Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |      spostrzegła panna Izabela, że w wielkim świecie usuwa jej się grunt
 2  I,5 |              honorową ; inny raz był wielkim rysownikiem, który przytłaczał
 3  I,9 |       młodzieniec, i wszyscy troje z wielkim szelestem poszli ku drzwiom
 4  I,9 |            konia w karuzeli, że jest wielkim wojownikiem! Jak szalonego
 5  I,10|           Rok 1846 i 1847 upłynęły w wielkim rozgardiaszu. Ukazywały
 6  I,10|          nami i pękł gdzieś w tyle z wielkim łoskotem.~Wtedy błysnęła
 7  I,10|          Wreszcie Mincel utarł nos z wielkim hałasem i odwróciwszy się
 8  I,10|             do sklepu: składa wizyty wielkim panom albo jeździ swoim
 9  I,10|       starości chce mu się fagasować wielkim panom.~- Ci dzisiejsi panowie -
10  I,10|             cały głos, jeszcze w tak wielkim, jakim jest nasz, magazynie.~
11  I,11|             zmieszał się i niezwykle wielkim fularem otarł spocone czoło.~-
12  I,11|          Wszystko jedno!... - odparł wielkim głosem marszałek.- Powiedziałem:
13  I,13|            się dzisiaj nieskończenie wielkim i przykrym, jakby nad nim
14  I,13|             Szulca tudzież dżokeja z wielkim cygarem w ustach, w czapce
15  I,14|              dni dowiedziała się pod wielkim sekretem od panny Florentyny,
16  I,14|          lepiej: czy książę na swoim wielkim adwokacie, czy ja na moim
17  I,16|           włosy i bawiąc się nim jak wielkim psem czytałaby tę oto skargę
18  I,16|             mnie baron mówi o panu z wielkim szacunkiem i przyjaźnią... ~-
19  I,17|                    Musi być istotnie wielkim - wtrącił Wokulski - jeżeli
20  I,17|             oto wyrazy: ~- W Teatrze Wielkim... na balkonie i paradyzie...
21  I,18|             umowy po trzecim akcie z wielkim hałasem podał Rossiemu album.
22 II,1 |           opowiadałem o Napoleonie i wielkim posłannictwie Bonapartych,
23 II,1 |       obaliła je na siebie. ~Stach z wielkim spokojem przyjmował hałaśliwe
24 II,3 |              mnie nie znajdzie w tak wielkim mieście, w takim ogromnym
25 II,3 |             wracać do swego numeru z wielkim lustrem; cóż mu więc postało,
26 II,4 | politechniczną. Kiedyś nazywano mnie wielkim chemikiem, dopóki... nie
27 II,4 |         moich studenckich czasów był wielkim chemikiem. No i porobił
28 II,7 |           nim. ~- On dla pana jest z wielkim uwielbieniem... Mówi, że
29 II,7 |         nigdy nie spotykałam ludzi z wielkim charakterem, a sama mam
30 II,8 |              tylko na wiosnę albo po wielkim deszczu, ale za małości
31 II,8 |            rękami za surdut i woła z wielkim płaczem: ~- Czego mi ból
32 II,8 |              pod dęby, że coś jadł z wielkim apetytem, że był wesoły,
33 II,8 |           odparła. - Mój ojciec jest wielkim przyjacielem pana. ~- A
34 II,11|             Stach spoglądał na nią z wielkim zajęciem przez cały wieczór..
35 II,11|     papierosem.~Ponieważ starowina z wielkim ogniem zaczęła mi opowiadać,
36 II,11|             Potem, jak mi mówiono, z wielkim płaczem zaczęła namawiać
37 II,12|      minionym karnawale i w bieżącym wielkim poście fortuna po raz trzeci
38 II,12|              pomocą rautów, że przed wielkim postem był karnawał, w czasie
39 II,12|            wyjątkowo dobrze, i że po wielkim poście nastąpi czas najgorszy,
40 II,13|            spotkali księcia, który z wielkim zadowoleniem przywitał panią
41 II,17|            jadących w przedziale i z wielkim trudem zmiarkował, że bez
42 II,17|              Ile razy siadała na tym wielkim kamieniu z napisem, ile