Tom, Rozdzial
1 I,3 | zarumienieni. Pan Raczek ledwie oddychał, a pan Domański
2 I,6 | wojnę, ażeby mnie zdobyć. I ledwie wrócił, już mnie ze wszystkich
3 I,9 | rzekł do siebie Wokulski, ledwie trzymając się na nogach
4 I,10| szeregi. Niebo było czyste, ledwie tu i ówdzie bielił się nieruchomy
5 I,10| łyżwowy most ciasny, więc ledwie około dziesiątej zajechaliśmy
6 I,10| a w sklepie ukazuje się ledwie przez parę godzin na dzień.
7 I,10| jednak od stołu zdobyłem się ledwie na te słowa :~- No, i po
8 I,11| księżną i dogonię pana.~Ledwie odszedł, pochwycił Wokulskiego
9 I,11| fakultety (ja w tym wieku ledwie zaczynałem się uczyć...)
10 I,12| udania się do adwokata.~Ledwie jednak stanął przed bramą,
11 I,13| zasnął jak dziecię.~O siódmej ledwie go zbudzili Konstanty i
12 I,15| zaś dłuższych znajomości ledwie jedna prowadzi do oświadczyn;
13 I,15| na dziesięć oświadczyn - ledwie jedne są przyjęte, a i z
14 I,15| są przyjęte, a i z tych ledwie połowa kończy się małżeństwem.
15 I,15| małżeństwie, za którym jest ledwie jedna, a przeciw któremu
16 I,17| odezwał się Szlangbaum. - Ledwie panu zachciało się kupić
17 I,18| upragnionych krzeseł. Było ledwie po siódmej i widzowie dopiero
18 I,19| jak amen w pacierzu..." ~Ledwie wszedł do sklepu, niepewny,
19 I,19| że jest aż tak źle..." ~Ledwie Wokulski zdążył jako tako
20 I,19| Sześć tysięcy rubli ledwie wystarczą na nędzne istnienie,
21 I,19| stangretowi poszedł na górę. Ledwie wlókł ociężałe nogi, a gdy
22 II,2 | po obu stronach naród, ledwie można przejechać czwórkami,
23 II,2 | Bo emerytura jej matki ledwie starczy na komorne... ~-
24 II,3 | bieliznę, przebrał się. Było ledwie wpół do pierwszej. ~"Trzy
25 II,3 | trzeba z nimi zrobić..." ~Ledwie otworzył drzwi, już znalazł
26 II,3 | niej na trzecie piętro. Ledwie stanął przed swoim numerem,
27 II,3 | pomyślał Wokulski. ~Ledwie Wokulski usiadł na fotelu
28 II,3 | powoli i z trwoga myślał, że ledwie po ośmiogodzinnym pobycie
29 II,4 | materiały przemysłowe, o których ledwie śmiano marzyć przede mną.
30 II,4 | człowiecze formy, posiada ledwie jednego prawdziwego człowieka.
31 II,4 | Jumart sam mu ją ułatwił. Ledwie bowiem ukazał się w sali,
32 II,5 | nowych kupców, a cofnął się ledwie jeden, dawny, napisawszy
33 II,5 | kto by, panie, pomyślał: ledwie spostrzegła to, raz na zawsze
34 II,6 | szybko począł się ubierać. Ledwie skończył, delikatnie zapukano
35 II,7 | kokietowała Wąsowska... ~Ledwie panna Izabela miała czas
36 II,7 | jutro możemy mieć słotę. Ledwie wyszedł Ochocki, w pokoju
37 II,8 | potrzebowałbym dymać miechem." Ledwie tak pomyślał, aż naraz -
38 II,8 | że mnie kocha; dała mi ledwie cień nadziei, że to może
39 II,8 | prawo narzekać? Rok temu ledwie śmiałem marzyć o pannie
40 II,9 | kto zdjął ciężar z piersi.~Ledwie wyszliśmy na dziedziniec,
41 II,10| mówi przez sen o tej lalce; ledwie obudzi się, chce iść do
42 II,10| pocałunków, pocieszeń i ledwie że wyszli na złamanie karku
43 II,10| trzydziestu pięciu lat!... Ledwie jednego męża odwiozła na
44 II,11| jakie tumany śniegu... Ledwie można dojrzeć targane przez
45 II,11| zatrzasku - ma w kieszeni.~Ledwie baronowa. doszła do przytomności,
46 II,13| Pomimo znajomości trwającej ledwie kilka godzin Molinari żywo
47 II,14| łotr pożyczyć pieniędzy...~Ledwie to powiedziała, energicznie
48 II,17| swego mieszkania dostał się ledwie po półgodzinnym dzwonieniu,
49 II,17| tygrysów, między którymi ledwie jeden na całą gromadę znajdzie
50 II,17| subiekci, jakie towary... I ledwie zagarnęli sklep, już wkręcają
51 II,17| anielską duszą... Takich jest ledwie jedna na dziesięć, więc
52 II,17| subiekt był bardzo mizerny i ledwie podniósł się z fotelu. Wokulskiego
53 II,19| W sklepie Rzecki bywał ledwie raz na kilka dni, jedyne
|