Tom,  Rozdzial

 1  I,10|   osobliwy sposób oddziaływa na Szlangbauma. Jeszcze w roku zeszłym
 2  I,10| ramionami i natychmiast przyjął Szlangbauma z pensją półtora tysiąca
 3  I,10|         Wokulski zbliżył się do Szlangbauma i uściskawszy go powiedział:~-
 4  I,10|        razem ze mną.~Stanowisko Szlangbauma wyjaśniło się od razu; dziś
 5  I,10|           Rzecz ciekawa. Ojciec Szlangbauma jest lichwiarzem, a syn,
 6  I,10|        bowiem przyjął do sklepu Szlangbauma, ale jeszcze daje towary
 7  I,12|      Kantor wekslu i loterii S. Szlangbauma."~Sklep był otwarty; za
 8  I,15|         napisał list do starego Szlangbauma proponując, ażeby mu pożyczył
 9  I,17|        gdzie już zastał starego Szlangbauma. Mimo woli zauważył, że
10  I,17|  Wokulski i pożegnał mecenasa i Szlangbauma. ~- Ale, ale... - pochwycił
11  I,18|         że pan Ignacy upoważnił Szlangbauma do zrobienia interesu i
12  I,18|        za pośrednictwem starego Szlangbauma... Tak przynajmniej mówią
13  I,18| kamienicy. "Zapytam się Henryka Szlangbauma" - rzekł, wstając od kantorka. ~
14  I,18|         i widzi za sobą starego Szlangbauma. ~- Czy może pan mnie szuka.? -
15  I,18|        robi się zimno: obecność Szlangbauma w tym miejscu budzi w nim
16  I,18|    gazety poznaje w nim starego Szlangbauma. ~Pan Ignacy śpiesznie dopija
17  I,18|  majestatycznego pana, który od Szlangbauma dostał w cukierni rubla
18  I,19|           podstawił lichwiarza, Szlangbauma, ale jeszcze, ażeby nadpłacić
19  I,19|        przykład... podstawianiu Szlangbauma... ~Panna Izabela serdecznie
20 II,11|      jest uniżenie grzeczny dla Szlangbauma, a na mnie patrzy trochę
21 II,12|     taki wypadek.~Do sklepu, do Szlangbauma, przyszedł kto?... Maruszewicz
22 II,13|    Wokulskiego przejdzie w ręce Szlangbauma, już składają mu wizyty.
23 II,13|         Gniewasz się jeszcze na Szlangbauma, że śmiał sklep kupić?..~
24 II,16|    wszyscy panowie z tej obrazy Szlangbauma... Tylko Zięba (on jeden
25 II,16|  bezwstydny!~Przyleciał dziś do Szlangbauma ze skargą na Klejna.~- Panie -
26 II,17|    pozwól im wziąć na dyrektora Szlangbauma. On ich urządzi!... tak
27 II,17|   spółki, to ona wpadnie w ręce Szlangbauma i całej zgrai parszywych
28 II,17|     wielcy i Żydzi są szelmy... Szlangbauma trzeba wyrzucić ze spółki
29 II,17|    któremu można by zaufać.~- A Szlangbauma znacie?...~- Przy tym u
30 II,17| obecnych: czy chcą przyjąć pana Szlangbauma na wspólnika i kierownika?
31 II,17|  członków wskazanych przez pana Szlangbauma, a kierunek spraw powierza
32 II,17|         niezadowoleni z wejścia Szlangbauma, a może zatrwożeni o swoją
33 II,18|      Wokulskiego i pili zdrowie Szlangbauma... aż okna się trzęsły.~
34 II,19|    niegdyś Wokulskiego, obecnie Szlangbauma, lecz bawił tam, dopóki
35 II,19|         nawet wbrew upomnieniom Szlangbauma traktowali go w sposób lekceważący.~
36 II,19|        i drażniącej grzeczności Szlangbauma, zawsze myślał, że jednak
37 II,19|            W dniu nabycia przez Szlangbauma sprzętów i powozu Wokulskiego
38 II,19|  Mraczewskiemu, ażeby zakasować Szlangbauma, usłyszał gwałtowne dzwonienie
39 II,19|        banku, a nade wszystko u Szlangbauma... Przecież to razem wyniesie
40 II,19|       najlepszego źródła, bo od Szlangbauma, któremu zbyt wiele zależy
41 II,19|          Pan już chyba poznałeś Szlangbauma? On przecież mnie... mnie
42 II,19|         ku wielkiemu zgorszeniu Szlangbauma, który wiedział, że panu
43 II,19|         będzie dalej - mówił do Szlangbauma - nie wiadomo. Ale fakt,
44 II,19|       dwadzieścia tysięcy rs. u Szlangbauma.~Dla osób obcych rozporządzenie
45 II,19|       jeszcze zastrzegł sobie u Szlangbauma procent za miesiąc październik.~
46 II,19|   wieczorem pan Ignacy wziął od Szlangbauma klucz od tylnych drzwi sklepu,
47 II,19|     ażeby nigdy nie puszczał tu Szlangbauma.~"Wyniosę się stąd - mówił -
48 II,19|   twarzy.~"Wyobrażam sobie minę Szlangbauma - myślał - kiedy otworzymy