Tom, Rozdzial
1 I,1 | rok rzucił szkołę...~- Cóż robił?~- Otóż, co... Gotował wraz
2 I,1 | tylko nie upadał, ale nawet robił dobre interesa. Publiczność,
3 I,2 | płomieni i przy ich blasku robił przegląd towarów w gablotkach
4 I,2 | i zostawał tylko Rzecki. Robił dzienny rachunek, sprawdzał
5 I,5 | łagodnego smutku, który ją robił jeszcze piękniejszą. Mówiono,
6 I,6 | z akcentem.~- Cóż on tam robił?~- Pokutował za uniesienia
7 I,7 | odzież. Co ja teraz będę robił? czym będę żył?... Chyba
8 I,8 | się, jak mu kazano, doktór robił swoje. Przez pewien czas
9 I,8 | rachuje, ale naprawdę nie robił nic, nie miał siły. Przypomniał
10 I,9 | robi i jutro nic nie będzie robił - za cały rok. A z czym
11 I,10| wyraz, który od dzieciństwa robił na mnie dziwne wrażenie.~
12 I,10| był z początku, już nie robił na mnie wrażenia; ażeby
13 I,13| watowanym obdartym szlafroku, i robił korektę trzydziestostronicowej
14 I,13| wyści...?. - A cóżeś ty robił na wyścigach?...~- Puszczałem
15 I,14| domu Łęckich.~Wszystko to robił, ponieważ kochał ją miłością
16 I,16| patrząc na pannę Izabelę, robił sobie następujący rachunek:~"
17 I,18| Bah!... gdybym tego nie robił, zapomniałbym, gdzie co
18 II,1 | umierać... ~- Cóżeś tam robił?~- Trochę pomagałem staremu,
19 II,1 | Lesisza: ~- Cóż będziesz robił po obiedzie? - pytam. ~-
20 II,2 | rządca mrugał na mnie i robił miny oznaczające wielką
21 II,2 | popielate koszule. W ogóle robił on wrażenie pokoju, którego
22 II,3 | Wokulski, który tyle hałasu robił w Warszawie, tutaj jest
23 II,3 | wyręczać w rozmowie Suzina i robił dużo notatek, dopiero przy
24 II,3 | wykreślał już obejrzane punkta i robił notatki. ~Niekiedy w wycieczkach
25 II,4 | łopatkę, klękał przed nią i robił najczulsze miny. Gdy ją
26 II,5 | przeszło. ~Baron z początku robił ceremonie i chciał wychodzić,
27 II,6 | kamień. ~- Ale co dotychczas robił pan Starski? ~- No, przede
28 II,6 | No, przede wszystkim robił długi. Trochę grał, trochę
29 II,7 | jakiej mówimy, który by coś robił?... Znam tych panów około
30 II,9 | Po co on tam jeździł, co robil?... domyśleć się nie mogę.
31 II,9 | I znowu nie wiem, co tam robił, dość, że zarobił około
32 II,9 | nieraz świętej pamięci Hopfer robił u mnie przez niego obstalunki.~-
33 II,9 | Wokulski zapewne nie będzie robił trudności co do porękawicznego...~-
34 II,9 | zapewne dla zabicia czasu robił bardzo nieprzystojne miny
35 II,9 | adwokat. - Któż by inaczej robił, szanowny panie Wokulski?~-
36 II,12| odwiedzał panią Stawską i robił przed nią coraz poufniejsze
37 II,13| stojący za mistrzem muzyk robił minę zachwyconą, a po sali
38 II,15| Właśnie!... Gdybym tak nie robił, nie miałabyś mi czego przebaczać
39 II,15| sobie sprawę z tego, co robił, i już zrozumiał, że w chwili
40 II,16| Garibaldiego, ażeby nie robił kłopotu Włochom...~Co to
41 II,17| jego własnym łóżku. Nie robił mu jednak wymówek, lecz
42 II,17| przeglądał Don Quichota, który robił na nim potężne wrażenie.~
43 II,17| byłeś czegoś pragnął i coś robił. Rozumiesz? I nigdy nie
44 II,17| Starski, który nigdy nic nie robił i nie wiadomo skąd brał
45 II,17| niego z góry.~- To, com robił, robiłem nie dla dywidendy,
46 II,17| Największą jednak przyjemność robił mu widok młodych kobiet,
47 II,17| się bogato, a później będę robił tak, jak radzi Szuman.~Wokulski
48 II,18| Stach był zawsze oryginał i robił niespodzianki. Czy nam teraz
49 II,19| zaś wszedł do sklepu, a robił to po kilka razy na dzień,
50 II,19| wystawy w oknach, co zwykle robił w nocy z soboty na niedzielę.
|