Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |           ósma. Jak ten czas leci!...~Mimo posępne wróżby ludzi trzeźwo
 2  I,4 |          śmieję się i jestem wesół, a mimo to czuję jakieś tępe ukłucie,
 3  I,6 |          najpiękniejszy kostium; lecz mimo to - jest nieszczęśliwą...
 4  I,7 |         składowego i za pośrednictwo. Mimo to hrabina Karolowa nie
 5  I,7 |               nieopisaną trwogą, lecz mimo to czuła, że - musi tygrysa
 6  I,7 |             więcej, niż były warte, a mimo to czuła nieprzeparty pociąg -
 7  I,9 |          zabawę, ale po co tutaj?..."~Mimo woli porównywał drobny wzrost
 8  I,9 |           siebie.~Dostrzegł, że Józef mimo swego wieku, więcej niż
 9  I,10|                  Wróciwszy do sklepu, mimo spóźnionej pory, rozmówiłem
10  I,10|            nas adiutanta. Przeleciała mimo, do huzarów, dysząc i prawie
11  I,10|             oto byli nasi towarzysze. Mimo to mieliśmy dobry humor.~
12  I,10|               nas z widłami i kosami. Mimo to humor był, a Liptak pędząc
13  I,10|           Szwabów się nie zaciągnę...~Mimo to legł na barłogu. Ogień
14  I,10|              sposób bardzo uroczysty. Mimo to Franc cały majątek zapisał
15  I,10|               porządnym obywatelem, a mimo to wszyscy go nie lubią,
16  I,10|            czasu będziemy się bawili, mimo to zaś każdy będzie miał
17  I,11|         zamiłowaną nauczycielką, lecz mimo to pupilki jej dokuczały,
18  I,11|               Wokulski uczuł niesmak, mimo to spytał:~- Cóż pan umie?
19  I,11|     zakłopotany młodzieniec.~Wokulski mimo woli potrząsnął głową.~-
20  I,12|        wolność, jeżeli nie panowanie.~Mimo woli spojrzał na bok; służący
21  I,12|               przekonał się, że Szulc mimo młodego wieku energiczniej
22  I,13|           Yung jest zanadto obojętny. Mimo woli słyszał rozmowy otaczających
23  I,13|            mnie, jak Boga kocham!..."~Mimo to na drugi dzień przyjechał
24  I,13|     zajmowania miejsca w przestrzeni) Mimo to zaczął, niekiedy zacinając
25  I,15|            cię ze lwem i orłem, które mimo wszystkich zalet budzą jednak
26  I,15|            wyglądał ze swego balkonu, mimo woli westchnął przypomniawszy
27  I,15|               Żartował z siebie, lecz mimo to czuł, że jakoś więcej
28  I,16|             wróciła do domu oburzona. Mimo jednak gniewu wzięła do
29  I,16|           obiedzie ma być Wokulski, i mimo woli wzruszyła ramionami.
30  I,17| patologicznych określeń Konstantego. ~Mimo to Wokulski jeszcze dodał
31  I,17|           zastał starego Szlangbauma. Mimo woli zauważył, że siwy Żyd
32  I,18|            czym innym. Poszedł nawet (mimo późnej nocy) do restauracji,
33  I,18|           klucz tak mocno jak nigdy i mimo to nie mógł trafić. ~- Czyliżbym
34  I,18|          blisko pana Ignacego, że ten mimo woli musi wysłuchać rad,
35  I,19|                  Panna Izabela, która mimo pozornego chłodu z największą
36  I,19|             załatwi... ~Panna Izabela mimo woli wstrząsnęła się. ~-
37 II,1 |              się na prawo i na lewo i mimo to trząsł Europą. Napoleon
38 II,1 |     nieokreślonej niespodzianki, lecz mimo to wszyscy mieliśmy doskonały
39 II,2 |           nigdy nie robią mi zawodu. ~Mimo woli, i nie wiem nawet dlaczego,
40 II,2 |        Stawska tu mieszka? - spytałem mimo woli. - Ta piękna?.. ~-
41 II,2 |        spotkałby się panną Łęcką. Raz mimo woli nawarzyłem mu piwa
42 II,2 |         skubać sukienkę i z pewnością mimo woli rzuciła na Wirskiego
43 II,3 |                  Niepodobieństwo!..."~Mimo to czuje, że siły go opuszczają.
44 II,3 |             dystyngowana, że Wokulski mimo woli powstał z fotelu. Mogła
45 II,3 |              nawet połowy moich sił i mimo to zostawiają po sobie machiny,
46 II,4 |             rozmawiając ze szwajcarem mimo woli rzucił okiem na książki
47 II,5 |            oczach pańskich znużenie i mimo to ośmieliłem się spłoszyć
48 II,6 |               wścieklizny. Widząc, że mimo to pies ma wesołe oczy i
49 II,7 |               i demokratą, jak pan, a mimo to wierzy w dobre i złe
50 II,8 |               Słucham panią - odparł, mimo woli blednąc. Prezesowa
51 II,8 |      powtórzył. ~Właśnie przechodzili mimo sztachet, za którymi na
52 II,8 |              się dokoła niego dzieje. Mimo to nad wieczorem spostrzegł;
53 II,10|             jaka ta pani Krzeszowska, mimo swoich dziwactw, jest zacna
54 II,10|              w pamięci młode lata; że mimo woli rzuciłem okiem na piec,
55 II,11|               lokajem jada na kredyt. Mimo to; wszystko mu zapomnę
56 II,13|         przykro dotknęły Wokulskiego; mimo to w oznaczonym terminie
57 II,15|          kwiat albo jak słońce, które mimo woli uszczęśliwia wszystkich,
58 II,17|               jak do wyjścia, całkiem mimo woli usiadł na fotelu w
59 II,17|              restauracyjnym chłopcem; mimo to spółka przyniosła zapowiedziany
60 II,17|              trafi z powrotem albo że mimo woli zrobi jakiś śmieszny
61 II,19|               po kilka razy na dzień, mimo niechęci subiektów i drażniącej
62 II,19|                Energiczny, trzeźwy, a mimo to zawsze pełen idealnych