Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |         świec łojowych, których już nikt nie palił, i stalowe szczypce,
 2  I,2 |       stalowe szczypce, którymi już nikt nie obcinał knotów. Żelazne
 3  I,2 | pięćdziesiąt... Kaloszy z literkami nikt szanownemu panu nie zamieni,
 4  I,4 |       szybciej chodząc po pokoju.~- Nikt! Przybyli nowi.~- A... a...~
 5  I,4 |             w tej chwili u was może nikt nie patrzy na nie, nikt
 6  I,4 |             nikt nie patrzy na nie, nikt o mnie nie pamięta, nikt!...
 7  I,4 |            nikt o mnie nie pamięta, nikt!... Uczułem jakby wewnętrzne
 8  I,5 |            wielbiono, ale z daleka; nikt bowiem nie chciał narażać
 9  I,6 |        kawałek pończoszki, ale tego nikt nie widzi ani ona o tym
10  I,6 |            drugi raz, nie odpowiada nikt, więc wybiega do przedpokoju
11  I,8 |          człowieka z niedoli, kiedy nikt nie mógł głosić przed światem
12  I,9 |          kominów ma wieże, w którym nikt nie mieszka, tylko śpią
13  I,9 |            z ośmiu rubli na miesiąc nikt nie wyżyje. Wreszcie - jestem
14  I,9 |             się do roboty, bo darmo nikt na świecie chleba nie jada...~-
15  I,9 |           do tej studni nie rzucić? Nikt by nas tam nie odszukał
16  I,10|    zakotłowało się w całej Europie. Nikt nie wiedział, co będzie.
17  I,10|     przytulała się do Jana (do mnie nikt się tak nie przytulał),
18  I,10|         robili to w taki sposób, że nikt ich u nas nie widział: Włóczyli
19  I,12|          goniło się po ulicy, którą nikt nie przejeżdżał; małe dzieci
20  I,12|          tysięcy nie wyjdzie, domów nikt dziś nie kupuje... Wcale
21  I,12|          sto pięćdziesiąt tysięcy i nikt nie zmiarkuje, jaki jest
22  I,13|        Uderzyło go to, że przy nich nikt nie stał. Wprawdzie marszałek
23  I,14|             mówiła, że za kamienicę nikt nie da więcej nad sześćdziesiąt...~-
24  I,14|         oddziałał na innych; obiadu nikt nie jadł. Po obiedzie pan
25  I,15|          droższa, zapewne i dlatego nikt nie ciągnie na sześćdziesięciolatki,
26  I,17|            dość skąpe, a o wieńcach nikt nie myśli... My istotnie
27  I,18|            sklepu, a widząc, że ich nikt nie śledzi, zaczął szeptać: ~-
28  I,18|             to, że pana dobrodzieja nikt nie zna w Warszawie, to
29  I,19|             mi się frazesy, których nikt nie wypełnia... Własne szczęście -
30  I,19|           Joasia ani Hortensja, ani nikt... Tylko majętne sieroty
31  I,19|           był kto u nas dzisiaj?... Nikt, bo myślą, żeśmy już wszystko
32 II,1 |           się pretensje. Może nawet nikt by już nie zajmował się
33 II,1 |    pochowało się za beczki. ~- Więc nikt nie zdecyduje się na próbę?!... -
34 II,1 |          zrobiło się pusto. ~- Więc nikt?... nikt?... ~- Ja - odpowiedział
35 II,1 |             pusto. ~- Więc nikt?... nikt?... ~- Ja - odpowiedział
36 II,2 |              maj, lipiec... ~- Ależ nikt z panów nigdy nie płaci! -
37 II,2 |        głową cały dzień. ~- Więc tu nikt nie płaci, a przynajmniej
38 II,3 |            za dziecko?..."~Ponieważ nikt z gości już nie przychodził,
39 II,4 |         pobity?... ~- No, mówieniem nikt nikogo chyba nie przekona,
40 II,4 |        Najgorsze, co ty myślisz, że nikt nie wie, co tobie dolega?
41 II,4 |          zubożałe rody szlachetne. ~Nikt nie miał odwagi nazwać się
42 II,5 |      prezesowej?... ~- Stale to już nikt, ale bardzo często przyjeżdżają
43 II,6 |            zgubiony w mojej sferze. Nikt mnie nie zapyta: jaka była
44 II,6 |             naprzód. O czym mówili? Nikt nie wie, tyle tylko widziano,
45 II,8 |         Proboszcz oświadczył mu, że nikt w mieście nie będzie miał
46 II,8 |            do podziemiów, że go już nikt znaleźć nie może. Potok
47 II,9 |      Krzeszowska wytoczyła komu?... Nikt by nie zgadł!... Oto tej
48 II,9 |        Stawskim. Krótko mówiąc: ja, nikt inny, tylko ja rozdrażniłem
49 II,9 |             ludzie, nad którymi już nikt nie mieszkał i nikt nie
50 II,9 |             już nikt nie mieszkał i nikt nie mógł ich oblewać wodą,
51 II,11|        inaczej byłby ofiarą, której nikt od nikogo nie ma prawa wymagać.
52 II,13|          nie rozumiał. Nim wreszcie nikt się nie zajmował, odkąd
53 II,13|            woalką, bo myśli, że jej nikt nie pozna... To, panie,
54 II,13|        szczęście, że nas nie słyszy nikt obcy.~Pani Stawska umilkła
55 II,15|          Będziesz szaleć za mną, bo nikt nie zdobyłby się na to...
56 II,16|           IV!... Bo chociaż dzisiaj nikt o nim nie myśli, ja przecie
57 II,16|           ludzie, ale tak cicho, że nikt ich nawet nie widział. Nikt
58 II,16|         nikt ich nawet nie widział. Nikt nawet nie uważał, że wieczorami
59 II,17|             jak wielki pan, któremu nikt nie sprosta.~W parę dni
60 II,17|           spółce z rozumnymi Żydami nikt nigdy nie stracił, przynajmniej
61 II,17|      artykułów popularnych, których nikt nie czyta, a choćby czytał,
62 II,17|         zresztą użyteczną kobietą i nikt nie ma prawa robić jej wymówek
63 II,19|         Wokulski zbankrutował?~- Bo nikt w mieście nie mówi inaczej.
64 II,19|           już nie poprawią świata i nikt go nie poprawi, jeżeli i