Tom, Rozdzial
1 I,2 | awantur; ale że chłodne nogi i nieco zesztywniałe ręce
2 I,3 | biegłości w używaniu sarniej nogi doświadczyłem zaraz na trzeci
3 I,5 | pocałunków ogrzało ręce i nogi marmurowego bóstwa ?...
4 I,5 | kobiety rzucały kwiaty pod nogi, a mężczyźni wyprzęgali
5 I,6 | się do łask ciotki, ręce i nogi oplątuje ojcu, a mnie chce
6 I,7 | Izabela tak osłabła, że nogi zachwiały się pod nią. Przez
7 I,9 | Jedni z pobożnych całowali nogi Chrystusa umęczonego przez
8 I,9 | posadzkę i ucałowała jego nogi jak niegdyś Maria Magdalena.~"
9 I,9 | policzkach. Jeszcze raz ucałowała nogi Chrystusowi, ciężko podniosła
10 I,10| że ja coś nie zdużam na nogi.~Rok 1846 i 1847 upłynęły
11 I,10| ja, gdyby nie podłe moje nogi, dawno bym już był za granicą.
12 I,10| padła Kratochwilowi pod nogi. Pobladł, ale śmiał się.~-
13 I,10| zniżał co sekundę, a jego nogi migały raz po razu, jak
14 I,10| patrzyłem na bok ani pod nogi ; bałem się zobaczyć leżącego
15 I,10| cała armia, z bronią do nogi, dziękowała węgierskiemu
16 I,10| Wokulski postawił go na nogi...~- Za pieniądze z dostaw
17 I,12| trzecim piętrze aniżeli własne nogi. z wielu mieszkań odzywały
18 I,12| żółte, piersi zielone, a nogi niebieskie, można było odgadnąć,
19 I,12| uwagę i mówił, że ma śliczne nogi. Istotnie ładne."~Cofnął
20 I,13| rzucając się na krzesło. Nogi mu jednakże zastygły na
21 I,14| który miał głowę, ręce i nogi i ubierał się więcej albo
22 I,17| głośnym jękiem objął go za nogi. ~- Co to jest?... - spytał
23 I,18| patrząc na swoje patykowate nogi mruczy: ~"Zdaje mi się,
24 I,18| odzież. Ktoś chwyta go za nogi, ktoś sięga do kieszeni,
25 I,19| więcej cięży: serce czy nogi - gdy w tej chwili porwał
26 I,19| górę. Ledwie wlókł ociężałe nogi, a gdy znalazł się w swym
27 II,3 | kamasze i oparł mu na kolanach nogi, w czystych zresztą skarpetkach. ~
28 II,3 | lub wstążeczki i zakładają nogi na kolana akurat tak wysoko,
29 II,3 | cienkimi laseczkami, zakładają nogi jeszcze wyżej, a jeden z
30 II,5 | zdeptałyby mnie te same nogi, które dziś się kłaniają..."~"
31 II,6 | zebrane w jeden węzeł. Końcem nogi oparła się na ręku stangreta
32 II,7 | spostrzegł, że baron ma nogi bardzo cienkie i nieosobliwie
33 II,8 | zdradziecki sposób oplątuje mi nogi, ażeby mnie już stąd nie
34 II,8 | uścisku i składa jej pod nogi. ~Pewnego dnia przyszło
35 II,8 | I widziałeś, że ma obie nogi na lewym boku? ~- Proszę
36 II,8 | prowincji nie patrzą na nogi, ino na butelkę. Jak dojrzy
37 II,8 | wąż zaplątał mu się między nogi, a kiedy kowal ciapnął go,
38 II,8 | latawcach i przełożywszy nogi przez poręcz kozła, odwrócił
39 II,8 | on niedługo postawi komu nogi na kolanach... Odwróćże
40 II,10| i do mnie na jutro. Mnie nogi pocierpły i tak mi to cierpnięcie
41 II,10| potnieć i nawet przestępować z nogi na nogę, co jest chyba dowodem
42 II,11| zdziwieniem ręce i rozstawił nogi.~- Czo pan dziś wyrabia? -
43 II,12| Stary subiekt plunął mu pod nogi i wrócił do swego biurka.~
44 II,15| Dróżnik pocałował go w nogi.~- Myślałem - rzekł - że
45 II,17| zdjął kamasze i oparłszy nogi w brudnych skarpetkach na
46 II,17| siedzenia na fotelu cierpły mu nogi, a wówczas myślał, że idzie
47 II,17| stopniu, którego dotykają jej nogi, czerni się napis: "Niezmienna
48 II,17| chloroformu paznogieć u nogi, i jeszcze u wielkiego palca...~-
49 II,17| figura, jaki wspaniały kontur nogi, a płeć, a oczy mające w
50 II,19| fotelu; ręce mu opadły, nogi odmówiły posłuszeństwa.
|