Tom,  Rozdzial

 1  I,7 |        toaletowe cacka.~Na prawo ode drzwi, za kantorkiem, siedział
 2  I,8 |           że na rachunek wziąłeś ode mnie.~- Rozumiem, panie...
 3  I,8 |        roztargniony gość, prawie ode drzwi. - W tej chwili dowiaduję
 4  I,10|         intencji ludzi młodszych ode mnie?... Ehe! tak źle nie
 5  I,11|         człowiek.~"Czego on chce ode mnie?" - pomyślał Wokulski,
 6  I,11|       powóz do domu.~"Czego chce ode mnie ten pan Ochocki? -
 7  I,11|          osiemnaście lat młodszy ode mnie (osiemnaście lat!...)
 8  I,13|      dżokej ogląda go jak konia: ode łba do pęcin, i wykonywa
 9  I,13|     sługa odsunął się na palcach ode drzwi gabinetu, z hałasem
10  I,13|        przy czym sprytny. Chciał ode mnie posady, lecz sam ją
11  I,13|          żony za pożyczkę wziętą ode mnie..."~Zrobiło mu się
12  I,13|         Czego wy zresztą chcecie ode mnie?... Od dzieciństwa
13  I,15|     zarobki. Więc czego oni chcą ode mnie?" - pytał sam siebie
14  I,17|      wizytę, aniżeli takiemu, co ode mnie po trzy ruble pożycza
15  I,17| baronowej Krzeszowskiej pożyczył ode mnie dziesięć tysięcy rubli
16  I,18|            Wszyscy odwracają się ode mnie - mówił sobie - nawet
17  I,18|         lat temu musiał pożyczać ode mnie po dziesięć rubli na
18  I,19|             psa... wierniejszego ode mnie?... Od dwu lat o jednym
19 II,1 |         ludzi... mniej wprawnych ode mnie (zdaje się, że mu troszkę
20 II,2 |       miesiąc, za jedzenie biorą ode mnie dziewięć rubli, za
21 II,3 |        ty w tej izbie nie chciej ode mnie objaśnienia; a tam
22 II,3 |     długim korytarzu ktoś chodzi ode drzwi do drzwi, puka i pyta: ~"
23 II,3 |         się na całej przestrzeni ode drzwi do stołu.~- Co pan
24 II,4 |          ma lepszego magnetyzera ode mnie! - zawołał. - Zresztą
25 II,5 |          Izabeli. "Czego on chce ode mnie? - myślał Wokulski. -
26 II,5 |      jest o dziesięć lat starszy ode mnie, a jaki niedołężny,
27 II,6 |     aniżeli przez całe życie. ~- Ode mnie?... Zdaje się panu.
28 II,8 |         spotkać ludzi weselszych ode mnie, eleganckich, z tytułami,
29 II,8 |          Albo niechaj sobie jadą ode mnie oni oboje czy Starski...
30 II,9 |   tysięcy rubli... Ach, gdyby to ode mnie zależało, wydusiłbym
31 II,9 |       miałżebyś być odważniejszy ode mnie?...)~W listopadzie,
32 II,9 |     ostrzeż pan Wokulskiego (nie ode mnie, tylko od siebie),
33 II,10|          przeszkadzało wytumanić ode mnie ze dwieście tysięcy
34 II,12|          do Szwajcarii, gdyby to ode mnie zależało.~- A od kogóż? -
35 II,13|           Niech pani przyjmie to ode mnie - rzekł i podał jej
36 II,13|        Dlaczegóż nie ma pożyczyć ode mnie?...~Rzecki nic nie
37 II,14|        nie mam, on jednak zawsze ode mnie pożyczał. Genialny
38 II,15|      raczej pan masz prawo żądać ode mnie satysfakcji, że ośmieliłem
39 II,15|        na ziemię.~- Czego chcesz ode mnie, ty podły!... - zawołał.~-
40 II,17|         Quichot był szczęśliwszy ode mnie! - myślał. - Dopiero
41 II,17|      dziesięć pięter stali wyżej ode mnie w waszym szacunku.
42 II,17|            Czego ona może chcieć ode mnie?..." - zapytał zdumiony.~
43 II,19|          trafiało się to lepszym ode mnie... Napoleon I... Napoleon