Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |    dumnym. W kupcu skrytość jest wielką zaletą, duma wadą. Ale żeby
 2  I,2 |    wielki czarny kałamarz wraz z wielką czarną piaseczniczką, przymocowaną
 3  I,3 |   nieszczęśliwa ja sierota!...~- Wielka rzecz! - odezwał się pan
 4  I,3 |        Przed nim na stole leżała wielka księga, w której notował
 5  I,3 |      sposób, który mógł oznaczać wielką senność lub wielkie zmartwienie.
 6  I,5 |        Była pewna, że robi im to wielką przyjemność, ponieważ te
 7  I,6 | Stopniowo pannę Izabelę napełnia wielka bojaźń. Może to są weksle
 8  I,6 |     zdenerwowaną pięknością, ale wielką damą, która ma zamiar kogoś
 9  I,7 |      niesłychanej łaski) na całą Wielką Środę ofiarowała jej swój
10  I,7 | gotowością spełni wolę ciotki.~W Wielką Środę, punkt o jedenastej
11  I,8 |     Ludzie, którzy je budowali z wielką pracą, mieli także na celu
12  I,9 |          poszedł na groby.~Ale w Wielką Sobotę sprawa przedstawiła
13  I,9 |    rodzaju - nieszczęścia!..."~W Wielką Niedzielę Wokulski najętym
14  I,9 |      prezesowa?... Ma pan w niej wielką przyjaciółkę, nie większą
15  I,10|           że mój zamiar zrobi mu wielką przyjemność. Tymczasem Mincel
16  I,10|     strasznym nieszczęściem jest wielka reputacja. Ja bowiem od
17  I,10| człowieku jest wszystko wielkie: wielka głowa, wielki notes, a nawet -
18  I,10|          notes, a nawet - bardzo wielka przyszczypka u lewego buta.~
19  I,10|        siebie, albo trafiwszy na wielką przeszkodę rozbijają sobie
20  I,11|   naczyniem, w którym wylęga się wielka idea... Dziwaczna to rzecz:
21  I,12|   Rozumiesz, tylko nie ufasz mi. Wielka to cnota nieufność, leczyć
22  I,16|          drgnęła, a pan Tomasz z wielką werwą począł opowiadać o
23  I,17|         że budzi się w nim jakaś wielka życzliwość, która ogarnia
24  I,18|          patrzy na zakrystiana z wielką pogardą; kładzie nawet obie
25  I,19|         żeś mu to powiedziała... wielka szkoda!... o takich rzeczach
26 II,1 |  przecież nie młynek do kawy, to wielka machina; ale gdy w niej
27 II,2 |         i robił miny oznaczające wielką desperację. Po chwili milczenia
28 II,4 |        To jest możliwe - odparła wielka dama - ale... czy nie zniechęcą
29 II,4 |        dodał śmiejąc się - ma on wielką zaletę: nie obawia się żadnych
30 II,5 |        jedno i to samo: siła tak wielka, że wszystko za sobą porywa,
31 II,6 |        nim rozścielała się jakby wielka łąka, poprzecinana ścieżkami,
32 II,6 |      któryś rzekł: "A to szkoda, wielka szkoda, że pan natychmiast
33 II,6 |         mi pan - rzekła - czy to wielka przyjemność dorabiać się
34 II,7 |   skręciła na łąkę i tam zrobiła wielką scenę z siodłem, która jej
35 II,7 |      obudziła się w nim radość i wielka życzliwość dla oszukiwanego
36 II,8 |          sierotę i zrobił z niej wielką panią, a jegomości zostawił
37 II,8 |           Pieniądz naprawdę jest wielką potęgą, tylko trzeba go
38 II,9 |   brzegiem przepaści i zaprawdę! wielką wyrządziłby ci łaskę szlachetny
39 II,10|      szanowna dama - a mam w tym wielką przyjemność. Bo imaginuj
40 II,10|         Krzeszowska odznacza się wielką biegłością. Ale - nie powiedziałem
41 II,10|         Wyrządzi mi kochana pani wielką łaskę, prawdziwe dobrodziejstwo,
42 II,10|     stanik, a następnie począł z wielką uwagą odpruwać głowę od
43 II,10|       razem i ukłonili się nam z wielką galanterią.~
44 II,11|          się Wokulski, bogaty, z wielką reputacją i stosunkami,
45 II,11|        Żydówkami aniżeli z jedną wielką damą. Choć teraz i Żydówki
46 II,12|      taką, która posiadała jedną wielką zaletę, że nie wymagała
47 II,12|         na obiad.~Ochocki zrobił wielką minę, która miała oznaczać,
48 II,12|        nieszczęśliwy i że miałby wielką zasługę ten, kto by wydobył
49 II,17|   przymioty mojej rasy... Ale to wielka rasa: oni świat zdobędą,
50 II,17|          Bah!... A gdyby to była wielka dama?...~- Tym lepiej...
51 II,17|        jest to objaw chorobliwy. Wielką też robiło mu satysfakcję,
52 II,17|          kobieta jest ową rzeczą wielką i nieznaną. Omyliłem się