Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |          zwieszał mu się nad okiem. Czasem szarpnął kozaka, a niekiedy
 2  I,3 |           Mincla i Augusta Katza. Z czasem przekonałem się, że w naszym
 3  I,5 |             prosząc Boga, ażeby ich czasem nie zaproszono przed wyklarowaniem
 4  I,5 |             pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne
 5  I,5 |             sposób bardzo zabawny - czasem pogrzeb. I mówiła sobie,
 6  I,8 |          koledzy jego byli smutni i czasem naradzali się między sobą
 7  I,10|     batalionu, szybki oddech ludzi, czasem szczęk uderzonych o siebie
 8  I,10|           ty zrobił najlepszego?... Czasem zdaje mi się, żeś znalazł
 9  I,10|            Jan i Franc Minclowie, a czasem i Małgosia Pfeifer. Małgosia
10  I,10|           rubli). - Ale niechże pan czasem nie wspomni panu Wokulskiemu
11  I,10|       szachrajstwo.~Słuchając tego, czasem myślę, że na ludzkość spada
12  I,10|          upatrzyłem mu partię. Bywa czasem w naszym magazynie (i bywała
13  I,11|    ułatwianie znajomości ludziom.~Z czasem jednak stała się powściągliwszą
14  I,11|    przechodniów, a od stawu wilgoć. Czasem nad głową przeleciał mu
15  I,13|      pytania, na które on odpowiada czasem głośno i od razu, czasem
16  I,13|            czasem głośno i od razu, czasem półgłosem i nieśmiało...
17  I,14|           oparzonego wieprza, jakie czasem spotykała w rzeźniczych
18  I,14|         pannę Izabelę dniem i nocą. Czasem zdawało się jej, że jest
19  I,15|          nie czerwiec, ale styczeń. Czasem na środku ulicy przewinął
20  I,19|             mu się w dziwny sposób. Czasem wyobrażał sobie, że jest
21 II,1 |           nawet dobrze zdać sprawy. Czasem zdaje mi się, że jest to
22 II,3 |          trwoga na myśl: co robić z czasem? Widział tyle nowych rzeczy,
23 II,5 |             znajomością z tobą. Tak czasem bywa, ale nie u mnie. Chcę
24 II,5 |       Mnóstwo osób kłaniało mu się; czasem zupełnie obcy wskazywali
25 II,5 |          przyjeżdżają na kilka dni, czasem na tydzień, pan Łęcki z
26 II,6 |           za sobą cichą rozmowę. ~- Czasem zdaje mi się, że wolałabym
27 II,6 |           pan jednak przyzna, że... czasem... wierzy pan i wcale nie
28 II,8 |             zawsze las jest piękny, czasem bywa okropny. Gdybym tu
29 II,8 |            ptaków są jakieś dzikie, czasem podobne do nagłego krzyku
30 II,8 |           nagłego krzyku boleści, a czasem do śmiechu ze mnie, że weszłam
31 II,8 |           razem.~Chodzili po parku, czasem w pole, siedzieli pod wiekową
32 II,8 |            potrząsnęła głową.~- Tak czasem się zdaje - odpowiedziała. -
33 II,8 |         teraz już tak głośno, że ją czasem i pastuchy słyszą na łąkach,
34 II,9 |         Czasami raz na kilka dni, a czasem i dwa razy w ciągu dnia.
35 II,10|          wie po jakiemu, nie biorąc czasem przez parę dni nic ciepłego
36 II,10|          schodach. Ach, te baby!... Czasem myślę, że Pan Bóg po to
37 II,10|      uniwersytecie, w prosektorium, czasem na obiedzie.~- No, a w nocy?~-
38 II,10|              co jest pod ręką (może czasem zdarzyć się i trupia główka),
39 II,11|    rozdrażniony i smutny (aż mi się czasem płakać chciało, kiedym na
40 II,11| Dowiedziawszy się, że Wirski załazi czasem do naszych pań i, naturalnie,
41 II,13|         lokajowi ze trzy ruble. Ale czasem, jak trafi mu się dobry
42 II,13|         ciekawość i jakaś tkliwość. Czasem nawet budziło się zdumienie,
43 II,15|              szum niekiedy słabnął, czasem milknął, znowu potężniał
44 II,16|          Stach i nie Napoleonek, to czasem jest mi tak ciężko na świecie,
45 II,17|            W ogóle nie zajmował się czasem, który dla niego jakby nie
46 II,17|             ale Geist wierzył, że z czasem rozmnożą się ci dobrzy ludzie,
47 II,17|           swego ideału... Ale świat czasem traci, jeżeli ten wariat
48 II,17|             wiem.~- Nie znalazł pan czasem kobiety swego gatunku?..~-
49 II,18|        ogóle nic mi nie jest, tylko czasem napada mnie dziwny ból w