Tom, Rozdzial
1 I,1 | kamienic bez zajęcia, równie dużo mówiono o uzbrojeniach Anglii,
2 I,3 | niewiele było dostatków, ale dużo radości, przynajmniej dla
3 I,3 | rezultacie jednak i tutaj dużo się sprzedawało; nawet dzienny
4 I,4 | do nas wszystkich ?... Za dużo płakałem nad sobą, ażebym
5 I,4 | Zapewne - chociaż dużo tu tłumaczy samotność, nudy...~-
6 I,4 | cacka.~- Musiała jednak dużo między nimi przerzucić...
7 I,5 | potrząsnął głową. W owym czasie dużo mówiono o zbliżającym się
8 I,5 | niewart więcej, bo ojciec za dużo wydał. Wiem to od budowniczego,
9 I,6 | i poruszyła głową.~- Za dużo wiesz - odparła - ale nie
10 I,7 | zapytanie.~- Pan spodziewa się dużo zyskać?~- Dlatego, ażeby
11 I,8 | wyczerpanie, brak wrażeń... Za dużo myślę o interesach" - mówił.~
12 I,8 | Nade wszystko zaś mieć dużo pieniędzy.~Wylegitymowanie
13 I,9 | podobnego bydlęcia, chociaż znam dużo bydląt. ~- W samej Warszawie
14 I,9 | Wokulski, wszak prawda?... Dużo będziemy mieli interesów
15 I,10| kupcy śmieją się, że tak dużo wydajemy w niepewnych czasach.~-
16 I,10| musiał być literat, bo gadał dużo i bez sensu) powiedział,
17 I,11| do kolacji. Potem czytała dużo romansów, w których powszechnie
18 I,11| jedną z ławek, mówił:~- Dużo czytałem, że szczęśliwy
19 I,11| siedem razy... Zabiera to dużo czasu i napędza desperackie
20 I,12| powiedzą moi wspólnicy?,.. Ach, dużo mnie to obchodzi!... Mam
21 I,12| udający marionetkę, ma jednak dużo sympatycznych przymiotów.~"
22 I,13| małżonce... Tak, ale on za dużo wie o moich interesach...
23 I,14| inaczej.~Panna Izabela miała dużo znajomości i niemały spryt
24 I,14| człowiek niepospolity, o którym dużo mówiono w towarzystwie.
25 I,16| zarumienił się. ~- Pan musi mieć dużo zajęcia przy takim magazynie... -
26 I,17| ucho do dziurki od klucza, dużo widział, dużo słyszał, ale
27 I,17| od klucza, dużo widział, dużo słyszał, ale nic nie mógł
28 I,19| wniosku, że my wkładamy zbyt dużo serca w zabawę nazywaną
29 I,19| jakby od niechcenia: ~- Dużo im papo winien? ~- Niewiele...
30 II,1 | zaczepiać tych kwestji. (Jak ja dużo gadam na starość, a wszystko
31 II,1 | i przez ten czas porobił dużo znajomości ze studentami,
32 II,1 | pomyślałem.~Co tu dużo gadać. Uplacował się chłopak
33 II,1 | swej gotówki kupując za nią dużo książek, ale mało jedzenia.
34 II,2 | partyzant, który im napędza dużo zgryzot. Szkoda mi węgierskiej
35 II,3 | Suzina i pakiet listów. ~- Dużo interesantów... dużo interesantek! -
36 II,3 | Dużo interesantów... dużo interesantek! - rzekł służący
37 II,3 | przebierając palcami po stole - za dużo zwiedziłem świata, ażebym
38 II,3 | powozów; natomiast było dużo dzieci z matkami i bonami.
39 II,3 | rozmowie Suzina i robił dużo notatek, dopiero przy tej
40 II,4 | o interesach, ale bardzo dużo o pani Stawskiej, nieszczęśliwej
41 II,5 | młodych i ładnych kobiet."~Dużo mnie obchodzą młode i ładne
42 II,5 | spytał Wokulski. ~- A tak... dużo szlachty mieszka w tej stronie.
43 II,5 | przysłowie: Na dworskim polu dużo stert, na chłopskim dużo
44 II,5 | dużo stert, na chłopskim dużo ludzi. ~- Słyszałem -rzekł
45 II,5 | u prezesowej zbiera się dużo gości. ~- Ach, panie! -
46 II,7 | O, panie Wokulski, tamci dużo robili. Przede wszystkim
47 II,7 | Niech pani powie: tamci dużo rozkazywali i wydawali pieniędzy,
48 II,8 | z Wąsowską... To kobieta dużo warta, mówię ci... ~Wokulski
49 II,9 | nimi źle. Austria miała dużo kłopotów w Bośni, a w Macedonii
50 II,10| pralni. Ma aksamitną salopę, dużo godności w ruchach i jeszcze
51 II,11| dlaczego...~Na świecie jest dużo niedowiarków i ja sam bywam
52 II,11| cóż znowu... Wokulski za dużo ma rozumu, ażeby dwa razy
53 II,11| choć obaj mieliśmy sobie dużo do powiedzenia, żaden z
54 II,12| zastanowiły pannę Izabelę. Za dużo miała rozumu, ażeby nie
55 II,12| że zrobił wielki majątek. Dużo mówiono o nim, i pani Stawka
56 II,14| sześćset rubli i jeszcze dużo mówił o interesowności pana
57 II,17| papiery. Aaa... i tego za dużo.~- Więc chcesz odebrać swój
58 II,17| korespondencję z Suzinem i dużo rozmyślał.~Myślał, że w
59 II,17| żebyś tam nie właził i dużo nie gadał odparł pochmurnie
60 II,19| na nasze sztuki...~Mając dużo wolnego czasu pan Ignacy
61 II,19| wolnego czasu pan Ignacy dużo rozmyślał i dziwił się,
|