Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |    zawdzięczał wytrwałej pracy w jednym fachu, tudzież radca Węgrowicz,
 2  I,1 |        wtrącił ajent.~- Zapewne. Jednym zamachem zdobył sobie byt
 3  I,2 |       swym fotelu, jakby pragnąc jednym zamachem obalić nową teorię,
 4  I,2 |      sąsiedniego domu, ozdobiony jednym jedynym, również zakratowanym
 5  I,2 |        wymiany myśli. A ponieważ jednym nie ufał, inni go nie chcieli
 6  I,6 |         nam weselej nudzić się w jednym pokoju.~- List... - mówi
 7  I,6 |       pan Tomasz. On jednak jest jednym z naszych dostawców.~- Sklep
 8  I,8 |          światło, a ty ciesz się jednym tylko przywilejem: zrastania
 9  I,9 |          długi szereg pokojów. W jednym z nich, z dala od zaproszonych
10  I,9 |          się dorożki i powozy. W jednym Wokulski zobaczył bladoniebieską
11  I,10|         sześciu jegomościów przy jednym stole. Byli to ludzie spasieni
12  I,10|   gdybyśmy co rok przybierali po jednym subiekcie - nowy człowiek
13  I,10|          aniżeli my wszyscy...~W jednym tylko punkcie godzą się
14  I,11|         Wyobrażał sobie, że jest jednym z Prometeuszów, którzy mają
15  I,11|       bardzo czerwonym ołówkiem.~Jednym z pierwszych gości był pan
16  I,12|      każdym rogu były drzwi, a w jednym aż dwoje drzwi; pod oknem
17  I,12|         się, oglądali wszyscy. W jednym rogu sali stał gipsowy posąg
18  I,12|          się nieco zmarszczył. - Jednym wyrazem - ciągnął adwokat -
19  I,13|          radości. Był jeszcze na jednym wyścigu nie widząc, co się
20  I,13|          szybko pocierając sobie jednym palcem kark rzekł półgłosem:~-
21  I,13|     mówił dalej:~- Panie drogi - jednym słowem - źle słychać. Hrabia
22  I,14|         można go było streścić w jednym zdaniu. Książę był to patriota,
23  I,14|         niepodobna było określić jednym wyrazem, a nawet stoma zdaniami.
24  I,18|       się, ale majestatyczny pan jednym argumentem rozcina jego
25  I,18|      tragiczną rolę odpowiada mu jednym tylko wyrazem: ~- Szatanie!... ~
26  I,19|         i za co płaci. Straci na jednym, zyska na drugim. - Ja,
27  I,19|        ode mnie?... Od dwu lat o jednym tylko myślę, ażeby usunąć
28 II,2 |       Wchodzimy. ~Trzy łóżka. Na jednym z książką w ręku i nogami
29 II,3 |  przypatrywał się; utkwił oczy w jednym z olbrzymich złoconych pająków
30 II,3 |      taki ogromny majątek toną w jednym afekcie dlatego tylko, że
31 II,4 |   otwarcie mówię z panem; jesteś jednym na dziesięć, może na sto
32 II,4 |    swojego klienta, Wokulski, że jednym zamachem spełnił radę Suzina
33 II,5 |          do handlu ze Wschodem i jednym z niewielu już konkurentów
34 II,5 |      miłość zastępuje mi drogę i jednym spojrzeniem roznieca pożar
35 II,6 |          lub spadała na dół. ~Na jednym z takich wzniesień furman
36 II,6 |          pałac zawadziwszy tylko jednym kołem o trawnik. Podróżni
37 II,7 |             ROZDZIAŁ SIÓDMY:~POD JEDNYM DACHEM~ ~W tej samej porze,
38 II,8 |         okrywka panny Eweliny. W jednym miejscu rozwidlała się droga
39 II,8 |         ziemi do nieba ogarnia w jednym uścisku i składa jej pod
40 II,8 |          leżała grupa wzgórz. Na jednym stały ruiny zamku, składające
41 II,8 |      było trudno i jeszcze nie z jednym, ale z wieloma. Dlatego
42 II,9 |     następnych dni ukazuje się w jednym ze swych okien. Goli się
43 II,9 |         I oto, com zobaczył... W jednym z okien Maruszewicza uchyliła
44 II,9 |       utargować. Znam te środki! Jednym z nich był ów list anonimowy,
45 II,10| przysiągłbym, że pani baronowa w jednym ze swoich nieoświetlonych
46 II,11|            A tu...~Machnął ręką.~Jednym łykiem wypiłem znowu pół
47 II,12|  wolałbyś pan: tak, ażeby zostać jednym z przyjaciół domu? Ale to
48 II,12|     spełnić uczynek miłosierny i jednym słowem zakończyć - nie wiem...
49 II,13|       genialnego skrzypka będzie jednym z najtrudniejszych zadań,
50 II,13|     Potem usiedli we czworo przy jednym stoliku: pan Szastalski
51 II,13|  milionie miejsc, tylko w jakimś jednym, i nie myśląc o miliardzie
52 II,13|    jednej, przestanę być i w tym jednym miejscu i myśleć o tej jednej
53 II,15|        całą wieczność. Goniąc za jednym pragnieniem znajdował tysiące
54 II,15|          innych, uciekając przed jednym cierpieniem wpadł w morze
55 II,15|          pochwycił za kołnierz i jednym szarpnięciem rzucił na ziemię.~-
56 II,17|          za wilczycą... A on był jednym z nich!...~Znowu ogarnął
57 II,17|       ostrygi, która, siedząc na jednym miejscu, bez wyboru przyjmuje
58 II,17|       dobrej racji ani szaleć za jednym z nich, ani gniewać się
59 II,17|      baron słuchał moich wywodów jednym uchem, a drugim je wypuszczał.
60 II,19|      cały świat chciał ogarnąć w jednym uścisku.- Tak dawno nie
61 II,19|          Poznać go łatwo. Był to jednym słowem człowiek szerokiej