Tom, Rozdzial
1 I,4 | wciąż się śmiał.~- Masz rację, nie przywykłem pić i wino
2 I,6 | Ja boję się, że ona ma rację i że nasze srebra mogą naprawdę
3 I,10| nas nie wierzy. Ma Staś rację, że zajął się losem tych
4 I,11| mogła opuścić salon!... Ma rację, to jej właściwe otoczenie;
5 I,12| słów szczerszych. Ma pan rację, ale i ja mam moje racje...
6 I,12| rację, ale i ja mam moje racje... Pieniądze przyniosę panu
7 I,13| jaki to nędzny świat... Ma rację Ochocki. Kobieta jest podłym
8 I,13| mówi do siebie - adwokat ma rację. Ludzie mnie sądzą i nawet
9 I,14| gabinetu.~"A może ojciec ma rację?... - myślała panna Izabela. -
10 I,15| ten zasadniczy punkt ma rację bytu, to ma ją wszystko,
11 I,15| kamienicy Łęckich. ~"Mecenas ma rację - myślał. - Lepiej kupić
12 I,16| doprawdy przesąd... Wszak mam rację, panie Wokulski? ~- Przesąd?...
13 I,17| kontroli interesu. ~- Mają rację. ~- Szczególniej ostrożnym
14 I,17| Jakie to dziwne!...~- Ma rację, jeżeli pełny teatr jest
15 I,18| ogarnął. - Tak, ma ojciec rację.... Dziś wszyscy huzia!
16 I,19| niepewnej hipotece... ~- Ma rację - na hipotece, ale przecież
17 I,19| rzekła. - Może teraz masz rację... ~I wyszła. ~Przez całą
18 I,19| Tak - rzekła - papo ma rację. Nie umiałam tylko zdać
19 II,1 | wzdychacz...~- Masz pan rację - potwierdził doktór - ale
20 II,1 | wdowa. - Ma pan zupełną rację, bywają większe nieszczęścia.
21 II,1 | rzekł: ~- Wiesz... masz rację... Zobaczę, jak to dziś
22 II,1 | przypuszczać, że baba miała rację... ~Chociaż z tym odrodzonym
23 II,3 | jego wydatkach. ~"Jumart ma rację - szepnął. - Złodzieje są
24 II,4 | przerwał Wokulski. ~- Masz rację... - odparł Geist i wydobył
25 II,6 | wesołą kobietę. ~- Masz rację. A baron? ~- Mało go znam.
26 II,6 | milczenia: ~- Tak, ma pan rację, zdobyłem mój majątek wśród
27 II,6 | nieszczęście w życiu. ~- Masz rację - rzekła prezesowa. ~- Zaczyna
28 II,8 | żyje dla siebie... ~- Ma rację - szepnął Wokulski.~- Jak
29 II,8 | uśmiechem Wokulski. - Może masz rację ... ~- Nie to, żebym nie
30 II,9 | do północy. Węgrowicz ma rację: istotnie widać z gazet,
31 II,9 | cóż? - odparł.~(Jużci, ma rację! Cóż to, jemu nie wolno
32 II,11| przetrzyma...~- Pan radca ma rację! - dodał Szprot. - Tak wszystko
33 II,11| pytanie. Więc Szuman miał rację: Stach gryzie się, że go
34 II,11| niby teścia!... Szuman ma rację, że oni go nie zechcą wypuścić,
35 II,11| które już spada.~- Masz pan rację: mężczyzna pięćdziesięcioletni
36 II,12| święte.~- Pan Wokulski ma rację - potwierdziła pani Misiewiczowa.~
37 II,13| gotówką?...~- Może masz pan rację, ale mnie jakoś się to nie
38 II,13| Molinariego.~- Kto z nas miał rację? - rzekła trącając Ochockiego
39 II,13| Wokulski zaczął chodzić.~- Masz rację. Ale swoją drogą, jeżeli
40 II,14| co do tej klaczy - to ma rację... Pan Wokulski (czego mu
41 II,15| wszystko i dlatego...~- Masz rację! - odparł w zamyśleniu Wokulski -
42 II,16| zawołał:~- Pryncypał ma rację... nie można drwić z wyznania,
43 II,16| Swoją drogą Szuman miał rację mówiąc wtedy, że my, z dziada
44 II,16| do jego szulerki?...~Ma rację! Toteż nie odezwałem się
45 II,17| po pokoju.~- Szuman miał rację - rzekł - że wzrasta do
46 II,17| rzekł cichym głosem:~- Masz rację...~Doktór pochwycił go za
47 II,17| targając nią zawołał: ~- Mam rację?... ty to powiedziałeś?...
48 II,17| pocałunków Starskiego...~"Miał rację Szuman - pomyślał - jestem
49 II,17| sobie winien...~- Ma pani rację: byłby winien, gdyby spostrzegłszy
50 II,19| spytał Rzecki.~- Ma rację - odparł Szuman. - Całe
51 II,19| ale w duszy przyznawał mu rację. ~Pewnego dnia doktór wpadł
52 II,19| nienawiści...~- Masz pan rację!... masz pan rację!... -
53 II,19| Masz pan rację!... masz pan rację!... - powtarzał Rzecki.-
54 II,19| już nie żyje.~"Stach miał rację - myślał pan Ignacy - nadając
55 II,19| omnis moriar... ~- Masz rację... - rzekł jakby do siebie.~-
56 II,19| jakby do siebie.~- Ja mam rację?... - zapytał doktór. -
|