Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |        że Jan Mincel zasłoniwszy usta dłonią coś mruczy i robi
 2  I,4 |          się ku niemu i otworzył usta.~- Nie bój się - ciągnął
 3  I,4 |          skoro aż tak rozwiązało usta Wokulskiemu.~Wokulski usiadł
 4  I,4 |     prawda.~Rzecki zbliżył swoje usta do jego ucha.~- Jeszcze
 5  I,5 |        popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe,
 6  I,5 |         Kiedy mówiła, mówiły jej usta, brwi, nozdrza, ręce, cała
 7  I,5 |      zasiadano do kolacji, gdzie usta jadły, żołądki trawiły,
 8  I,5 |     żonie, całuje ją mając pełne usta dymu z cygar, często odzywa
 9  I,5 |     niańki, która by mu ocierała usta.~- Nie upieram się przy
10  I,7 |  ironicznie.~Wokulskiemu drgnęły usta.~- Serwis i srebra nabyłem
11  I,7 |       rzekła, z powagą sznurując usta, jej towarzyszka - że należałoby
12  I,8 |        gość ma gapiowato otwarte usta, a za ciemnymi binoklami
13  I,9 |         Chrystus otwierał martwe usta i w szmerze fontanny powtarzał
14  I,10|        mizerniał; miał spieczone usta, a w oczach blade iskry.~-
15  I,11|       Zdawało się, że przez jego usta przemówił inny człowiek.~-
16  I,12|     Pierwsze znaczy po niemiecku usta, drugie godzina.~Wszystkie
17  I,13|    krzywił się, jakby miał pełne usta chininy.~Wokulski spuścił
18  I,13|        hrabia od razu zamknął mi usta:~"Wokulski - odparł - całą
19  I,14|           gryzła z gniewu piękne usta i szarpiąc taśmy zasłaniała
20  I,17|        pierwszej chwili otworzył usta ze zdumienia, lecz ochłonąwszy
21  I,18|   zmarszczył brwi i już otworzył usta, ażeby wybuchnąć, kiedy
22  I,18| Mraczewski. ~Pan Ignacy otworzył usta, lecz przygryzł je. O mało
23  I,19|          Izabela lekko skrzywiła usta; nie podobał jej się ten
24 II,1 |      koncept. Przygryzłem jednak usta i odparłem:~- Zrobić to
25 II,1 |   wprawdzie nie w moim guście, a usta trochę za duże, ale cóż
26 II,1 |    bardzo prędko zamknął ludziom usta, ponieważ od razu wziął
27 II,2 |       nie mielibyśmy co włożyć w usta. Oto nasze mieszkanie, niech
28 II,2 |    suknia, żółtawa twarz, sinawe usta, zaczerwienione z płaczu
29 II,4 |        gdy zaś Wokulski otworzył usta, ażeby zapytać go o coś,
30 II,6 |        że pobladł i posiniały mu usta.~- Ależ pan nie ma idei
31 II,6 |         Pani Wąsowska przygryzła usta. Jechali jakiś czas milcząc.
32 II,7 |   Wąsowskiej, która przygryzając usta rzekła: ~- Myślałam, że
33 II,8 |              Dokończyła szeptem. Usta jej drżały, oczy zaszły
34 II,9 |         szyję i ucałowała w same usta.~Nieprędko zapomnę zmian,
35 II,10|          parę dni nic ciepłego w usta, i trzyma na tak wielki
36 II,10|     policją" - pomyślałem.~Nagle usta same otworzyły mi się z
37 II,10|     miała szarą twarz, przycięte usta i spuszczone oczy; ale z
38 II,10|     napisano?~Baronowa przycięła usta i milczała.~- To niech pan
39 II,11|      araku, rozwiązała mi trochę usta.~- Wciąż mówią - odezwałem
40 II,11|         śliczne oczy, rumieńce i usta, że można się było na śmierć
41 II,12|  Wąsowska nieznacznie przygryzła usta.~- Będziecie bardzo szczęśliwi,
42 II,13|      oczy, rozchylone i drgające usta, jakby pod wpływem narkotyku.~"
43 II,14|         na dół i z dołu do góry. Usta mu pobladły.~- Teraz wszystko
44 II,15|        Panna Izabela przygryzała usta, co chwilę wyglądając oknem.
45 II,15|         Krew?" - pomyślał. Otarł usta i przy świetle zapałki zobaczył~
46 II,15|          oburącz podkładów, miał usta pełne piasku... Na drogę
47 II,17|         Pani Wąsowska przygryzła usta.~- A baron ile miał takich
48 II,17|          potrafiłbym zakneblować usta. .~- Co?..: co?...~- To,
49 II,17|        którą każdy może obcierać usta i palce?... To jest flirtacja,
50 II,17|           Pani Wąsowskiej drżały usta; z trudnością powstrzymywała
51 II,19|          piwem należałoby płukać usta. Powiedzże sam: piłeś kiedy