Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |       urośnie.~W parę miesięcy po śmierci ojca pan Raczek i pan Domański
 2  I,3 |        kozaka.~Przez kilka lat po śmierci stryja synowcy prowadzili
 3  I,4 |          obawiać się bankructwa i śmierci aniżeli wdzięczyć się do
 4  I,4 |           jednej rzeczy - pięknej śmierci. Daj mi słowo, że gdy przyjdzie
 5  I,5 |        Nie dziw, że pan Tomasz po śmierci wielkiego króla przez dwa
 6  I,6 |         zechcesz, a w razie mojej śmierci nawet bez zwracania pożyczki.~
 7  I,8 |          człowiek obojętnieje dla śmierci, ale za to poczyna tęsknić
 8  I,8 |      wiecznym?..~- Obojętność dla śmierci - odpowiedział doktór -
 9  I,8 | rokrocznie kilka tysięcy ludzi od śmierci, a kilkadziesiąt tysięcy
10  I,8 |      bardzo światła, ale skutkiem śmierci naszej córki trochę zdenerwowana
11  I,9 |         mamą: Zdrowaś, Maria...~- Śmierci naszej. Amen - dokończyła
12  I,10|         przedmiotu. W parę dni po śmierci Katza weszliśmy do Turcji,
13  I,10|           nie wspomniał o niej do śmierci i nawet nie lubił o tym
14  I,10|         Stasiu Wokulskim. Miał po śmierci żony spokojny kawałek chleba,
15  I,15|         Wokulski uczuł pragnienie śmierci, ale tak zupełnej, żeby
16  I,19|     człowiek, który naraża się na śmierci... na plotki dla zdobycia
17  I,19|             On, z którego oczu od śmierci matki nie stoczyła się ani
18  I,19|       jechać do Paryża i pod karą śmierci kazało wynosić się na wieś.
19 II,1 |     aniołem osoby, która nawet po śmierci ważyła ze dwieście funtów... ~-
20 II,1 |      znowu w płacz. Z rozpaczy po śmierci męża wpadła nawet w taki
21 II,1 |       Pewnego dnia (w pół roku po śmierci pani Małgorzaty) widząc,
22 II,4 |           mąż gdzieś zginął. ~"Do śmierci zobowiążesz mnie - mówił
23 II,4 |         naturze nie ma grobów ani śmierci; są różne formy bytu, z
24 II,6 |          co miała dostać po mojej śmierci; przejdzie na innych. Kto
25 II,7 |     uratował go od ruiny, może od śmierci... Takich rzeczy nie zapomina
26 II,10|         nie chce uratować mnie od śmierci - wola boska... Niech więc
27 II,10|          tylko śmierć. Pragnienie śmierci nie przeszkodziło mi jednak
28 II,10|     rodzinę spada co kilka lat, o śmierci, która jest kresem ludzkich
29 II,10|    przykro w moim wieku słyszeć o śmierci...~Cofnąłem się od zrozpaczonej
30 II,13|           laty. Ba! trułem się po śmierci narzeczonej, ale to właśnie
31 II,13|           płciowy? Nie, wstręt do śmierci. Istoty, które nie miałyby
32 II,13|      które nie miałyby wstrętu do śmierci, musiałyby wyginąć najpierwej.
33 II,13|   człowieka nie hamował wstręt do śmierci, ten najmędrszy zwierz nie
34 II,13|         mająca mniejszy wstręt do śmierci aniżeli my. No i rasa ta
35 II,13|            A co to jest wstręt do śmierci? Naturalnie, instynkt polegający
36 II,13|      prezesowa i czy ma wstręt do śmierci?...)~Bo cóż to jest obawa
37 II,13|              Bo cóż to jest obawa śmierci?... Złudzenie! Umrzeć jest
38 II,13|        rzeczy?... Istotnie, obawa śmierci jest najkomiczniejszym złudzeniem,
39 II,13|         ucywilizowani, lękamy się śmierci!..."~Wstał, wyjrzał przez
40 II,15|        spoczywacie tu, pod zimnym śmierci głazem..." Śmiech, płacz,
41 II,15|      pragnienie, ale głód i żądzę śmierci.~Pociąg z wolna zbliżał
42 II,16|       stary, ażebym miał myśleć o śmierci; ale mój Boże, kiedy z wody
43 II,17|      katafalku, i zaczął myśleć o śmierci. Zdawało mu się, że musi
44 II,17|    przekonał się, że są to dowody śmierci Ernesta Waltera, inaczej
45 II,17|       sobie pomóc..."~Dokumenta o śmierci Stawskiego leżały kilka
46 II,17|         Mam tu urzędowe papiery o śmierci Ludwika Stawskiego.~Rzecki
47 II,17|          przyniósł mu wiadomość o śmierci Stawskiego w liście z Paryża
48 II,19|       człowiek myślący o bliskiej śmierci... Wnet jednak trafiły się
49 II,19|         jeszcze napomykał w nim o śmierci?..." - dodawał pan Ignacy. .~