami jest... ot tak?... Bo już
 4  I,8 |          chwili toczy się między nami proces...~- Daruje pani -
 5  I,9 |      znowu zawiązałby się między nami jeden węzeł... Tak, powóz
 6  I,9 |       którzy zresztą tyle mają z nami wspólnego, że wyzyskują
 7  I,9 |          nie było jeszcze między nami. Gdybyśmy dawniej zbliżyli
 8  I,10|          znowu dwa. Jadący przed nami szwadron zatrzymał się ;
 9  I,10|         skąd widać było idącą za nami brygadę. Zaznaczał ją rudy
10  I,10|          kwadrans zrównały się z nami, przez drugi kwadrans wypoczęły
11  I,10|         się Austriacy. Ale przed nami oprócz wzgórza i rzadkich
12  I,10|  Kratochwil, który klęczał przed nami, wetknął głowę między dwie
13  I,10|     granat przeleciał wysoko nad nami i pękł gdzieś w tyle z wielkim
14  I,10|      plutonach, które szły przed nami o jakieś sto kroków na lewo,
15  I,10|          Na paręset kroków przed nami zakłębił się dym. Coś trąbiono,
16  I,10|      Ogarnęła mnie apatia.~Przed nami, może na pół wiorsty, bałwaniła
17  I,10|          kolumny walczącej przed nami. Okolica wciąż falista ;
18  I,10|         jednocześnie zaczęły nad nami świstać kule. Pomyślałem,
19  I,10|          żelaznej sztabie, a nad nami i około nas przeleciał wicher
20  I,10|  piszczałki fajfrów. Toż samo za nami. Ktoś krzyknął: " Naprzód!"
21  I,10|        tornistry stojących przed nami kolegów.~Nareszcie zrobiło
22  I,10|    pognali husarzy. Daleko przed nami stali nasi pojedynczo i
23  I,10|    nieprzyjacielska świsnęła nad nami albo zaryła się w ziemię
24  I,10|          kolegów - zamiast iść z nami na tułactwo, chciałbyś zmykać
25  I,10|         plecami patrole, a przed nami wieczne wygnanie - oto byli
26  I,10|         pewny, że odezwie się za nami Turcja, Liptak wzdychał
27  I,10|      Boże miłosierny, czuwaj nad nami!...~Już kiedym się tak rozgadał (
28  I,11|   zwierząt te baby!... Bawią się nami, choć ograniczony ich mózg
29  I,12|      razie sprawa zostaje między nami - rzekł.~- Panie Wokulski -
30  I,14|          symbol zawartego między nami pokoju na zawsze, posyłam
31 II,1 |       tak czule zaopiekowano się nami w imię religii, moralności,
32 II,2 |        Młody człowiek zamknął za nami drzwi, lecz za chwilę wybiegł
33 II,2 |    zrozumienia, że konferencję z nami uważa za skończoną, zatrzymałem
34 II,3 |          oryginalny, panie!), za nami Ogród Tuileryjski, przed
35 II,3 |         Ogród Tuileryjski, przed nami Pola Elizejskie, a tam,
36 II,6 |      sukni - Narzeczeni pojadą z nami, a do powozu niech siądą,
37 II,6 |      złego?.,. Przecież jedzie z nami pan Wokulski... - mówiła
38 II,6 | punktualność. Może pan pójdzie z nami? Nie ma pan ochoty. To może
39 II,6 |         Idziemy i pan Wokulski z nami. ~- Aaa?... - zdziwiła się
40 II,6 |          Jest tu wreszcie między nami przedstawiciel ludzi czynu,
41 II,6 |      spacerowej sytuacji. Między nami nie ma mowy o uczuciach,
42 II,6 |   Wokulskiego spytała: ~- Między nami pokój czy wojna?... ~- Czy
43 II,7 |        sadzawki, i jeszcze był z nami pan Julian. Ale żebym miała
44 II,7 |            Jest wprawdzie między nami różnica wieku, ale i cóż
45 II,8 |          aż taka istnieje między nami różnica, nie będę się już
46 II,10|     oświadczyły, że i one mogą z nami pogadać. Ale Wirski tak
47 II,10|      spotkanie.~- Nie gardzi pan nami?... - spytała zdławionym
48 II,10|          bardzo rzadko mieszka z nami.~- Jak to? Bardzo rzadko
49 II,11|        jaka utworzyła się między nami, pękła.~Obaj odzyskaliśmy
50 II,11|          porozumie się aniżeli z nami, starymi.~- Za pozwoleniem! -
51 II,13|    Wokulskiego za jego łaskę nad nami wszystkimi... Kto zaś wie,
52 II,13|          i wyszedł zamyślony.~"Z nami tak nie będzie!..." - pomyślała,
53 II,13|       mówiliśmy, zostanie między nami. Zresztą jestem pewna, że
54 II,14|        więc - zakończył - między nami zgoda. Dodam tylko, że odwiedziłem
55 II,15|        ciebie... Możesz jechać z nami?...~- Każdej chwili - odparł
56 II,15|          Mówiłam, ażeby jechał z nami. Będzie weselej, nieprawdaż?...~-
57 II,15|        lepiej niech pan jedzie z nami naprzeciw niego. Będziemy
58 II,17|       Stachu, już nie będziesz z nami walczył... Jesteś złamany,
59 II,17|      pomyśl, co musieli zrobić z nami, których gnietli i kopali
60 II,17|          się z nimi lepiej niż z nami rzekł Wokulski z ironią.~
61 II,17|         pan złotym mostem między nami a tymi, którzy... coraz
62 II,17|    takiej żony?... Mówiąc między nami, to żaba, nie kobieta. Myślała
63 II,17|        będziecie panie walczyć z nami przy pomocy służby?... Ciekawym,
64 II,17|          rozpoczęłaby się między nami wojna - odparła pani Wąsowska.~-
65 II,19|       dawno nie byłeś pan między nami, że Szprot nawet zapomniał,