Tom, Rozdzial
1 I,2 | tylko poplamionym. Na nim wielki czarny kałamarz wraz z wielką
2 I,2 | Ignacy wydobywał ze stolika wielki klucz i, trochę zgarbiony,
3 I,3 | nareszcie utworzył się jeden wielki potok uliczny, z którego
4 I,5 | dojrzała.~Rozumiejąc, że wielki świat jest wyższym światem,
5 I,6 | Mikołaj odziany we frak i wielki biały krawat.~- Śmieję się
6 I,8 | wrażenia. I dopiero gdy wielki ból osobisty zaorał mu i
7 I,8 | Jest to baron Krzeszowski, wielki dziwak, i jego żona, trochę
8 I,8 | zgnębiony.~Na drugi dzień w Wielki Czwartek, Mraczewski już
9 I,9 | LUDZIE RÓŻNYCH ŚWIATÓW~ ~W Wielki Piątek z rana Wokulski przypomniał
10 I,9 | pańskie projekta wywołały wielki popłoch między naszymi bawełnianymi
11 I,10| miałby poczciwy Stasiek wielki z niej pożytek, bo to i
12 I,10| wszystko wielkie: wielka głowa, wielki notes, a nawet - bardzo
13 I,14| omnibusów... To podobno jakiś wielki człowiek, który coś odkrył,
14 I,15| świat zamieniłby się w jeden wielki szpital wariatów. On zaś,
15 I,15| okropna rzecz posiadając wielki kapitał uczuć złożyć go
16 I,15| stronie ulicy Ochockiego; wielki maniak szedł wolno, ze spuszczoną
17 I,16| dziś szczęście i zawód. Wielki tragik włoski, Rossi, znany
18 I,16| powtarza sobie te zdania wielki tułacz myśląc o niej?...
19 I,17| najął parobka i tera z niego wielki pan. Za parę lat jeszcze
20 I,17| Przekona się pan, co to za wielki artysta. Szczególniej znakomicie
21 I,17| mruknął - żapłaczę ja ci... Wielki pan, patrzcie go... Ukradł
22 I,18| hałasem podał Rossiemu album. Wielki aktor nie kiwnął nawet głową
23 I,18| Wokulski, no... to jest wielki interes - odpowiada brunet. -
24 I,19| Słyszałem, że to jakiś wielki interes... Pięćdziesiąt
25 I,19| Ojciec trochę niezdrów... ~- Wielki Boże!... Chyba zanadto wzruszyło
26 I,19| następnie padł na swój wielki fotel i znowu kilka łez
27 II,1 | Pan Stanisław Wokulski, wielki organizator spółki do handlu
28 II,1 | do handlu przewozowego, wielki naczelnik firmy, która ma
29 II,3 | wzgórza, winnice. Tu i ówdzie wielki dom piętrowy, stary, ale
30 II,3 | pieszych. Ruch jest tak wielki, jak gdyby co najmniej połowa
31 II,3 | dzielnicy, przeniósł się jako wielki handlarz na bulwar Poissonniere,
32 II,4 | duchu zaś dodał: ~"Więc ten wielki myśliciel, Geist, jest kuglarzem,
33 II,5 | rachunki. Ruch towarów był tak wielki, że pan Ignacy na własną
34 II,8 | Izabeli - że kuzyn pani zrobi wielki wynalazek. Kto wie, czy
35 II,8 | Newtonie. Był to podobno bardzo wielki człowiek, czy tak, panie?...
36 II,8 | kolumny, tam boczna nawa, a tu wielki ołtarz... Widzi pan, widzi
37 II,8 | ożenisz się z nią i będziesz wielki pan, jakiego świat nie widział.
38 II,9 | umarł hr. Józef Zamoyski, wielki przyjaciel Wokulskiego.
39 II,9 | ten jego wspólnik Suzin to wielki hultaj i zapewne niedługo
40 II,9 | końcu pomyślałem, że on jest wielki patriota, a ja gałgan, choć
41 II,9 | że Maruszewicz jest to wielki frant.~Obecnie uspokoiwszy
42 II,10| w usta, i trzyma na tak wielki dom tylko jedną służącę,
43 II,12| były te: "To szlachcic... wielki pan... polityk!...", czego
44 II,12| chrześcijański obchodzi wielki post za pomocą rautów, że
45 II,12| Bułgarii, a później, że zrobił wielki majątek. Dużo mówiono o
46 II,13| parchy. Ale ich system jest wielki: on triumfuje, kiedy wasz
47 II,13| przyjaźń żydowska!" - mruknął.~Wielki post nie był tak nudny,
48 II,13| Rzeżuchowskich odbył się wielki raut z Molinarim; Wokulski
49 II,13| Wokulski z powodu Molinariego, wielki skrzypek nie straciłby nic
50 II,15| Albo i Geist. Po to zrobił wielki wynalazek, po to powierzył
51 II,16| jak jego dziadek, Napoleon Wielki. Kiedy zaś Anglicy skończą
52 II,16| teraz myślę, że to jest wielki zacofaniec. Zresztą, co
53 II,17| rozsiadł się w jego sercu jak wielki pan, któremu nikt nie sprosta.~
54 II,17| Warszawa?... - myślał. - Tam wielki cel, ale niepewny, tu paruset
55 II,17| niej, toż to jakby wygrał wielki los...~- Boże miłosierny! -
56 II,19| kudłaty człowiek, ubrany w wielki fartuch, postawił na umywalni
57 II,19| nazwisko i wyszedł zamyślony.~Wielki był niepokój Rzeckiego o
58 II,19| dymnik. Z początku był on wielki jak talerz, później jak
|