Tom,  Rozdzial

 1  I,6 | zdenerwowaną pięknością, ale wielką damą, która ma zamiar kogoś ze
 2  I,7 |     zatrzymał okrągłą pozę, a nawet dama słuchająca jego wykładu
 3  I,7 |          pogardliwie ruszył ustami.~Dama siedząca na krześle zwróciła
 4  I,7 |          jegomości weszła do sklepu dama żądająca parasola, później
 5  I,8 |          tylko jedną osobę. Była to dama wysoka, w czarnych szatach,
 6  I,8 |                a!... - zawołał.~Ale dama gwałtownie odwróciła się
 7  I,8 |              Wody... - odezwała się dama słabym głosem.~Rzecki nalał
 8  I,8 |            pan - odezwała się nagle dama do Klejna - na co podkowy
 9  I,8 |             Powiedz mi pan - mówiła dama do Klejna podniesionym głosem -
10  I,8 |           sposób bardzo dwuznaczny.~Dama z wolna podniosła się z
11  I,8 |         ciągnęła dalej rozdrażniona dama - jestem Krzeszowska, a
12  I,8 |         zaufaniu zapytać: co mówiła dama, która wyszła przed chwilą?...
13  I,9 |           pan - mówiła po francusku dama w brylantach do damy w strusim
14  I,9 |             miłosna - odpowiedziała dama z piórem. - W każdym razie
15  I,9 |           Zadziwiające!... - mówiła dama w brylantach. - Bo i ten
16  I,9 |            spostrzegł, że między tą damą a jego stryjem musiał istnieć
17  I,9 |    przystępuję do interesu - rzekła dama patrząc na niego z góry. -
18  I,9 |            to impertynent! - rzekła dama w brylantach do swej towarzyszki
19  I,10|      królewskich! - odpowiada mi ta dama.~No i cóż!... Wokulski posłał
20  I,10|            sposób zapoznać się z tą damą, a później przedstawić jej
21  I,10| najobojętniejszą miną, kto jest owa dama.~- Podobała się panu - on
22  I,11|       przeciw pannie Izabeli; stara dama dostarczała ważnych informacyj
23  I,12|        siebie oboje z Wokulskim i - dama zarumieniła się.~"Skąd ja
24  I,12|         wychodząc z bramy na ulicę.~Dama obejrzała się, lecz spostrzegłszy
25  I,12|              Czterech panów i jedna dama jeździli, koń za koniem,
26  I,12|      ćwiczyć się w ekwitacji. Tylko dama w amazonce jeździła śmiało
27  I,16|            po chwili spostrzegł, że damą w kremowej sukni była panna
28  I,18|       mizerną, w czarnym kostiumie. Dama właśnie patrzy na ich sklep,
29  I,18|     profesji rzeźniczej, jest stara dama z kilkunastoletnim wnukiem
30 II,2 |                 mówiła niewidzialna dama. - Może to Ludwiczek, bo
31 II,2 |        zmartwieniu - rzekła poważna dama zwracając się do mnie: -
32 II,2 |          podobna - ciągnęła sędziwa dama wzdychając i kiwając głową
33 II,2 |           pochwaliła mnie siwowłosa dama. - Porządek w mieszkaniu
34 II,2 |         kobiety! - zawołała starsza dama. - Nie panna, nie mężatka... ~-
35 II,2 |           Aaa!... - jęknęła starsza dama w sposób, którego nie mógłbym
36 II,2 |      wieczór!... - zawołała sędziwa dama, gdy już byliśmy w kuchni.
37 II,3 |            wóz na dwu kołach, potem dama i mężczyzna konno i znowu
38 II,3 |             Wiedniu. ~- Nie byłem. ~Dama głęboko odetchnęła. ~- Tym
39 II,3 |            już zmieszany Wokulski. ~Dama poruszyła się na fotelu. ~-
40 II,3 |                A jednak nie mam... ~Dama podniosła się. ~- Tu - mówiła
41 II,4 |            możliwe - odparła wielka dama - ale... czy nie zniechęcą
42 II,6 |              Naprzeciw wysunęła się dama w białej narzutce, z białą
43 II,6 |     odezwała się pięknym kontraltem dama w pąsowej sukni - Narzeczeni
44 II,6 |             Wokulski spostrzegł, że dama ta ma pyszne kasztanowate
45 II,8 |            koszyki.~- A teraz każda dama ze swoim kawalerem w inną
46 II,10|             boję - odparła szanowna dama - a mam w tym wielką przyjemność.
47 II,10|         wygrzebie - rzekła czerwona dama do swojej sąsiadki.~- Ale
48 II,10|      Krzeszowska dostała spazmów, a dama z czerwoną twarzą mówiła
49 II,11|    Żydówkami aniżeli z jedną wielką damą. Choć teraz i Żydówki psują
50 II,17|              A gdyby to była wielka dama?...~- Tym lepiej... tym