Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |           obudziła Włochy i Węgry; a chociaż spadła pod Sedanem, nie
 2  I,4 |             nie tak ?...~- Zapewne - chociaż dużo tu tłumaczy samotność,
 3  I,6 |          przyjmując go na wspólnika. Chociaż...~- Chociaż?... - spytał
 4  I,6 |              wspólnika. Chociaż...~- Chociaż?... - spytał ojciec.~- Co
 5  I,6 |              około siedemdziesięciu, chociaż - nie mam pretensji do geniuszu! -
 6  I,8 |          Rzecki kazał zamknąć sklep, chociaż nie było jeszcze ósmej.
 7  I,9 |             złotych półimperiałów. - Chociaż - dodał po chwili - posłałem
 8  I,9 |          jeszcze podobnego bydlęcia, chociaż znam dużo bydląt. ~- W samej
 9  I,9 |         jestem moim własnym synem... Chociaż - może to i lepiej! Bo gdybyś
10  I,10|        rychlej, pragnąc zasłonić się chociaż dymem. Pomimo huku usłyszałem
11  I,10|         tylko pogwizdywał Rakoczego, chociaż ciągle się mylił.~Ej! bracie
12  I,10|             się losem tych biedaków, chociaż... mógłby się nimi zajmować
13  I,11|              żona dla mnie?... Gdyby chociaż mogła być moim pomocnikiem,
14  I,14|          odrębnym językiem i logiką.~Chociaż kupiec galanteryjny, a do
15  I,14|              rzekł:~- Zawsze wariat, chociaż dobry chłopak. Ale... Wokulski
16  I,17| Przedwcześnie zachwycaliśmy się nim, chociaż... spółkę może prowadzić...
17  I,17|   Szczególniej znakomicie gra Romea, chociaż... już nie jest pierwszej
18  I,18|            pytać się: kto to jest? a chociaż nie poznano osoby, w lot
19  I,18|              nie rozumiem - rzekł. - Chociaż bardzo wątpię o życzliwości
20  I,18|          głupstw nie robiłbym... No, chociaż jeżeli zabrnął w politykę..." ~
21  I,19|              Bogu, że ochłodziło się chociaż trochę... ~Panna Izabela
22  I,19|            licytacji mego majątku... Chociaż miałbym prawo podejrzewać
23 II,1 |         wałkoń i czterem dałby radę, chociaż... (Z tymi kobietami sam
24 II,1 |            prawym?) figurka niczego, chociaż musi mieć jedną łopatkę
25 II,1 |              że baba miała rację... ~Chociaż z tym odrodzonym Stachem
26 II,2 |             tego, kiedy ona ma męża. Chociaż są to sprawy, do których
27 II,2 |               może tęskni za innymi. Chociaż, panie Wirski, przysięgam;
28 II,2 |              staruszka. - Takie łzy, chociaż bolesne, lepsze są od tych,
29 II,3 |           chaosu ma plan, ma logikę, chociaż budowało go przez kilkanaście
30 II,4 |           obowiązki: żonę, dzieci? - Chociaż - nie zdaje mi się... ~-
31 II,4 |          zanim gonią inne pieniądze. Chociaż z tobą!... ~Suzin westchnął,
32 II,4 |          przykrych albo przyjemnych, chociaż tracił świadomość, nie mógł
33 II,4 |          polega istota moich odkryć, chociaż, pośpieszam dodać, naśladować
34 II,5 |         Bardzo... panie... bardzo... Chociaż, czy pan uwierzy, była chwila,
35 II,6 |                  Wcale jej nie znam, chociaż dziwi mnie, że upodobała
36 II,6 |             namawia do zamążpójścia. Chociaż... Nie, to byłaby potworna
37 II,10|    Afgańczyków, aż się wata sypie... Chociaż takich dzikusów walić nietrudno;
38 II,10|               może to Bóg odwróci... Chociaż tej nocy miałam sen okropny...~(
39 II,11|              myślisz, ośla głowo, że chociaż hultajom zrazu dzieje się
40 II,11|             być tylko druga kobieta. Chociaż obawiam się, czy kuracja
41 II,11|           Przywitał mnie serdecznie, chociaż nie bez pewnego wahania. "
42 II,11|         kobiety na niego nie patrzą, chociaż... panie Ignacy...~W tym
43 II,12|        wyraźnie jej to oświadczył, a chociaż sam nie był ani najwykwintniejszym
44 II,12|         pohamowawszy westchnienie. - Chociaż..:~- Widzisz jakieś: chociaż? -
45 II,12|         Chociaż..:~- Widzisz jakieś: chociaż? - spytała panna Izabela
46 II,12|             każdego jest bóstwem?... Chociaż:.. gust do podobnego towarzystwa...
47 II,15|        majątku. Nie zapomnę o tobie, chociaż... Wolałbym już nie żyć.~-
48 II,16|             miałem do niego słabość, chociaż się z nią taiłem... To,
49 II,16|              żyje Napoleon IV!... Bo chociaż dzisiaj nikt o nim nie myśli,
50 II,17|                Gdybym był młodszy... Chociaż... No i tutaj bywają ludzie,
51 II,17|             pozwolę się pani kochać, chociaż sam... Mam już dosyć miłości..."~
52 II,17|           Ale te machiny latające... Chociaż może i one przydałyby się? -
53 II,17|            Owszem, niech pan mówi... Chociaż... zdaje mi się, że pan
54 II,17|                 O, to z pewnością... Chociaż... nie bronię panu przyjechać
55 II,18|         przeczucie, że tak nie jest.~Chociaż... Czy to ja nie miałem
56 II,19|            Całe miasto mówi to samo, chociaż myli się tytułując Wokulskiego
57 II,19|            jakie ma zamiary... Gdyby chociaż dał znać, że żyje!..."~Od
58 II,19|          niepodobna!... - zawołał. - Chociaż... - dodał po namyśle.~-
59 II,19|            na śmietnik, ozdrowiałem! Chociaż i dziś jeszcze dostaję bicia
60 II,19|          człowieka do wścieklizny... Chociaż i to przechodzi...~- A czterdzieści
61 II,19|             tylko zachwycę języka... Chociaż wątpię... Do widzenia!...~-
62 II,19|               że pan nie masz racji, chociaż... ja w to nie wierzę -