Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |          czczy, jakbyś się napił wody. Sam Napoleon nie doczekałby
 2  I,4 |     Byłem sam na ogromnej smudze wody, w której odbijały się nikłe
 3  I,8 |    kroków dalej leżały zbiorniki wody, którą piła Warszawa.~"
 4  I,8 |          W spokojnej powierzchni wody odbijała się Saska Kępa,
 5  I,8 |          gablotkę ze spinkami.~- Wody... - odezwała się dama słabym
 6  I,8 |         głosem.~Rzecki nalał jej wody z karafki i podał z oznakami
 7  I,10|         obu stronach tej dziwnej wody widać było kilka czarnych
 8  I,10|          jakby tam wpadła kropla wody.~Podoficer poszedł w prawo,
 9  I,11| odświeżenia się w stolicy mętnej wody i pyłu, a owi męczą się
10  I,11|       potrzebuje powietrza, ryba wody... Ach, jaki piękny wieczór!... -
11  I,12|   trzeciego piętra padł strumień wody, trafił na wychyloną głowę
12  I,12|           nihil...~Nowy strumień wody lunął z trzeciego piętra
13  I,12|       Wokulski otrzepując krople wody, które mu spadły na rękaw.~
14  I,14|     równiny i góry, lasy i łąki, wody i pustynie, wsie i miasta.
15  I,14|      która utopiłaby nas w łyżce wody... mieszczanka!... Ale rozumie
16  I,17|    których jeden nawet wyszedł z wody na swoich brzydkich łapach
17  I,19|   Stanisławie, ale... proszę cię wody z cytryną...wyszeptał pan
18  I,19|  wyszeptał pan Tomasz.~- Sodowej wody, cytryny i cukru... Biegnij! -
19  I,19|  zabarwienie. Usiadł i napił się wody.~- Podli!... podli!.. -
20  I,19|          na niej wrażenie zimnej wody, a myśl o Wokulskim zaniepokoiła
21 II,3 |       się, że wydobyty z martwej wody wpadł nagle w ukrop, który "
22 II,4 |         lub trzy razy lżejszy od wody?... Gdybyś podobny materiał
23 II,4 |         od platyny, lżejszego od wody, to znowu przezroczystego...
24 II,4 |       Metal trzy razy lżejszy od wody... niepojęta rzecz!... ~-
25 II,4 |     około pięciu razy lżejszy od wody, dobrze więc będzie ci przypominał
26 II,5 |    wykończona. Pomimo to dano mu wody do umycia się i oczyszczono
27 II,6 |     połyskiwała obszerna płachta wody, oczywiście sadzawka, na
28 II,6 |     liberyjnej kurtce, przyniósł wody i zajął się rozpakowaniem
29 II,6 |      wina. ~- Nie, nie... proszę wody - poprawiła się. Ochocki
30 II,7 |          chłopcu kazał przynieść wody do swego pokoju. I właśnie
31 II,7 |        bez których, jak ryba bez wody, żyć nie potrafi. Więc cóż
32 II,8 |         pływają pod powierzchnią wody? drugi raz - dlaczego obłoki
33 II,9 |         Ci utopiliby nas w łyżce wody, choćby żadnej dżumy nie
34 II,14|   krzeseł i miednicę z dzbankiem wody, pan Leon ubrał się we frak,
35 II,15|        kuzynko?~- Niech mi dadzą wody sodowej.~Starski poszedł
36 II,15|     odetchnął głęboko, napił się wody z beczki, przy której stała
37 II,15|          się jakiś ryk: nalewano wody do kotła czy do rezerwoaru.
38 II,16|   śmierci; ale mój Boże, kiedy z wody wyjmą rybę, choćby najmłodszą
39 II,16|        się taką rybą wyciąganą z wody; w sklepie już rozpanoszył
40 II,16|       cichutki, nikomu nie mącąc wody.~Gdyby tylko wydobył się
41 II,17|          się gładkie zwierciadło wody, gdzie znowu przebiegają
42 II,17|        przestraszona. - Dam panu wody albo wina...~- Dziękuję
43 II,17|         wahania. Sam nalał sobie wody do wanny, wykąpał się, wytarł,