Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |  wspólnika i że kontentowałem się cztery i pięć razy mniejszym zyskiem
 2  I,8 |        Wokulski. - Trzy wyrazy, a cztery głupstwa.~- Zrób szóste -
 3  I,10|          batalion rozłamał się na cztery kompanie uszykowane kolumnami
 4  I,10|           dwa szwadrony huzarów i cztery armaty z należącymi do nich
 5  I,10|           uszykowano nas inaczej. Cztery środkowe plutony zostały
 6  I,10|          plutony zostały na tyle, cztery poszły naprzód, na prawo
 7  I,10|          Byłem już w kraju.~Przez cztery dni zdawało mi się, że siedzę
 8  I,10|           jako subiekt.~Nieraz we cztery oczy rozmawiałem o nim z
 9  I,11|          za godzin... dwadzieścia cztery... Nie, nie tyle... Za ileż
10  I,11|           już, zaraz, ileż to?... Cztery... sześć... ze siedem, tak,
11  I,12|    kortowe odzienie posyłam tylko cztery ruble. A jak ty się będziesz
12  I,13|           cichu - kazał odbić ich cztery tysiące i był pewnym drugiej
13  I,13|        krzesłami; na stole leżały cztery arkusze papieru, cztery
14  I,13|           cztery arkusze papieru, cztery ołówki, dwa pióra i kałamarz
15  I,13|    jeszcze czarniejszy pesymizm.~"Cztery dni temu o mało nie zabiłem
16  I,15|      jednego, panie, spotkałem aż cztery młode damy i wszystkie -
17  I,16|           okrągły stół nakryty na cztery osoby. Wokulski znalazł
18  I,17|         dziedzictwie, ale zarazem cztery choroby, z których każda
19  I,18|      dwoje drzwi. Następnie widzi cztery różnej wielkości gromady
20 II,1 |      firmy, która ma w obrocie ze cztery miliony rubli rocznie, wyjechał
21 II,1 |               On tu jest u nas ze cztery lata. Do sklepu albo do
22 II,1 |            za całą garderobę miał cztery paki książek i naukowych
23 II,2 |       dobrodzieje winni nam są za cztery miesiące... - O, znowu swoje!... -
24 II,3 |           jeszcze w Irkucku przez cztery lata rozumu uczył. Żeby
25 II,3 |           Dla mnie istnieją tylko cztery narodowości bez względu
26 II,3 |           do czwartej. ~"Przeszło cztery godziny do sesji" - mruknął
27 II,4 |          a już nie mam pieniędzy. Cztery fortuny utopiłem w moich
28 II,4 |        tysiące franków? ~- Oto są cztery tysiące - odparł Wokulski
29 II,4 |           jeszcze znajdziemy i za cztery albo pięć lat wyczerpalibyśmy
30 II,5 |       wyjął z rozmaitych kieszeni cztery safianowe pudełka, ustawił
31 II,6 |           ja już nie widziałam go cztery miesiące. Kochane miasto... ~-
32 II,8 | napisawszy podał chłopcu. - Tylko cztery wiersze!... - rzekł Węgiełek. -
33 II,9 |             Aha! We trzy, może we cztery dni po naszej wizycie u
34 II,10|       przecie nie sześć, najwyżej cztery... Helunia bawi się tam
35 II,10|     rozpędzi swoich wspólników na cztery wiatry. Cóż to za dziwni
36 II,10|      Nareszcie przyszły wszystkie cztery z Wirskim (czy i ten pobożny
37 II,11|        dam? - zaczyna Wirski.- Ze cztery... z pięć dni... - odparłem. -
38 II,11|          młodego syna dał trzy, a cztery krowy na rok... fiu!...
39 II,13|        mieć sześć tysięcy aniżeli cztery tysiące rocznie, więc jestem
40 II,14|      dalej.~Akurat we dwadzieścia cztery godzin po wysłaniu tego
41 II,15|    Maruszewiczem załatwiła się we cztery oczy, jednak wieść o niej
42 II,15|         swoim byłym subiektom, po cztery tysiące rubli, tytułem wynagrodzenia
43 II,17|      niego jest ich trzy, a z nim cztery. Potem zaczął rozmyślać:
44 II,17|        jedna osoba stanowią razem cztery osoby - i zasnął.~W Warszawie
45 II,17|    porzucił dom i leciał gdzie na cztery strony.., A wszystko tylko
46 II,17|  korzystniej jest kupić miłość za cztery tysiące rubli rocznie, a