Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |             prawił radca. - Patrz pan jednakże, co to znaczy szczęście.
 2  I,3 |             nam sąsiedzi. Po tygodniu jednakże sztuczny ruch na nowo osłabnął
 3  I,6 |             podał kurczęta.~- Musi to jednakże być genialny człowiek -
 4  I,10|        zwymyślał socjalistów. Później jednakże Stach dał się ubłagać i
 5  I,13|              klęczącego barona, który jednakże zamiast umierać, mówił wrzaskliwym
 6  I,13|               się na krzesło. Nogi mu jednakże zastygły na myśl, że stary
 7  I,14|              puścił ją w szranki.~"On jednakże nie jest tak nikczemnym" -
 8  I,14|            wyścigach bardzo łaskawie.~Jednakże nawet za ten drobny objaw
 9  I,14|             ocknęło się zadowolenie.~"Jednakże Pan Bóg jest łaskawy - myślała -
10  I,15|         zamiar robienia im łaski!..." Jednakże pod powłoką obojętnych zajęć
11  I,16|            tysięcy rubli... Cokolwiek jednakże dostanę, tobie oddam, panie
12  I,17|       zirytowany pan Tomasz. - Choćby jednakże nawet tak było, nic mnie
13  I,18|              nie poznano osoby, w lot jednakże spostrzeżono że, cylinder
14  I,18|               niej oczu. W parę minut jednakże ochłonął ze wzruszenia,
15  I,18|             otwartymi oczyma. ~Kto by jednakże tak oczarował Wokulskiego?
16  I,18|               do swoich ksiąg (w taki jednakże sposób, ażeby go zobaczył
17  I,18|               pozory próżniaka, który jednakże jest adwokatem. Po bardzo
18  I,19|               i ściskanie serca. Wnet jednakże zapanowała nad sobą. ~-
19  I,19|     dawniejsze weksle. Kto? nie wiem; jednakże, na wszelki wypadek, chcę
20 II,1 |              Krakowskie Przedmieście, jednakże co sklep, to nie piwnica.
21 II,1 |         wtórowali obecni. Zgodny chór jednakże osłabnął, gdy pan Leon zaczął
22 II,1 |               pani Małgorzaty. ~Stach jednakże bardzo prędko zamknął ludziom
23 II,1 |        Słuchaj mnie, Ignacy... ~Wtedy jednakże, jakby na komendę, wpadała
24 II,3 |             karafka była pusta... ~"A jednakże ten koniak uspakaja..." -
25 II,3 |            wprost niepodobne."~Powoli jednakże, ku największemu zdziwieniu,
26 II,3 |         myślących o żadnym planie, ma jednakże plan, tworzy całość, nawet
27 II,4 | ucharakteryzowane na ludzi... ~"On ma jednakże tęgiego bzika" - pomyślał
28 II,4 |           tracił świadomość, nie mógł jednakże pozbyć się uczucia niezgruntowanej
29 II,5 |          niego, gdy przechodził; byli jednakże i tacy, którzy z widoczną
30 II,6 |           mnie przestał nim być... ~- Jednakże... ~- Nie ma jednakże. Był
31 II,6 |                 Jednakże... ~- Nie ma jednakże. Był nim kiedyś, kiedym
32 II,11|             ludziom poczciwym źle, to jednakże w końcu źli zostaną pohańbieni,
33 II,13|        więźnia.~- Masz słuszność. Czy jednakże dla kaprysu godzi się drażnić
34 II,15|              panny Izabeli, nie wpadł jednakże na pomysł nazwania go izabelitem.
35 II,15|             rzeczy obojętne.~Wokulski jednakże spostrzegł, że obojętny
36 II,17|           walczą nieskończone siły."~"Jednakże co to jest?" - spytał siebie
37 II,17|            krów - znowu jak on!...~"A jednakże ten don Quichot był szczęśliwszy
38 II,17|            połowa kuracji...Co znaczy jednakże silny mózg!... Po niecałych
39 II,17|               widzieć, tyle słyszeć i jednakże dojść do podobnego upodlenia...
40 II,18|             jak Stach w roku zeszłym, jednakże zbiegli się wszyscy przyjaciele
41 II,18|                tak nagle powróci...~A jednakże ciężko żyć na świecie. I
42 II,19|             żadnego świństwa... Co to jednakże za interesa prowadził on
43 II,19|              dodał półgłosem:~"Mógłby jednakże Stach choć słówko napisać...
44 II,19|                odparł Rzecki. - Czyby jednakże Stach zrobił coś podobnego?...~-
45 II,19|           unikać wzruszeń.~Sam doktór jednakże często zapominał o własnym