Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |         ażeby niezachwianą wiarę mego ojca w Bonapartych i sprawiedliwość
 2  I,3 |       lepiej.~Już wówczas zdania mego ojca głęboko wyrzynały mi
 3  I,6 |           Weź, Florciu, lampę do mego pokoju. Papo jest?~- Przed
 4  I,6 |     weksle, nasz serwis, opętuje mego ojca i ciotkę, czyli - ze
 5  I,10|    obrachujemy. Zajedź wprost do mego sklepu na Krakowskim Przedmieściu,
 6  I,10|       się jeszcze trzech kuzynów mego furmana, który zabrał ich
 7  I,10|       Pomimo to nie pomieniałbym mego ciasnego kąta na najwygodniejsze
 8  I,10|    poprzedni. Żal mi jednak było mego pokoju, w którym dwadzieścia
 9  I,10|   wiedział.~Kiedy przyszliśmy do mego mieszkania i podano samowar,
10  I,11|          stanowi pierwszą połowę mego projektu i jedno źródło
11  I,11|          Wokulski - gdyby łokieć mego perkalu kosztował tylko
12  I,12|             prawie trzecia część mego majątku... W każdym razie
13  I,12|       pańszkiego honoru, nie dla mego - odparł służący i wychodząc
14  I,12|               Nie chcę obdzierać mego przyszłego wspólnika.~-
15  I,12|    musiał bronić od prześladowcy mego Henryka; ja to wszystko
16  I,14|    wynagrodzę... może być pewnym mego poparcia"~Trzeciego dnia
17  I,14|        Krzeszowski.~P. S. Jeżeli mego zęba nie wyrzucisz za okno,
18  I,15|          jej mieć kochanków: raz mego subiekta, drugi raz jakiego
19  I,15|   Pokłócili się w tańcu i proszę mego pana wyobrazić sobie...Główkę
20  I,16|          dopuszczam do sprzedaży mego domu. Miałem z nim duży
21  I,18|          ależ teraz muszę iść do mego zabójcy... ~- Tak!... więc
22  I,19|     plamy z policzków. ~- Idź do mego mieszkania - rzekł Wokulski
23  I,19|           Jaki interes ma pan do mego ojca? ~- Przepraszam pannę
24  I,19|       złe, że staje do licytacji mego majątku... Chociaż miałbym
25  I,19|          im przyjść o szóstej do mego kantoru i jeżeli pan pozwoli,
26  I,19|      Wokulskiego. ~- Plenipotent mego ojca. Od czegóż to zależy?... ~-
27  I,19|       potrzebował jakiejś części mego kapitału... Nie darmo, pojmujesz...
28  I,19|          razie nie pozbawiaj się mego kapitału, ale...Uważasz...
29  I,19|              Boże uchowaj!... Ja mego kapitału nie odbiorę ci
30 II,1 |         prowadzące do sieni i do mego mieszkania, gdzie o kilka
31 II,1 |          sama nieraz zbiegała do mego pokoju, troskliwie wypytując
32 II,1 |          wpadła raz wieczorem do mego pokoju, powiedziała mi,
33 II,1 |         dopiero czuję cały ogrom mego nieszczęścia... ~- Bywają
34 II,1 |         że spełnię ostatnią wolę mego kochanego nieboszczyka,
35 II,1 |          co wieczór zachodzić do mego pokoju na gawędkę o polityce.
36 II,2 |        ciągłej niepewności co do mego zięcia i niepewność ta zatruwa
37 II,2 |    zastanowiłem się nad skutkami mego przeglądu lokatorów, ażem
38 II,3 |          dam dziesięć procent od mego zarobku i sprawa skończona.
39 II,4 |        pozwolisz, profesorze, do mego numeru, na trzecie piętro.
40 II,4 |           Nie myślę darmo tracić mego fluidu...~Wokulski opuścił
41 II,4 |         jeszcze bardziej z okien mego salonu. Przyjmuję co wieczór. ~
42 II,6 |    przedstawię pana Wokulskiego, mego najlepszego przyjaciela...
43 II,7 |        byłem proszony o spętanie mego życia na czyjąś korzyść,
44 II,8 |     różnicą, że dziś pracuję dla mego szczęścia, a wówczas dla
45 II,9 |       najmniejszej uwagi słuchał mego sprawozdania o melioracjach.
46 II,9 |         i poszliśmy we trzech do mego mieszkania. Gość rozebrał
47 II,10|          prawie wdowa? Chyba jak mego występnego męża natchnie
48 II,10|         ordynarnych. Familia zaś mego męża wypiera się mnie, gdyż
49 II,10|         i nawet oni to namawiali mego nieszczęśliwego męża, ażeby
50 II,10|        Ledwiem babę wyciągnął do mego mieszkania i uprosiłem,
51 II,10|       zmieszany; ciągnie mnie do mego mieszkania, zamyka drzwi,
52 II,10|         razy na dzień stukają do mego okna trupią główką...~-
53 II,11|          błagamy, aby je zajęli. Mego sklepu nie kupi żaden z
54 II,11|           A tym więcej tajemnica mego dziecka i tego szlachetnego
55 II,12| rumieniec i umilkła.~"Oto skutki mego nietaktu - pomyślał Wokulski. -
56 II,14| przyjdzie koncept podpisać kiedy mego nazwiska, bo wówczas...
57 II,17|     jawnie, i może nawet żądając mego przyzwolenia?...~Wokulski
58 II,17|      pełnienie obowiązków, że od mego kapitału miałem piętnaście
59 II,17|   któremu mogłem powierzyć honor mego nazwiska. Dziś nie ma jego,
60 II,17|         zadumę. "Stali naprzeciw mego kamienia i śmieli się!... -
61 II,17|          się i w tym leży sekret mego chwilowego zachwiania, na
62 II,19|         zniszczyć wszelkie ślady mego istnienia!"~Jak łatwo podobne