Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |      jakby namyślając się, dokąd iść. Nie ciągnęło go nic w żadną
 2  I,8 |     Skierniewic.~Ale ten zamiast iść, zbliżył się.~- Przepraszam,
 3  I,9 |          jeszcze namyślał się: " Iść czy nie iść?..."~"Nie -
 4  I,9 |      namyślał się: " Iść czy nie iść?..."~"Nie - powiedział -
 5  I,9 |      list, opowiedział, gdzie ma iść, i w końcu dodał:~- Masz
 6  I,9 |         co ci się podoba. Możesz iść.~Dziewczyna roześmiała się.~-
 7  I,10|        jeden z kolegów - zamiast iść z nami na tułactwo, chciałbyś
 8  I,11|          drogi, po której by się iść chciało - cóż to za rozpacz!...~
 9  I,11|            Bądź pan zdrów, muszę iść...~Uścisnął Wokulskiemu
10  I,11|         którym miejscu?...Trzeba iść w drugą stronę"~Obrócił
11  I,17| kryminale: nawet szpać nie można iść, kiedy się chce... ~Zabrał
12  I,17|        sklepu nie chciało mu się iść. Wziął jakąś książkę i czytał
13  I,17|            Kto tego nie ma, musi iść w służbę. ~Nawet głos jej
14  I,17|          ratami, jak już zacznie iść robota.~Podał jej kilkadziesiąt
15  I,17|        bardzo proszę natychmiast iść do Wysockich. Za parę dni
16  I,18|         kogoś ze służby: którędy iść do krzeseł? - wybuchnął
17  I,18|      Wrócił do domu starając się iść jak najprościej i teraz
18  I,18|          oto: nie chciało mu się iść do sklepu!...Co gorsze:
19  I,18|   kamienic?.. " ~I waha się: czy iść do sądu, czy wracać do sklepu?
20  I,18| najstarszego subiekta. I poczyna iść za dorożką. Nędzne konie
21  I,18|        Pan Ignacy nie wie, dokąd iść, idzie jednak do tych drzwi,
22  I,18|     przedsionku, pan Ignacy chce iść na drugie piętro; jednocześnie
23  I,18|      licytację, ależ teraz muszę iść do mego zabójcy... ~- Tak!...
24  I,18|      nudzi się i chciałby gdzieś iść. ~- Gdyby choć sto piętnaście...
25  I,19|           lecz wahał się, czy ma iść. Tymczasem Mraczewski spojrzał
26 II,1 |        elegant, co, bestia, woli iść na wieczór tańcujący aniżeli
27 II,3 |     drugi - siedem ulic... Gdzie iść? Chyba w kierunku drzew...
28 II,6 |         oryginalna!... Ani myśli iść drugi raz za mąż, choć lubi
29 II,6 |     przyjść o wpół do trzeciej i iść ze mną na ryby... Ale taka
30 II,7 |       jak pies!... Trzeba jednak iść tam..."~Wyszedł, znowu wrócił
31 II,8 |        jak długo zabawię, i wolę iść piechotą. Zresztą muszę
32 II,8 |       cofając się. Potem zaczęła iść ze stromej ściany z taką
33 II,8 |          Ma kto z państwa ochotę iść ze mną? - spytała. Wokulski
34 II,8 |       bardzo pusty; potem chciał iść do parku, ale coś go stamtąd
35 II,10|          ledwie obudzi się, chce iść do pani baronowej, a kiedy
36 II,10|     ulicy, nie wiedziałem, gdzie iść: w lewo czy w prawo?~Na
37 II,11|     wiatr płomyki gazowe. Trzeba iść spać.~Chcąc złapać sanki
38 II,11|         pobożnym, jutro powinien iść do spowiedzi.~Już to w ogóle
39 II,15|       chwilę nie wiedział: dokąd iść? - i nagle doznał halucynacji.
40 II,15|    podniósł się z ziemi i zaczął iść do stacji. Nagle zwrócił
41 II,17|         już miarkuję, że mi czas iść do Katza i do moich piechurów,
42 II,19|  Rzeckiego, kazał mu natychmiast iść do łóżka, a na przyszłość
43 II,19|        Następnie kazał służącemu iść spać, miał bowiem zwyczaj