Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |     dochodzi... Założyłbym się, że Klejn będzie pierwszy a Mraczewski
 2  I,2 |        skrzypnęły i ukazał się pan Klejn, mizerny subiekt, ze smutnym
 3  I,2 |           przy kantorku pod oknem. Klejn stanął na zwykłym miejscu
 4  I,2 |           miał pan listu? - spytał Klejn.~- Spodziewam się go w połowie
 5  I,2 |          stanu?... Wierz mi, panie Klejn, bonapartyzm to potęga!...~-
 6  I,2 |              Panie Lisiecki, panie Klejn, przybijcie z łaski swojej
 7  I,2 |       Współcześnie z nim wychodził Klejn i wracał do sklepu o drugiej;
 8  I,7 |      siedziała na krześle. Mizerny Klejn wybierał laski młodzieńcowi,
 9  I,7 |         mówił ze smutnym uśmiechem Klejn do Mraczewskiego.~- Ale
10  I,7 |     szlachcic - wtrącił mimochodem Klejn i podniósł brwi w sposób
11  I,8 |          subiekci byli na służbie. Klejn podawał coraz nowe neseserki,
12  I,8 |           się od niej rozgniewany, Klejn odpoczywał, a tylko Mraczewski
13  I,8 |           Rzecki patrzył na drzwi, Klejn na Rzeckiego, a Lisiecki
14  I,8 |            bez pracy!... - wtrącił Klejn. - Ładny porządek świata,
15  I,8 |          tonem:~- Co mi pan, panie Klejn, będzie zawracał głowę!...
16  I,8 |           pan tak - odparł smutnie Klejn - gdybyś przeczytał choć
17  I,8 |             opuścił sklep.~Panowie Klejn i Lisiecki cofnęli się za
18  I,8 |          wyszła ze sklepu.~Panowie Klejn i Lisiecki mrugnęli na siebie
19  I,8 |            się. Panowie Lisiecki i Klejn już nawet nie spoglądali
20  I,8 |           bladym antysemitą, a pan Klejn doszedł do wniosku, że Zięba
21  I,10|             ale - nie ma jedności. Klejn i Lisiecki, jako dawniejsi,
22  I,10|            czosnek zalatuje, panie Klejn?..~Zaś w kwadrans później,
23  I,10|         mogłem ust otworzyć; tylko Klejn cieszył się po cichu, a
24  I,13|            niedługo wylecę z budy. Klejn ma minę żałosną (socjalista!
25  I,17|           było jeszcze kilka osób. Klejn wdrapywał się na drabinkę,
26  I,17|           spojrzał na Wokulskiego; Klejn ukłonił mu się parę razy
27  I,17|          ażeby znowu go zebrać... ~Klejn i Lisiecki, obaj ubrani,
28  I,17|   nieszczęśliwy inkasent. ~Panowie Klejn i Lisiecki pożegnali się
29  I,18|        chwili zbliżył się do niego Klejn z jakimś listem. ~- Było
30  I,18|           o życzliwości tej damy. ~Klejn lękliwie obejrzał się dokoła
31  I,18|             Tak, tak...- potakiwał Klejn głową. - Ale kupuje nie
32  I,18|           Łęckich i czy, jak mówił Klejn, dolicytuje go do dziewięćdziesięciu
33  I,18|            Do kantorka zbliżył się Klejn z Lisieckim. Mraczewski
34  I,18|        tysięcy, jak przepowiedział Klejn. No, ależ Szlangbaum to
35  I,19|       uchyliły się i stanął w nich Klejn z listem w ręku. ~- Przyniósł
36 II,2 |         jaki rządca? - Jest - mówi Klejn krzywiąc się. - Mieszka
37 II,2 |               mówię - dosyć, panie Klejn!... - (Nie lubię bowiem
38 II,2 |            na własne oczy. Zresztą Klejn, chłopak młody, łatwo mógłby
39 II,9 |      wszystko za gotówkę. (Później Klejn, który mieszka w tym samym
40 II,10|         jej znaleźć. Śmieszny jest Klejn ze swoimi minami; on gotów
41 II,10| upuszczając na ziemię mufkę, którą Klejn zaraz podniósł.~- Więc nie?~-
42 II,10|        otuchy. Gdy zaś wychodziła, Klejn otworzył jej drzwi tak szarmancko,
43 II,10|            zapytała babki: czy pan Klejn nie brał dziś olejku?...
44 II,11|          kupuje?~- A któż by inny? Klejn, Lisiecki czy Zięba?...
45 II,16|        miejsce od świętego Jana, a Klejn milczy.~Już i w gazetach
46 II,16|         umizgają... - odpowiedział Klejn. - To migdały! ale przerachowali
47 II,16|     chełpić się swoim żydostwem, i Klejn nie będzie im groził.~A
48 II,16|             Lizus bestia - mruknął Klejn, a potem rzekł mi do ucha:~-
49 II,16|         Swoją drogą radca, Szprot, Klejn i Lisiecki nie mają racji
50 II,16|           wszystko to przejdzie...~Klejn także zaczyna się zaniedbywać.
51 II,16|          pouczającą opowiedział mi Klejn. Uśmiałem się do łez, a
52 II,16|          ponoszą karę; uczciwy zaś Klejn ma towarzystwo, jakiego
53 II,16|           jest szulernia!...~- Pan Klejn już nie będzie u mnie służył
54 II,16|         głośno zaś odparłem:~- Pan Klejn cały dzień siedzi w sklepie,
55 II,16|          sąsiadów. ~- Tak, ale pan Klejn ma z nimi jakieś konszachty,
56 II,16|             Dzika pretensja, ażeby Klejn uspakajał studentów, a może
57 II,16|        jakieś studenckie awantury.~Klejn wysłuchał i wzruszył ramionami.~-
58 II,16|       trzeba jechać!... Żeby tylko Klejn nie wdeptał się w jakie
59 II,17|        Kłopot?~- Wyobraź sobie, że Klejn aresztowany...~Wokulski
60 II,17|           cofnął się z krzesłem.~- Klejn i ci dwaj... pamiętasz?...
61 II,17|   wywietrzeje mu z głowy.~- Biedny Klejn był innego zdania - rzekł
62 II,17|           rzekł Wokulski.~-.Co tam Klejn, narwaniec!... Dobry chłopak,
63 II,19|            leb, Wokulski wyjechał, Klejn Bóg wie gdzie, a Lisiecki