Tom,  Rozdzial

 1  I,10|           w tym celu, ażeby złapać Stacha, a jego albo nie ma w sklepie,
 2  I,10|           tej rozmowy, gdyż znając Stacha od dziecka, mógłbym im powiedzieć
 3  I,10|          pierwszy raz przyszedł do Stacha z prośbą. Był bardziej skurczony
 4  I,10|       natychmiast zrozumiałem plan Stacha.~Pod fizycznym względem
 5  I,10|            później przedstawić jej Stacha, gdy nagle - diabli przynieśli
 6  I,10|     powstał książę i wypił zdrowie Stacha, kiedy zagrała muzyka, nie
 7  I,18|          jeszcze miał zreflektować Stacha mniej więcej tymi słowy: ~-
 8  I,18|  wątpliwości co do swego kochanego Stacha, że odpowiadał mu półgębkiem
 9  I,18|       dobra byłaby z niej żona dla Stacha... ~- Paradny pan jesteś -
10 II,1 |        naraz wpada do pokoju lokaj Stacha: ~- Pan prosił - wrzasnął
11 II,1 |           do miseczki poszedłem do Stacha. Patrzę, w bramie jego lokaj
12 II,1 |      przykry sposób. Spojrzałem na Stacha z uwagą i ogarnęło mnie
13 II,1 |         łajdak lokaj: wziął walizę Stacha i dał znać, że konie stoją
14 II,1 |      Jedziesz do Paryża? - zapytał Stacha. ~- A ty skąd wiesz?~- O,
15 II,1 |           że niespodziewany wyjazd Stacha ma związek z polityką. Postanowiłem
16 II,1 |         złożyło się i usposobienie Stacha, i stosunki wytworzone przez
17 II,1 |         lat kilkunastu, a i samego Stacha przedstawił w innym świetle.
18 II,1 |           Pracuj - mówił nieraz do Stacha - i wierz, bo silna wiara
19 II,1 |         bardziej, podnieśli w górę Stacha i Leona i przysięgli, że
20 II,1 |          za nimi ukazuje się głowa Stacha raz i drugi. Goście i chłopcy
21 II,1 |       pokoju, troskliwie wypytując Stacha, czy nie jest chory, i dziwiąc
22 II,1 |      nocowali na kanapce, na łóżku Stacha, nawet na moim własnym,
23 II,1 |            się przystojne, cofnęła Stacha z sali frontowej za szafy
24 II,9 |          szepnąłem po niemiecku do Stacha.~W odpowiedzi kiwnął głową
25 II,9 |           jakim uległa fizjognomia Stacha wobec tak niespodzianych
26 II,9 |          pani Stawska nie dostanie Stacha za męża, a jednocześnie
27 II,9 |        pani baronowej? - zapytałem Stacha. - Ona, zdaje się, ma do
28 II,9 |             i przybliżywszy się do Stacha szepnął :~- Wszak pan Wokulski?...
29 II,9 |           pewnością kupi kamienicę Stacha, ale pierwej użyje wszelkich
30 II,10|            u nas książę i zaprosił Stacha na sesję w tej materii.
31 II,10|       trafi!... Bo już nawet był u Stacha jakiś ksiądz z religijnym
32 II,10|           że gdybym był na miejscu Stacha, nie odstąpiłbym baronowej
33 II,11| powiedziałem mu, że chcę odwiedzić Stacha, odparł :~- Nie chodź pan
34 II,11|     uspokój się, doktorze. Mam dla Stacha lekarstwo.~I opowiedziałem
35 II,11|      doktorze, umrę albo... ożenię Stacha z panią Stawską. To kobieta,
36 II,11|        ironiczny:~- Byłeś doktór u Stacha? - spytałem. - Jakże dziś...~
37 II,11|           zamknięciu sklepu idę do Stacha. Lokaj otwiera mi drzwi
38 II,11|        głupia frant.~Jakbym kolnął Stacha. Zerwał się z krzesła i
39 II,11|      magazynierki? ale żal mi było Stacha. Tak mienił się na twarzy,
40 II,11|   wyszedłem na ulicę.~W mieszkaniu Stacha było ciemno, zatem nie siedzi
41 II,11|  nieodwołalnie postanowiłem ożenić Stacha w tym jeszcze roku, nawet
42 II,11|   usposabia panią Helenę. Wyrwiemy Stacha z rąk tej panny Łęckiej
43 II,11|         wpadłem na myśl zakochania Stacha w pani Helenie, jak ja to
44 II,11|           a my tymczasem - ożenimy Stacha z panią Heleną.~O, bo ja,
45 II,12|         szczegółów z życia swojego Stacha.~- To nadzwyczajny człowiek! -
46 II,13|         pański ideał, kiedy prosił Stacha o posadę, to już wówczas
47 II,14|       robić dłużej, pożegnał swego Stacha i rzekł na odchodne:~- Widzę,
48 II,16|     przyprzążkę załatwiam interesa Stacha. Przed październikiem ma
49 II,16|           i mocno wypytywała się o Stacha.~"A czy zdrów?... a czy
50 II,17|            dopiero poznaję dawnego Stacha!...~Minęli bramę, schody
51 II,18|        pełnić tylko przy dzieciach Stacha...~Życie jest okrutnie ciężkie...~
52 II,18|          że ja niepokoję się losem Stacha. Zabawny człowiek!... A
53 II,19|           nie zapowiadające zdania Stacha: "Chciałbym zginąć sam i
54 II,19|       tylko będę miał wiadomość od Stacha, zaraz panu doniosę. Tylko
55 II,19|          tylko rozumiał ukochanego Stacha, ale i przypominał go w
56 II,19|          będzie miał list od swego Stacha.~"Już może jest w Indiach -
57 II,19|          inną hipotezę.?...~- Mam. Stacha po prostu dręczyły wspomnienia
58 II,19|           do siebie - jeżeli co do Stacha nie mam racji!... Powiedział