Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |           jejmość w kapturze, to chłopak od szewca, to jegomość w
 2  I,8 |         szkoda takiego subiekta. Chłopak piękny, kobiety go pasjami
 3  I,10| Zobaczywszy mnie (już zaczął tyć chłopak) ciężko uniósł się z fotelu
 4  I,10|      wprowadza w błąd świadomie.~Chłopak ten otrzymał u nas dymisję
 5  I,12|       wybiegł mocno zarumieniony chłopak stajenny, Szczepan, z włosami
 6  I,14|     Zawsze wariat, chociaż dobry chłopak. Ale... Wokulski oddał ci
 7  I,17|    hrabia. ~- Ale bo to poczciwy chłopak... Z jakich on mnie sytuacji
 8  I,19|   Wyobrażam sobie, że ten biedny chłopak z rozpaczy musiał bardzo
 9  I,19|  Starskiego. Pojmujesz, że młody chłopak na wsi będzie się nudził,
10  I,19|      prawił dalej: ~- Prawda, że chłopak trochę zbałamucony ciągłym
11 II,1 |    tygodnie, jak wyjechał biedny chłopak, może na zawsze... Listy
12 II,1 |    papierów na kolanach, i młody chłopak z krótko ostrzyżonym łbem
13 II,1 |    Chodźmy stąd, ojcze - mruknął chłopak, spode łba patrząc na mnie. ~
14 II,1 |        ma pomieszane klepki, ale chłopak zdatny. Nazywa się Stanisław
15 II,1 |          nic się nie zda, ale że chłopak zdolny i powinien uczyć
16 II,1 |       trochę w Wokulskim, a może chłopak odzyska majątek po dziadku?... ~-
17 II,1 |     Zaraz wówczas pomyślałem, że chłopak z tak otwartą głową, który
18 II,1 |  wyróżniał się niejaki pan Leon, chłopak jeszcze młody (nie miał
19 II,1 |       bardzo ostrożny; ale młody chłopak umiał wszystkich przekonywać
20 II,1 |       pomyśleć, że taki porządny chłopak, który tyle lat był subiektem,
21 II,1 |        dużo gadać. Uplacował się chłopak gdzieś na Starym Mieście
22 II,1 |        Małgorzaty) widząc, że mi chłopak w oczach dziadzieje, podsunąłem
23 II,2 |      własne oczy. Zresztą Klejn, chłopak młody, łatwo mógłby wpaść
24 II,2 |      drzwiami wyrwał się obdarty chłopak i dopadłszy schodów począł
25 II,2 |        wbiegł z sieni ów obdarty chłopak, zwany Wickiem, za którym
26 II,2 |          nie dostał wałów. Dobry chłopak - mówił - sprytny chłopak,
27 II,2 |        chłopak - mówił - sprytny chłopak, ale szelma!... ~Wyszliśmy
28 II,6 |      aniżeli kasę Monaco. Biedny chłopak! ~- Cóż mu złego? ~- Ale
29 II,8 | kwadransa zjawił się i Węgiełek, chłopak dwudziestokilkoletni, z
30 II,8 |     więcej podobał się rezolutny chłopak. ~- Nic ożeniłeś się jeszcze? -
31 II,8 |    odnajdą się twoje warsztaty. ~Chłopak pochylał głowę na prawo
32 II,8 |        kilkanaście kroków z boku chłopak kredensowy i pokojówka nastawiali
33 II,8 |         obiad, kuzynie? Ach, ten chłopak jest niezrównany!... Poproście
34 II,8 |    niosła kilka sukien, a za nią chłopak dźwigał kufer.~"Cóż to jest?... -
35 II,8 |         na ogół, zanim ja, ubogi chłopak, mogłem zdobyć ukształcenie,
36 II,10|  Stawskiej z baronową i z lalką, chłopak ożywił się, podniósł głowę
37 II,10|        śledzia na głowę. Kochany chłopak!... Ale też nie zdarzyło
38 II,10|        Jeden ze studentów, ładny chłopak z wąsikami i faworytami,
39 II,10|   Patkiewicz?... taki przystojny chłopak!... - dodał wypychając naprzód
40 II,11|     panna wciąż baluje, to zaraz chłopak sprowadza się do pani Stawskiej
41 II,11|          Trudna rada - niech się chłopak uczy wojować. Za jakie pół
42 II,13|      czekał na niego od godziny.~Chłopak wyglądał po warszawsku,
43 II,13|          A kiedy chcesz wracać? ~Chłopak zaczerwienił się jeszcze
44 II,15|    Warszawie Starski...~- Biedny chłopak! - mówiła śmiejąc się. -
45 II,16|         Pomimo to wszystko dobry chłopak! A najlepszą miarą jego
46 II,16|  przyjmuje ich u siebie.~- Młody chłopak - odparłem - woli przestawać
47 II,16|          mieszka u mnie. Wygląda chłopak jak bernardyński prowincjał,
48 II,17|       Klejn, narwaniec!... Dobry chłopak, ale żaden subiekt... Mraczewski,