Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |      przysiąc, że zataił majątek, aby zapewnić szczęście jedynaczce.
 2  I,5 |        pod tym wszakże warunkiem, aby przyszły towarzysz - podobał
 3  I,6 |      kartę, widocznie w tym celu, aby ją rzucić na przód siedzenia
 4  I,8 |      Błyszczą przez mgnienie oka, aby zagasnąć na całą wieczność,
 5  I,8 |      ulicy, lecz wnet cofnął się, aby swego towarzysza pożegnać.
 6  I,9 |       który rzucę ich wszystkich, aby oddzielić stęchłe plewy
 7  I,9 |         Wokulski wstał z fotelu i aby nie przeszkadzać pobożnym
 8  I,9 |       hrabiny, co za skok!... Czy aby ja nie za prędko awansuję?" -
 9  I,10|           którą wymyślili księża, aby wyłudzać od ludzi dziesięcinę.
10  I,11|        tego rodzaju zasługi.~Więc aby uniknąć wstydu dla siebie,
11  I,12|         baronowa nie życzy sobie, aby jej mąż przyjmował udział
12  I,12|      Jednego dnia namawiam ludzi, aby mi powierzyli kapitały,
13  I,17|          przyjaciela, zapraszała, aby ich częściej odwiedzał,
14  I,17|   odwiedzał, ba!... nawet żądała, aby ją o co prosił... ~"A gdybym
15  I,17|    służący uciekł do przedpokoju, aby tam przyłapać Obermana.
16  I,18|           w nim nowe podejrzenie. Aby je rozproszyć, pan Ignacy
17 II,1 |           dość jest małego figla, aby rzeczy, dawne jak ludzkie
18 II,1 |         tylko mając przytomności, aby wezwać rejenta i cały majątek
19 II,2 |    mieszka w Stachowej kamienicy, aby mi powiedział, jak tam idzie.
20 II,2 |         wśród westchnień - żądam, aby mnie nie wypędzano z miejsca,
21 II,3 |           na naszej wystawie. Czy aby jesteście pewni, obywatelu,
22 II,3 |         Jumart. - Pracuję, panie, aby żyć i zabezpieczyć sobie
23 II,4 |       honoru?... Za stary jestem, aby wierzyć w przysięgi... Tylko
24 II,4 |   spokojny, zimniejszy nad głazy, aby goreć na nowo, milczeć po
25 II,5 |           jak ona to mówi!... Czy aby nic nudzę pana, panie Wokulski? ~-
26 II,7 |      wszystkim urządza sobie dom, aby mógł w nim przyjąć ludzi
27 II,8 |           wzajemność... Czy ja ją aby znam?... Jest zakamieniałą
28 II,9 |       stoczyło się jej po twarzy. Aby ukryć wzruszenie, zwróciła
29 II,9 |  nachylając się do córeczki, może aby ukryć zakłopotanie na samą
30 II,10|     mogłem radzić pani Stawskiej, aby odrzuciła dwa ruble dziennie?~
31 II,10|      przepraszała, tak zaklinała, aby jej przebaczyć, że zacnej
32 II,11|        sklep nasz kupili i że ja, aby nie umrzeć z głodu, chodziłem
33 II,11|    zmuszamy, pchamy ich, błagamy, aby je zajęli. Mego sklepu nie
34 II,11|        każdy da pieniądze Żydowi, aby on go kupił i... płacił
35 II,12|           jej, pojechałbym... Czy aby ma opiekę?~- O tak - odparła
36 II,12|            ale uwięzły mu wyrazy. Aby więc przerwać kłopotliwe
37 II,14|         zasługuje przecież na to, aby je oszczędzano.~- Nazwisko?... -
38 II,14|  przyjacielu i spłyniesz z nieba, aby go ocucić... Znowu mnie
39 II,15|         będzie błagać Starskiego, aby go ratował... Przed czym?...
40 II,15|          zwrócił się ku bufetowi, aby znaleźć posługacza, który
41 II,15|         Izabelę, a nauczyłem się, aby ją stracić... Albo i Geist.
42 II,16|      swoim lokatorom prosząc ich, aby nie strzelali do okien Maruszewicza.
43 II,17|           Wokulskiemu.~"Czy tylko aby potrafię jeszcze myśleć?" -
44 II,17| niebezpieczeństw zdobywa majątek, aby go złożyć u stóp swego ideału...
45 II,17|      postępuje człowiek honorowy, aby zbałamuciwszy kogoś rzucał
46 II,19|         niego, a wyjdę nie po to, aby wyrzekać się moich przyjemności..."~-