Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |         zapytała się panna Izabela. Zaczęła przypominać sobie widziane
 2  I,9 |           Izabeli. Wzięła książkę i zaczęła czytać.~- Ale swoją drogą
 3  I,9 |      kilkoro dzieci, którym hrabina zaczęła rozdawać obrazki. Wokulski
 4  I,9 |                A bo, widzi pan... - zaczęła dziewczyna i opowiedziała
 5  I,9 |           rodziców."~- Proszę cię - zaczęła prezesowa - mówisz, że stryj
 6  I,9 |          swój flakonik, odpoczęła i zaczęła znowu:~- Bywają wielkie
 7  I,10|          zrobiło się tak ciasno, że zaczęła mi się giąć klatka piersiowa
 8  I,14| przynajmniej - poza salonowa?~Wtedy zaczęła sobie rejestrować doznane
 9  I,14|             położyła się do łóżka i zaczęła usypiać, nagle przyszła
10  I,16|        zapomina, i doprawdy... - tu zaczęła mówić wolniej i ciszej -
11  I,17|       Wokulskiego zarumieniła się i zaczęła drżeć. - Niech pani siądzie,
12  I,18|         ciasnej owczarni. "Aha, już zaczęła się licytacja!." - mówi
13  I,19|             tymczasem panna Izabela zaczęła się ubierać. Wiadomość o
14  I,19|          powoli otworzyła kopertę i zaczęła czytać. Stopniowo na jej
15  I,19|         polszczyznę. ~Panna Izabela zaczęła mówić po angielsku. ~- Spodziewam
16 II,1 |             od niego). Jednocześnie zaczęła kobieta dostawać jakichś
17 II,1 |            Kupiła sobie fortepian i zaczęła uczyć się muzyki od jakiegoś
18 II,2 |        strasznie nieszczęśliwym... ~Zaczęła mrugać oczyma i rozpłakała
19 II,2 |            całego nieboszczyka ... ~Zaczęła znowu tak płakać, iż myślałem,
20 II,2 |            mnie z pałającymi oczyma zaczęła mówić głębokim głosem: ~-
21 II,2 |      krześle była tak zmieszana, że zaczęła coś poprawiać około sukienki
22 II,2 |              Jednocześnie pobladła, zaczęła skubać sukienkę i z pewnością
23 II,6 |           nieoceniony!... - A potem zaczęła mówić niskim, metalowym
24 II,8 |          Izabela cofając się. Potem zaczęła iść ze stromej ściany z
25 II,8 |          Wokulski podał jej kartkę; zaczęła czytać półgłosem: ~- "Na
26 II,8 |           lecz wnet opanowała się i zaczęła mówić: ~- Cóż to za oryginalny
27 II,8 |            Głupiutkie są te panny - zaczęła po chwili prezesowa. - Im
28 II,10|          Helena zna go bardzo mało, zaczęła mówić:~- Wyrządzi mi kochana
29 II,10|    Krzeszowska dotknęła jej i lalka zaczęła mówić,~Helunia zawołała :~"
30 II,10|             pani Stawskiej. Ale jak zaczęła jędza wrzeszczeć: "Okradła
31 II,10|    Ujrzawszy mnie pani Misiewiczowa zaczęła wylewać chyba już resztki
32 II,10|     poprawić filującej lampy, która zaczęła już cały pokój zasypywać
33 II,10|          kobiet okrytych hańbą... - zaczęła nie wiem już który raz pani
34 II,10|             nie wstydziłeś się... - zaczęła pani Misiewiczowa.~- Trzeba
35 II,10|      biednych kobiet, okrytych... - zaczęła pani Misiewiczowa.~Ale Stach
36 II,10|        wyszedł, a pani Misiewiczowa zaczęła nawoływać mnie rozpaczliwymi
37 II,10|     Wysłuchaj mnie, panie sędzio! - zaczęła deklamować pani baronowa
38 II,10|           moją firmę.~Pani baronowa zaczęła się niepokoić.~Sędzia wziął
39 II,11|                 Po herbacie Helunia zaczęła ustawiać na dywanie dziś
40 II,11|          starowina z wielkim ogniem zaczęła mi opowiadać, jakim doskonałym
41 II,11|          mówiono, z wielkim płaczem zaczęła namawiać Maruszewicza, ażeby
42 II,12|           wszech stron otaczały?...~Zaczęła przypominać sobie. Przede
43 II,12|     oświadczył się...~Panna Izabela zaczęła bawić się kokardą swej sukni.~-
44 II,12|          Misiewiczowa.~Pani Stawska zaczęła się śmiać.~- O, ja i święta!... -
45 II,12|        mówiono o nim, i pani Stawka zaczęła się nim interesować jako
46 II,12|          pochwala.~W pani Stawskiej zaczęła budzić się niechęć do panny
47 II,12|       szczuplała, mizerniała, nawet zaczęła się trwożyć. Opanowała ją
48 II,13|             piorunujące spojrzenie, zaczęła rozmawiać z Malborgiem,
49 II,13|              Panna Izabela ciekawie zaczęła się przyglądać.~- Dziwny
50 II,14|     przeczuciem, pomimo bólu głowy, zaczęła się ubierać. Wszystko leciało
51 II,17|          obca rasa... Teraz jeszcze zaczęła się przeciw nim jakaś niechęć...~-
52 II,17|     popisuje, nie ma co mówić!... - zaczęła po chwili wzburzonym głosem. -
53 II,17|         jestem zdrów.~Pani Wąsowska zaczęła mu się pilnie przypatrywać.~-
54 II,17|         Dobrze, niech pan nie pije.~Zaczęła patrzeć w okno uderzając
55 II,17|           kochanek.~- Nie ciekawam.~Zaczęła chodzić po salonie. W Wokulskim
56 II,17|       całkiem obojętną, a natomiast zaczęła go interesować pani Wąsowska.~-
57 II,17|             ludzi, panie Wokulski - zaczęła pani Wąsowska. - Musi ocknąć
58 II,17|             jest bardzo grzeczny! - zaczęła obrażonym tonem pani Wąsowska. -
59 II,19|           któremu znowu fizjognomia zaczęła się wyjaśniać.~- Zakład
60 II,19|         powiedzieć, że od tego dnia zaczęła się rekonwalescencja pana