Tom, Rozdzial
1 I,2 | pan? Który numerek, jeżeli wolno spytać? Ach, szanowny pan
2 I,6 | w lakierowanym skrzydle, wolno posuwa się ku tyłowi. Ten
3 I,9 | wtrąciła panna Izabela.~- Im wolno, one za to płacą - odpowiedział
4 I,9 | płacząc. - Takie rzeczy wolno mówić kobietom dopiero w
5 I,10| Cofnąłem się z początku wolno, później biegiem, widząc
6 I,11| się z cugli konie idą zbyt wolno.~Znalazłszy się w Łazienkach
7 I,11| nieszczęście - westchnął - dziś nie wolno zabijać innych, tylko siebie
8 I,12| interesem - t e k!...Czy wolno?...~- Służę hrabiemu.~-
9 I,13| mi nawet tego robić nie wolno! - wtrącił Wokulski.~- Wolno,
10 I,13| wolno! - wtrącił Wokulski.~- Wolno, panie, wolno - potakiwał
11 I,13| Wokulski.~- Wolno, panie, wolno - potakiwał słodko znakomity
12 I,13| słodko znakomity adwokat.- Wolno robić, ale robiąc to - powtarzasz
13 I,14| Izabeli Łęckiej wspierać nie wolno, i gdyby to nawet zrobił,
14 I,15| Ochockiego; wielki maniak szedł wolno, ze spuszczoną głową i rękoma
15 I,16| szczęścia aniżeli Romeo. Jej wolno dotykać drogiej ręki Julii
16 I,16| do zasługi. Czy w zamian wolno mi zanieść prośbę do pani?... ~-
17 I,19| pannie z jej nazwiskiem nie wolno zdradzać żywszych uczuć,
18 II,1 | Jestem Żyd, więc nie wolno mi kochać chrześcijanki...
19 II,1 | za poły wrzeszcząc: "Nie wolno!... będziesz jadł, kiedy
20 II,2 | jeżeli pannie Leokadii wolno drzeć się na całe podwórko,
21 II,2 | matce-sierocie, wyjrzeć dzisiaj nie wolno... Chcą mnie wypędzić stąd...
22 II,3 | kobietą, do której prawie nie wolno mi się zbliżyć. A zawsze
23 II,4 | i konstytucję pruską. Tu wolno kpić z Bismarcka i konstytucji,
24 II,6 | powiedziała, że wdowom wszystko wolno. ~- Ale wdowy nie na wszystko
25 II,6 | rzekła - teraz pojedziemy wolno. Uniosła się na siodle i
26 II,6 | Adamowych synów. "Tobie już nie wolno kochać, ty już nie będziesz
27 II,7 | nadzieję. ~- Alboż mi ją wolno było kiedy mieć! - westchnął
28 II,7 | ale pannie Felicji nie wolno nawet zajrzeć do obserwatorium. ~-
29 II,8 | mi pani wręcz powie: czy wolno mi, czy nie wolno myśleć
30 II,8 | powie: czy wolno mi, czy nie wolno myśleć o pani? Na dziś nie
31 II,8 | powtórzył. - Czy przynajmniej wolno mi będzie po tym miesiącu
32 II,8 | dla kobiety przewrotnej. Wolno jej romansować, z kim chce,
33 II,8 | romansować, z kim chce, ale nie wolno oszukiwać człowieka, którego
34 II,9 | jeżeli podobnego wyrażenia wolno używać o damach tak dystyngowanych)
35 II,9 | rację! Cóż to, jemu nie wolno żenić się, z kim by chciał,
36 II,10| Rzecki. A ja wyznam (bo mi to wolno w moim wieku), że lubo widziałam
37 II,10| jej niczego dotykać nie wolno, ale za to jak ona się przypatruje
38 II,10| panią Stawską, ażeby mi było wolno otworzyć lufcik, i tonem
39 II,10| zapowiedział, że śmiać się nie wolno i że każdy, zakłócający
40 II,10| cofnąć skargę, tylko już nie wolno.~- Ależ my ustąpimy! - zawołała
41 II,11| łajdaków (jeżeli taki wyraz wolno wymawiać), nieraz myślę
42 II,11| nieszczęśliwym, ale nie wolno mu być podłym...~Dawno już
43 II,12| przeprowadzam mój program.~- Wolno wiedzieć, jaki? ~- Owszem,
44 II,12| Ale ponieważ nam nie wolno pytać się o wiele rzeczy,
45 II,12| spytała pani Wąsowska.~- Nam wolno.~- Wam wolno... pyszny sobie!... -
46 II,12| Wąsowska.~- Nam wolno.~- Wam wolno... pyszny sobie!... - oburzyła
47 II,12| kochają.~Nienawidzieć się wolno - dodała z gorzkim uśmiechem -
48 II,12| zabijać... wszystko, wszystko wolno, tylko nie wolno kochać...
49 II,12| wszystko wolno, tylko nie wolno kochać... Ach, moja mamo,
50 II,15| Zresztą, panie, na kolei nie wolno włazić pod maszynę...~Wokulski
51 II,17| mijały za prędko albo za wolno. W ogóle nie zajmował się
52 II,17| związek; że na świecie nie wolno przywłaszczać sobie tytułów.
53 II,17| pani Wąsowska powstając. - Wolno wiedzieć, jakie pan ma zamiary?...~-
|