Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |        siedzi w Bułgarii nie przez miłość dla handlu...~Ciekawym,
 2  I,5 |          zaprzysięgała im dozgonną miłość, wierność i posłuszeństwo?
 3  I,5 |          dobór nazwisk i majątków. Miłość bowiem, nie ta szalona,
 4  I,5 |    poetycznych dodatków, nareszcie miłość idealna, najdziwniejsza,
 5  I,5 |        śmiertelnym języku. A przez miłość dla niej sprawił jeszcze
 6  I,8 |          Znawcy mówią, że pierwsza miłość jest najgorsza - szepnął
 7  I,9 |          przez pobożność ani przez miłość do dzieci, ale dla rozgłosu
 8  I,9 |        chyba największą jest zabić miłość. Tyle lat upłynęło, prawie
 9  I,11|         nauczycielka zdobywa sobie miłość pupilów i szacunek ich rodziców.
10  I,11|       goryczą.~"Czyliż to może być miłość?..." - zapytywał sam siebie
11  I,11| desperackie myśli... Głupia rzecz, miłość... Poznajesz, kochasz, cierpisz...
12  I,11|         mnie; jemu nie przeszkodzi miłość, którą traktuje jak zabawkę;
13  I,11|            szacunku?..."~"Tak, ale miłość to uczucie osobiste; wszystkie
14  I,13|  dźwigający dolę kilkuset ludzi, a miłość porusza mnie. A jeżeli mnie
15  I,18|            pierwszego rzędu. ~- Na miłość boską, panie Pifke - szepnął
16  I,19|           że dopiero ty wynalazłeś miłość. Znam i ja ją, bah!... Przez
17 II,1 |            rzecz tak zwyczajna jak miłość. ~- Mylisz się, staruszku -
18 II,1 |            doktór machając ręką. - Miłość jest rzeczą zwyczajną wobec
19 II,1 |          chorobę!... Wasza niby to miłość rycersko - kościelno - romantyczna
20 II,1 |           skutek tej oszczędności. Miłość jest wtedy piękną, kiedy
21 II,3 |             oddają je na mamki. Tu miłość nigdy chyba nie doprowadziła
22 II,4 |         jego mądrość, moja szalona miłość i nawet ona... Ona sama
23 II,4 |           szarpią furie: nadzieja, miłość i boleść. Któraż z nich
24 II,4 |          im wyżej podniosła... Ale miłość, ten motyl, którego jedno
25 II,4 |            więcej porównywał swoją miłość dla panny Izabeli z uczuciami
26 II,4 |       sentymentalnych, poglądów na miłość." ~Złożył książkę i cisnął
27 II,4 |      myślał Wokulski. - Bo któż to miłość przedstawiał mi jako świętą
28 II,4 |          niepochwytnego ideału?... Miłość jest radością świata, słońcem
29 II,5 |             Tymczasem ma pan: sama miłość zastępuje mi drogę i jednym
30 II,5 |          musiałby spostrzec to, bo miłość patrzy przez mikroskop.~
31 II,6 |       nauka, sztuka, nawet idealna miłość. Gdzież to wreszcie urodziła
32 II,6 |           to wreszcie urodziła się miłość rycerzy i trubadurów? Z
33 II,6 |     staruszkę, która umiała budzić miłość dla siebie nie tylko w sercach
34 II,6 |        wspaniały! Wierzy w idealną miłość, z którą zamknąłby się w
35 II,6 |          wzruszając ramionami - to miłość wieku pary i elektryczności. ~-
36 II,6 |     zapomniałby o mnie... No, taką miłość -rozumiem. ~- A pani co
37 II,6 |       zdaniem, w poglądzie pani na miłość istnieją nie dające się
38 II,7 |         potrafiłbym żebrać nawet o miłość. I jeszcze pani powiem -
39 II,7 |           poetom, kiedy zachwalają miłość jako najwyższe szczęście..."~-
40 II,8 |            nie znajdzie. Bo jeżeli miłość mierzy się wielkością cierpień,
41 II,8 |         robi im to przyjemność. Na miłość dramatyczną nie zgodzi się
42 II,11|           w tak prostej rzeczy jak miłość...~- I myślisz doktór, że
43 II,11|          ma i rozum, i serce, i za miłość zapłaci miłością, a jemu
44 II,12|      wskazywał mu inny cel aniżeli miłość panny Łęckiej. Ale wówczas
45 II,12|            się, ale to przecie nie miłość; ona nie jest zdolna do
46 II,13|       konkurentem.~- Nieszczęśliwa miłość budzi daleko więcej interesu -
47 II,13|             gdzie tu naprawdę jest miłość nieszczęśliwa, a nawet tragiczna!... -
48 II,13| ostatecznie rozbroiło... Prawdziwa miłość ma zawiązane oczy. Nic mi
49 II,15|         sobie okolicy.~Nie była to miłość, ale ekstaza.~Pewnego dnia,
50 II,15|           byt materialny, była jej miłość, fałszywy towar!... A ten
51 II,17|          że gaśnie w nim nie tylko miłość, ale nawet żal do panny
52 II,17|            uczłowieczenia się jest miłość dla kobiety, której szlachetność,
53 II,17|         mamy je ubóstwiać?...~- Za miłość.~- I to piękna rzecz! Ale
54 II,17|       jeżeli pan Starski otrzymuje miłość za swoje wąsiki i spojrzenia,
55 II,17|         już nie zapiszę recepty na miłość - odparł doktór.- Stary
56 II,17|        uszlachetnia człowieka, jak miłość zacnej kobiety...~- On nie
57 II,17|   nierównie korzystniej jest kupić miłość za cztery tysiące rubli
58 II,17|    uzdrowić się przez nową, lepszą miłość. Wyznał mi jeszcze, że niekiedy
59 II,17|      szczęśliwa albo nieszczęśliwa miłość!~- No, no, no... - odparł
60 II,19|            żadną przykrością.~- Na miłość boską, cóż się z panem dzieje? -