Tom,  Rozdzial

 1  I,1 | Warszawie rozeszła się wieść, że subiekt Hopfera chce wstąpić do
 2  I,2 |    ukazał się pan Klejn, mizerny subiekt, ze smutnym uśmiechem na
 3  I,2 |   Socjalizm... - szepnął mizerny subiekt kryjąc się za porcelanę.~
 4  I,2 |      fantastycznego życia, stary subiekt podparłszy się łokciami
 5  I,3 |     stosują się do mody. Skromny subiekt co kwartał ubiera się w
 6  I,4 |        oba policzki, które stary subiekt kolejno nadstawiał mu, nie
 7  I,6 | zamyślając się. - Jest tam stary subiekt, który wygląda trochę na
 8  I,7 |       takim - odpowiedział stary subiekt, lecz widząc, że przeszkadza
 9  I,10|    naszej rozmowy dwaj chłopcy i subiekt załatwiali interesantów,
10  I,10|      tysiąca rubli rocznie.~Nowy subiekt od razu wziął się do roboty,
11  I,10|         bieduje po sklepach jako subiekt.~Nieraz we cztery oczy rozmawiałem
12  I,11|      lepszym od innych. Czy jako subiekt, który spędzał noce nad
13  I,13|       zastygły na myśl, że stary subiekt może nie kazać wynieść rubla
14  I,13|       kiwnął na Rzeckiego; stary subiekt istotnie był jakiś niewyraźny
15  I,15|          Rzeckim, w ciągu której subiekt udzielał mu przestróg i
16  I,17|        dobranoc... - mówił stary subiekt, z hałasem chowając księgi. ~
17  I,18|    orzeźwił pana Ignacego. Stary subiekt wydobył nawet małą lornetkę
18  I,18|       otworzyłem - rzekł mizerny subiekt podając papier Rzeckiemu. ~
19  I,19|         Może tu wejść? - zapytał subiekt. ~- Niech pan poprosi... -
20 II,1 |      Machalski - może choć jeden subiekt wyjdzie na człowieka. Ja
21 II,1 |        naukowych towarzystw... ~"Subiekt od Hopfera - został uczonym!...
22 II,4 |         mu list Rzeckiego. Stary subiekt mało pisał o interesach,
23 II,4 |        którą czytał jeszcze jako subiekt Hopfera. Na widok wytartych
24 II,5 |              Mój Stachu - odparł subiekt spuszczając oczy - tak ci
25 II,5 |         umiałbym astronomię, ja, subiekt Hopfera, gdybym tam nie
26 II,12|       Wokulskiego z Paryża stary subiekt częściej odwiedzał panią
27 II,12|           panie Rzecki?...~Stary subiekt plunął mu pod nogi i wrócił
28 II,13|         syn, do niedawna skromny subiekt, za rok będzie trząsł naszym
29 II,13|       śmiał sklep kupić?..~Stary subiekt pokręcił głową.~- Pani Stawska -
30 II,14|         pretensją - zaczął stary subiekt. - Onegdaj ośmieliłem się
31 II,14|    zakończyła się rozmowa; stary subiekt bowiem pomimo nalegań barona
32 II,14|        nie wiadomo o czym.~Stary subiekt zmiarkowawszy, że nie ma
33 II,16|         baron Krzeszowski... mój subiekt Rzecki..." Gdy zaś jesteśmy
34 II,16|       przykry wypadek, gdyby on, subiekt Wokulskiego, miał proces
35 II,17|         Dobry chłopak, ale żaden subiekt... Mraczewski, oto była
36 II,17|        epoką, kiedy jeszcze jako subiekt i student budował machiny
37 II,17|      mieszkania Rzeckiego. Stary subiekt był bardzo mizerny i ledwie
38 II,19|         do nikogo - odparł stary subiekt.~Ochocki kręcił głową.~-
39 II,19|     piękne słowa!... - powtarzał subiekt. - Wytłomaczże pan jednak:
40 II,19|  Ignacego. Zdawało się, że stary subiekt nabrał sił nagadawszy się
41 II,19|       soboty na niedzielę. Stary subiekt bardzo lubił to układanie,
42 II,19|          uczyć się, jeszcze jako subiekt Hopfera, wszyscy mu dokuczali.
43 II,19|     Izydor Gutmorgen... tutejszy subiekt... Oczywiście, coś skradł