Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |       Napluj mi acan w balię, to ci dam!... - wołała ciotka.~- Może
 2  I,3 |           du Spitzbub!... jak tobie dam dziesięć raz dyscyplin,
 3  I,9 |             Dobrze - odpowiedział - dam mu posadę, ale w Moskwie.~-
 4  I,9 |           Jakże ja do nich pójdę?~- Dam ci list, który zaraz odniesiesz,
 5  I,9 |            salonu, gdzie było kilka dam, zastąpiła im drogę hrabina
 6  I,9 |             dwu bardzo przystojnych dam, stojących przy nim, jedna
 7  I,10|           chłopaka za pomocnika dla dam. Bo wprawdzie z ładnym subiektem
 8  I,11|              Towarzyszą im gromadki dam, nie odznaczających się
 9  I,11| hrabia-Anglik kiwając głową.~- A ja dam dwa... trzy razy tyle, co...
10  I,12|            rubli... Git!... Ja panu dam licytanta, co on za piętnaście
11  I,12|           wadium do ręki... Ja panu dam jeszcze jakie dystyngowane
12  I,12|      Wokulski.~- Wygra niezawodnie. Dam doskonałego dżokeja, a ten
13  I,13|       człowiek.~- Tysiąca rubli nie dam, ale tak trzysta... czterysta...
14  I,16|             czterdzieści tysięcy... Dam mu to, on będzie mi płacił
15  I,17|           nie było nadużycia, głowę dam za to, ale i firma tracić
16  I,17|            sprzęty i na bieliznę ja dam pieniędzy... Potem będziecie
17  I,17|     Rekomendacje do składu bielizny dam pani, a po paru miesiącach
18  I,18|        potrącać o kolana siedzących dam... ~- Stokrotnie przepraszam -
19  I,18|            odpowiedziała mu jedna z dam, w której nieco podmalowanych
20  I,18|          pana, nie odchodź... No... dam panu wszystko, co zechcesz... ~-
21  I,18|       wydaje się dziwnym)i mówi: ~- Dam jeden procent od każdego
22  I,19|           Że zaś pana nie oszukał - dam stanowczy dowód. Ojciec
23 II,1 |     zbierała się u niej jakaś sesja dam, które w oczekiwaniu doniosłych
24 II,2 |     gniewnie wołał: ~- A szelmo!... dam ja ci... ~Odgadłem, że Wicek
25 II,3 |             dziesięć procent, tobie dam dziesięć procent od mego
26 II,6 |           Niech pani spróbuje, może dam się przeprosić. ~-Dawno
27 II,6 |       zaplątał się między parasolki dam i kapelusze panów. ~- Nie,
28 II,6 |             być kiedyś, ani jej nie dam zupełnego szczęścia. Jedyną
29 II,8 |          rybach, grzybach, bawieniu dam i tym podobnych głupstwach...
30 II,10|              i jeszcze jakichś parę dam, które rozmawiają półgłosem,
31 II,10|           życie!...~Wchodzę do tych dam... A, znowu cała awantura!
32 II,11|           jak rzeczy pójdą, i głowę dam sobie uciąć, że tak będzie...
33 II,11|            umarł, za to głowę sobie dam uciąć... Tyle razy mi się
34 II,11|                mówię. - Głowę sobie dam uciąć, że już nie żyje...~-
35 II,11|            Dawnoś pan był u naszych dam? - zaczyna Wirski.- Ze cztery...
36 II,12|             celów. Co się zaś tycze dam, te albo również chciały
37 II,12|           się siedzi obok znajomych dam, i że najwykwintniejsze
38 II,12|            duchu. - Ojej!... ile to dam bardzo renomowanych są kochankami
39 II,13|     towarzystwach, widział lornetki dam skierowane na Szastalskiego
40 II,13|           że spomiędzy znajomych mi dam jesteś pani jedyną kobietą,
41 II,14|          mieście, że jeżeli która z dam nie odda im rewizyty, wówczas
42 II,15|             do wagonów.~- I jeszcze dam panu radę, panie Starski.
43 II,16|             parę osób albo któraś z dam (dodał ciszej), bębnią mi
44 II,17|            czasy... Zresztą chętnie dam piętnasty procent, jeżeli
45 II,17|             rzekła przestraszona. - Dam panu wody albo wina...~-
46 II,17|       umizgaj się tylko do wielkich dam, bo one mają ciekawość do
47 II,17|      cierpię, a już najmniej z winy dam...~- Proszę?... - zawołała
48 II,19|           mi pan adres.~- I ja panu dam znać, tylko zachwycę języka...
49 II,19|       nietrudno; ale za październik dam głowę..."~Rzeczywiście,