Tom, Rozdzial
1 I,2 | zawołał:~- Słowo honoru daję, że już musi być wpół do
2 I,2 | odparł. - No, słowo honoru daję, że ten człowiek ma zmysł
3 I,6 | cudowny. Mój poczciwy Wokulski daje fontannę, sztuczne ptaszki
4 I,7 | największym świętem. Słowo honoru daję, że nie znam kobiety, która
5 I,8 | kilkunastu ludziach, którym już daje zajęcie, i o tych kilkudziesięciu,
6 I,10| córki...~- Nie mam, bracie, daję ci słowo...~- Nie ma pan? -
7 I,10| poważnym tonem, to słowo honoru daję, że Mraczewski w kąt!...
8 I,10| Szlangbauma, ale jeszcze daje towary żydowskim kupcom
9 I,11| Jak Boga kocham, zaraz daję dziesięć tysięcy rubli!... -
10 I,11| szanowny pan Wokulski daje nam możność podstawienia
11 I,11| od setek ludzi, którym ja daję byt. Skądże więc we mnie
12 I,12| domu... Marysiu!...~"Słowo daję, że to pani Krzeszowska" -
13 I,13| także zrobiłem majątek, daję pracę kilkuset ludziom,
14 I,14| poniżyć. Sześćdziesiąt tysięcy daje Krzeszowska, która utopiłaby
15 I,14| powiedziano jej, że baron daje Wokulskiemu czterysta rubli
16 I,15| uśmiechnięte... Od tej pory, daję słowo honoru, zawsze kłaniam
17 I,15| stosuneczki, a słowo honoru daję, że warto! Prześlicznie
18 I,16| ze sto procentów, a mnie daje dwadzieścia..." ~Głośno
19 I,17| wolałbym wierzyć takiemu, co mi daje dwa ruble za wizytę, aniżeli
20 I,17| sytuacji nie wyprowadzał... ile daje mi dowodów nieledwie psiego
21 I,17| górę. Ja powiadam, słowo daję, że pan w pół roku odzyska
22 I,17| co się z nim stało... ~- Daje pieniądze, więc jest ostrożny.
23 I,17| zrozumieć. Widział, że Wokulski daje Obermanowi całą paczkę pięciorublówek
24 I,18| mu zrobić majątek, dziś daje mu ogromny kredyt i nieraz
25 I,18| że tak wielkie prezenta daje Rossiemu. ~Do kantorka zbliżył
26 I,18| dziesięciorublówek i jedną z nich daje zakrystianowi, który schyla
27 I,19| jej pięknością. ~- Słowo daję, że jutro będziecie wszyscy
28 II,1 | pacierzu... A on tymczasem daje nura do Paryża!... ~Cyt!...?... ...
29 II,2 | Bezczelność! słowo honoru daję... ~- No - mówił rządca -
30 II,2 | dość oryginalne... Ktoś daje panu mieszkanie, a pan uważa
31 II,2 | nie płacić mu. ~- Kto mi daje mieszkanie?!... - wrzasnął
32 II,2 | byt... Tymczasem albo nie daje mi pracy, albo oszukuje
33 II,3 | Paris-Grand Hôtel", i daje ją konduktorowi wagonu razem
34 II,3 | wasz człowiek: za dobro daję dobro... ~- I to nie odpowiedź -
35 II,3 | przybyły. - Karabin Escabeau daje siedemnaście strzałów na
36 II,3 | przyjacielem pana Siuzę, co także daje pewien procent. Nie do pana
37 II,4 | tłuszczów, ciał aromatycznych daje nowe aliaże... Nowe aliaże,
38 II,4 | Owszem, ta bezwładność mózgów daje mi najlepszą gwarancję bezpieczeństwa
39 II,4 | mnożny jak świnia: co rok daje kilkoro. Za dwa albo za
40 II,6 | energiczną. ~- Już mi pani daje dymisję! - westchnął komicznie
41 II,6 | Pan wie, że ja zawsze daję dymisję wielbicielom, którzy
42 II,6 | ja będę powoził. ~- Więc daję słowo honoru, że wybiję
43 II,6 | Ochocki, od dzisiejszego dnia daję panu urlop ze spacerów. ~-
44 II,6 | pieniądz, bo podły pieniądz daje swobodę choć przez parę
45 II,6 | wdówka. ~- Ależ słowo honoru daję, że tylko dla skrócenia
46 II,6 | nas...~- No, słowo honoru daję... ~- Już lepiej podprowadź
47 II,6 | tysięcy rubli rocznie nie daje szczęścia, cóż go da? ~-
48 II,6 | panem dręczy. Ach, ten świat daje nam same zawody!... Kiedy
49 II,7 | Albo nie... już nic... Daję panu na dziś urlop. Moi
50 II,7 | mam obawy, cienia obawy, daję panu słowo, panie Wokulski...
51 II,8 | gotowego grosza, słowo honoru daję, jak mi Bóg miły...Ileż
52 II,8 | niebo nie patrzy, bo to nie daje procentu. Tymczasem cóż
53 II,9 | wiadomość Maruszewicza.~- Daje dziewięćdziesiąt tysięcy
54 II,9 | adwokat.~- Ten skąpy Litwin daje nie osiemdziesiąt, ale dziewięćdziesiąt
55 II,9 | pan, panie adwokacie?~- Daję panu dziewięćdziesiąt dwa
56 II,9 | Nie płacę weksli czy daję zły towar, czym bankrutował?...
57 II,10| chcę kupić tę kamienicę i daję mu już dziewięćdziesiąt
58 II,10| przypisują zasługę. On im daje siedem procent za pół roku,
59 II,12| opowiadali, że Wokulski daje im stypendia; byli rzemieślnicy,
60 II,13| Izabela nie znając Molinariego daje się tylko unosić prądowi
61 II,13| się lękasz? - spytał. - Daję ci słowo honoru, że nigdy
62 II,15| byt jako ostatnią pamiątkę daje mu tylko rozpacz po tym,
63 II,16| gorąco ścisnął go za rękę.~- Daję panu słowo - rzekł - że
64 II,17| niełatwo zaciągnąć.~- Duży daje procent?~- Siódmy.~- A pewna
|