Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |          potem do Szkoły Głównej, rozumie pan?... Zachciało mu się
 2  I,1 |         marszczył się jak zbój... Rozumie się, używaliśmy na nim,
 3  I,2 |           rachunek i z rabatem... Rozumie się...Byle nie zaczął kupować
 4  I,4 |     Bagatela... Może siądziesz?~- Rozumie się - odpowiedział gość
 5  I,4 |  kompensatę.~- Na koszt Turcji?~- Rozumie się. Zawsze słabi ponoszą
 6  I,6 | handlowych, których ona nawet nie rozumie, a ojciec chyba nie więcej.~
 7  I,7 |         teraz?~- Za jaką kupiłem. Rozumie się z doliczeniem procentu
 8  I,7 |        moskiewski to nie chy-chy. Rozumie się.~- Po cóż się w to wdaje?~-
 9  I,8 |            i że tylko on słyszy i rozumie jej skargi. A ta szczególna
10  I,8 |      złote albo stalowe... Tylko, rozumie pan, muszą być w kształcie
11  I,9 |       przypuszczając, że Wokulski rozumie po angielsku.~- Proszę cię,
12  I,9 |   angielsku. - On z pewnością nie rozumie...~Tym razem i Wokulski
13  I,10|           tego paskudztwa, gdyby, rozumie się, miał co innego. A jaka
14  I,10|           oprócz mnie, sam jeden, rozumie się, zapłaciłem za całą
15  I,10|          za granicą.~Najczęściej, rozumie się, była mowa o tęsknotach
16  I,10|           No, przecie Grossmutter rozumie, że chodził do Węgier na
17  I,10|        się do Moskwy?..~- Rozu... rozumie się... Szepnęła słówko,
18  I,11|         jak pancernik?... Czy pan rozumie, jaki nastąpiłby przewrót
19  I,12|         subtelniejsze od naszych. Rozumie pan... skrzyżować, ale...
20  I,14|    kupieckie!... I jak on nic nie rozumie po angielsku, nie ma wyobrażenia
21  I,14|       wody... mieszczanka!... Ale rozumie się, ciotka jej potakuje,
22  I,16|         kryła swych uczuć, o ile, rozumie się, było to możliwym dla
23  I,16|        czy przyjmiesz?... ~- Ależ rozumie się... ~- I jaki mi dasz
24  I,17|           spółkę może prowadzić...Rozumie się, przy pilnej kontroli
25  I,18|         się, że nie winien?... ~- Rozumie się, że nie winien - prawił
26  I,18|           lewo, a Rzecki myśli: ~"Rozumie się, że jedzie baba na Miodową.
27  I,19|      przepaść nie może, chyba pan rozumie... ~- Skąd dziesięć?... -
28  I,19|        wydzierają mi dwa tysiące! Rozumie się, z Paryża nic. - Dlaczego? -
29  I,19|          służącym. ~- Ten pan nie rozumie po angielsku?... Czy on
30 II,2 |          się sklepem; tymczasowo, rozumie się, bo inaczej chyba oszalałbym
31 II,2 |   wydawali żadnych okrzyków... ~- Rozumie się - rzekłem. - Kiedy nieprzyjaciel
32 II,2 |           na komorne wystarczyło. Rozumie pan?... ~- Nie wszystko,
33 II,4 |           jakiejś kobiecie. Byle, rozumie się, osoba magnetyzowana
34 II,4 |      przeciw powątpiewaniu o moim rozumie czy prawdomówności. Ten
35 II,5 |      skutku z czyjejkolwiek winy (rozumie pan?) - ja płacę pięćdziesiąt
36 II,6 |      chłodem Starski. - Wyjąwszy, rozumie się, pana Wokulskiego, który
37 II,7 |    przykro dotknięty Wokulski. ~- Rozumie się... Ale ta dobra krew
38 II,8 |           głowę oddałbym, że mnie rozumie. A kiedy skończyłem, zapytała: ~-
39 II,9 |          perkaliki moskiewskie... Rozumie pan?..~Byłem wściekły. Gdyż
40 II,10|          której bywała co dzień i rozumie się, zamiast trzech, pracowała
41 II,10|       Zapłakują się obie z matką.~Rozumie się, że nie czekając na
42 II,11|        trzydzieści tysięcy rubli, rozumie się, oprócz sklepu... Ale,
43 II,11|    opowiada mi pani Misiewiczowa, rozumie się pod najwiçkszym sekretem.~
44 II,12|           tą spółką handlową. On, rozumie się, rzuciłby ją natychmiast,
45 II,12|    obawiam się, że Bela wcale nie rozumie Wokulskiego. zdaje mi się,
46 II,12|          pani - mówił. - Kolacja, rozumie się, jak zwykle: ostrygi,
47 II,12|    poufniejsze zwierzenia. Mówił, rozumie się, pod największym sekretem,
48 II,13|      pannę Izabelę widząc, że ona rozumie swoje uprzywilejowane stanowisko,
49 II,14|           nazwiska, bo wówczas... Rozumie pan?~Maruszewicz wyszedł
50 II,15|     naturalnie przegrał pan?...~- Rozumie się... Szczęście ucieka
51 II,15|     należałoby ostrzec ich, że on rozumie po angielsku?~Już chciał
52 II,15|          myślał ich ostrzegać, że rozumie, co mówią, tylko słuchał
53 II,15|     jednak zdawało mu się, że coś rozumie. zaczął przypuszczać, że
54 II,16|   wciągnęły do związku Anglię?... Rozumie się po to, ażeby mieć plaster
55 II,16|       przysłał go na górę. Stróż, rozumie się, powiedział o tym swej
56 II,17|       czyta, a choćby czytał, nie rozumie. Rozmawiałem z wielkimi
57 II,17|          on, który może nawet nie rozumie, co znaczy technologia..."~
58 II,19|   możliwość ideałów. Kto tego nie rozumie, musi zginąć albo dobrowolnie