Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |          wypuszczał psa, mówił dzień dobry służącemu, wydobywał z szafy
 2  I,3 |              chorobliwym dziwactwem.~Dobry ten człowiek miał jedną
 3  I,4 |           widząc, że stary odzyskuje dobry humor.~- Ale co w mieście
 4  I,4 |            zapłacę gotówką.~- Bardzo dobry zwyczaj - odparł uradowany
 5  I,5 |         Bardzo też jest możliwym, że dobry Bóg widząc dwie dusze z
 6  I,6 |              wierzyć, że papo zrobił dobry wybór przyjmując go na wspólnika.
 7  I,9 |          żołnierze, ile razy dostali dobry chleb, mówili, że musiał
 8  I,9 |          ładnych wnuczek. Zróbże pan dobry wybór!... Tymczasem przypatrz
 9  I,10|         towarzysze. Mimo to mieliśmy dobry humor.~Szapary ciągle gadał,
10  I,10|        wściekle byliśmy znużeni, ale dobry ogień i butelka śliwowicy
11  I,11|               Książę wszedł.~- Dzień dobry, panie Wokulski - zawołał. -
12  I,12|             dziś nie kupuje... Wcale dobry interes...~- Dla mnie będzie
13  I,12|    przylepioną do "Kuriera".~- Dzień dobry, panie Szlangbaum! - zawołał
14  I,13|              tablic logarytmicznych. Dobry Polak poci się już przy
15  I,14|               Zawsze wariat, chociaż dobry chłopak. Ale... Wokulski
16  I,16|          podawać smaczny, ażeby miał dobry humor. ~- Zaręczam, że ile
17  I,18|     powiedzieć właścicielowi: "dzień dobry!", i szybko ucieka, dalej
18  I,18| zastanawiając się, w jaki też sposób dobry Bóg zadowoli sprzeczne żądania
19  I,19|          przyznać, że jest to bardzo dobry człowiek - rzekła w sobie. -
20  I,19|              w objęcia. ~- Jakiż Bóg dobry - zawołała - że zesłał wam
21 II,2 |              gdyby nie dostał wałów. Dobry chłopak - mówił - sprytny
22 II,2 |          siebie zadowoleni. To jakiś dobry człeczyna. Ale kiedy wróciwszy
23 II,4 |             komprymowaną platyną"... Dobry wyraz, co? na oznaczenie
24 II,4 |             Cóż bym miał powiedzieć, dobry Boże, nad to, że profesor
25 II,4 |            wy, panie Siuzę?... Dzień dobry! ~Głowa znikła, lecz otwarty
26 II,5 |           szklankę herbaty. ~- Dzień dobry! - zawołał baron, z familiarną
27 II,6 |             pojechał dalej. ~- Dzień dobry, panie Wokulski - zawołał
28 II,6 |               Dopiero dziś będę miał dobry apetyt... - mówił baron
29 II,6 |              Po co sobie samej mącić dobry humor? Lepiej trwać przy
30 II,7 |       prezesowa. - On dla niej wtedy dobry, kiedy sypie pieniądze na
31 II,7 |              z naszej trójki los był dobry tylko dla pana. Bawił się
32 II,8 |              akurat Starski dla niej dobry. ~- Cóż - dodała po przerwie -
33 II,10|             występnego męża natchnie dobry Bóg, ażeby żałował za swoje
34 II,10|      strzelając z palców. - Taki był dobry gospodarz z tego Wokulskiego (
35 II,10|            Wtem wchodzę i - cały mój dobry humor zostaje za progiem.
36 II,11|          pieniądze i znaczenie: jest dobry na męża, naturalnie, w braku
37 II,11|             W środku kolacji zły czy dobry duch skierował oczy pani
38 II,11|        godnym człowiekiem?...~- Ach, dobry panie Rzecki, jak możesz
39 II,12|              aczkolwiek niewątpliwie dobry szlachcic) nie tylko nie
40 II,13|             dla której więcej znaczy dobry tancerz aniżeli największy
41 II,13|             czasem, jak trafi mu się dobry humor, to nieraz dobiera
42 II,13|         zalała się łzami.~- Pan taki dobry dla nas - szepnęła. - Niechże
43 II,15|              Pierniczki uwielbień to dobry dowcip!... Ale jakiego to
44 II,15|              Szampan cynizmu - także dobry dowcip... No, przynajmniej
45 II,16|            co?...~Pomimo to wszystko dobry chłopak! A najlepszą miarą
46 II,17|             tam Klejn, narwaniec!... Dobry chłopak, ale żaden subiekt...
47 II,19|          niepewności?... To tak robi dobry obywatel i człowiek uczciwy?...
48 II,19|            widok pan Ignacy odzyskał dobry humor.~- Cóż pana tu sprowadza!... -