Tom,  Rozdzial

 1  I,9 |           ta druga, okryta hańbą, wobec jakiegoś wyższego trybunału
 2  I,10|         muskuł, nic. Skamieniałem wobec jego zimnej krwi.~Kochany
 3  I,10|      znaczyć sąd starego subiekta wobec głosu znakomitych publicystów,
 4  I,10|          że mi się gorąco zrobiło wobec tego, com ujrzał... Ach,
 5  I,10|           że nie jestem otyły, bo wobec tych bezczelnych zalotów
 6  I,10|        się przecie taki hałas, że wobec niego prawie oniemiała muzyka.~
 7  I,12|         jedna była istotą, której wobec siebie chciał zostawić absolutną
 8  I,13| narzuconym na ramiona. Jego klacz wobec ogromnego placu i niezliczonych
 9  I,13|         którą zresztą miał zawsze wobec ludzi zakłopotanych.~- Chwileczkę
10  I,13|           fałszywej pozycji nawet wobec państwa Łęckich. Zazwyczaj
11  I,14|      nieszczęsnym frazesie, nawet wobec niej zachowywał się cynicznie,
12  I,15| spostrzegli, co się ze mną dzieje wobec niej..."~Począł tak drżeć,
13  I,15|         wtedy przekonamy się, czy wobec niej nie zblednie panna
14  I,17|        wcześniej umrzeć na scenie wobec pełnego i wzruszonego teatru
15  I,18|         jeszcze gdzie, w teatrze, wobec tysiąca osób!... Nie, to
16  I,18|          szpagat, odwija papier i wobec panny Izabeli, Wokulskiego,
17  I,19|    zdradzać żywszych uczuć, nawet wobec bankructwa. Pomimo przecież
18 II,1 |      Miłość jest rzeczą zwyczajną wobec natury, a nawet, jeżeli
19 II,1 |           a nawet, jeżeli chcesz, wobec Boga. Ale wasza głupia cywilizacja,
20 II,6 |      palący mu duszę, rozwiał się wobec prostych powabów natury;
21 II,7 |      Wokulskiego całkiem zniknęła wobec mieszaniny takich uczuć
22 II,7 |          milczał. ~- Jestem winną wobec pana... Posądzałam pana... ~-
23 II,8 |   salonach. Na moje nieszczęście, wobec pani, jestem także i kupcem. ~-
24 II,9 |           panu powiem (bo przecie wobec pana muszę być szczery),
25 II,9 |         swoich kłopotach !...~Czy wobec podobnych przyjęć mogłem
26 II,9 |         uległa fizjognomia Stacha wobec tak niespodzianych pieszczot.
27 II,9 |      odwiedzasz ją w biały dzień, wobec służby, młodzieży i uczciwych
28 II,11|      wynagrodzić dawne krzywdy, a wobec mnie, najstarszego subiekta,
29 II,11|     należy trochę zadzierać głowy wobec wyższych, a być uprzedzająco
30 II,11|     ożenić się z panią Stawską.:"~Wobec takiego niebezpieczeństwa
31 II,12|         kupuje sklep, natychmiast wobec niego spokornieli. Ale pan
32 II,12|   demokratą, ale co pocznę, kiedy wobec głupich ludzi salon lepiej
33 II,13|           ostrożności! Jak mogłeś wobec Izabeli nazwać tego pana
34 II,14| wierzycieli robiła impertynencje, wobec innych płakała, prawie wszystkim
35 II,16|            Może być źle!...~Za to wobec gości jest uniżony, a hrabiom,
36 II,16|        właziłby pod podeszwy. Ale wobec swoich podwładnych istny
37 II,17|           mózgu...~- Jakże możesz wobec mnie mówić o takich rzeczach?..~-
38 II,17|           korzystnym dla kraju...~Wobec tego poczuł taki wstręt
39 II,17|       wyrazów?... Jak ja wyglądam wobec niej, jeżelim zrobił tak
40 II,17|        dziwił się czując, że jest wobec niej nieśmiały, prawie zawstydzony.~"
41 II,17|        swoich dzikich przywilejów wobec kobiet...~- To jest: nie
42 II,17|            Coś na kształt tego.~- Wobec tak pięknej kobiety i przy
43 II,17|   postępek pański był brutalny... Wobec pańskich ekscentryczności
44 II,19|     zamienił się w istotną trwogę wobec faktu nieulegającego już
45 II,19|           nie było tu miejsca..."~Wobec tych medytacyj pan Ignacy